dinsdag, december 09, 2008

Student & The City: Met uitsterven bedreigd

Vanzelfsprekend was ik weer eens stipt fashionably te laat, maar uiteindelijk was ik toch op de plaats van mijn bestemming: de kroeg. Ik had het al ruim een week vermeden, maar je kan een kind nu eenmaal niet een snoepwinkel verbieden. Ook al weet het dat al dat zoet slecht is voor zijn of haar gebit.

Hoewel ik normaal juist een drempel ervoer om vanuit de kroeg naar huis te gaan, ervoer ik sinds een week juist het tegenovergestelde. Per 1 juli ging namelijk het rookverbod in de horeca van start. Voor het proletariaat weliswaar een geschenk uit de hemel, maar voor mij, als een vertegenwoordiger van de rokersparia, werd temeer duidelijk dat ik niet gewenst was.

Desondanks had ik een date. Geen sollicitatiegesprek. Nee, gewoon een date. “Ik ben wel een beetje nerveus…,”vertelde ik hem voorzichtig. Alvorens zijn ego steeg, ging ik maar verder met mijn zin, “…ik ben sinds het rookverbod nog geen café binnengestapt en tsja, ik lust wel een sigaret…” Zijn oordeel wachtte ik gespannen af. Zou ik geaccepteerd worden?

“Dan gaan we toch naar buiten toe?”, zei hij. Ik slaakte een zucht van opluchting. Enerzijds omdat hij het oké vond dat ik een roker was, maar voornamelijk omdat mijn nicotinespiegel in mijn lichaam aangaf dat deze beneden peil was. Zodoende vulde ik snel mijn longen weer met rustgevende smog.

De rest van de avond hebben we onze drankjes lekker buiten gedronken. Althans, tot een uur of twaalf dan. Daarna mag je je glas gewoon niet meer naar buiten nemen.

Maar goed, al het begin is moeilijk. Voor mij betekent het gewoon dat mijn uitgaansavond eerder aanvangt. Dat houdt eigenlijk in dat ik op zo’n avond langer en dus meer zal drinken; alsof ik daar geen levercirrose aan over houd…

Toegegeven, na een avond stappen is het fijn dat je kleding en haar niet zo naar rook ruikt -waar ik overigens nog mijn vraagtekens bij zet, gezien sommige tenten zelfs een rookhok (letterlijk) hebben- maar tóch ben ik er niet blij mee.

Mag ik zelf niet meer bepalen wat slecht, doch lekker voor mij is? Want laten we eerlijk wezen: rokers sterven vanzelf wel uit…

Geen opmerkingen: