Sinds de middelbare school hadden we een traditie: Sintekerst. Het idee was om met een aantal vriendinnen tussen -je raadt het al- Sint en Kerstmis ook een surpriseavond te vieren.
Met de jaren (volgens mij sinds 4 januari 2002) stapten we af van het idee "surprise", omdat we het allemaal zo kuch drukdrukdruk hadden: sindsdien gingen we gewoon ergens een hapje eten...
Zo ook dit jaar. Althans, was de planning.
Dit jaar hadden we als datum geprikt 30 december, en, alhoewel dit niet valt tussen Sint en Kerst, was het voor ons toch weer een zeer unieke gebeurtenis dat dit wel nog in december plaatsviel. De afgelopen jaren verschoof het steeds meer richting maart. Heel even hebben we zelfs nog overwogen om de traditie Sintepaas te dopen...
Jet, Elske, Frederique, Susan, Philine en ik zouden deze dag gezellig weer gaan uit eten in Amsterdam. Zoals ik al eerder zei, was het een wonder dat we deze datum in december gepland hadden, maar nog specialer was dat ook iedereen kon!
Althans, dat was de planning.
Overdag: werken
Om 8.30 moet ik werken bij Organic. Na ruim 10 minuten gekloot te hebben met mijn slot (mijn beide sloten waren vastgevroren) besloot ik maar richting hoofddorpplein te lopen om daar de tram te nemen.
Tegelijkertijd vraag ik me af hoe ik me 's avonds ging verplaatsen nu ik "geen" fiets had. Maar goed, dat is een zorg voor later...ik kon altijd nog een tram pakken... Althans, dat was de planning...
...
We voelden het al aankomen....dit lijkt te mooi gepland om waar te zijn en rond een uur of 17 werd bekend, dat 3 mensen al moesten afhaken in verband met het weer... Zij kwamen buiten Amsterdam en konden niet met de trein komen.
Dus besloten de Amsterdammers (Suus, Phil en ik) maar een hapje te gaan eten, vlakbij Suus. Phil zou al eerder richting haar gaan, maar omdat ik nog moest werken zou ik rond een uur of 20 hen treffen.
Suus gaf al aan dat ze zich niet zo lekker voelde, maar uiteindelijk voelde ze zich toch beroerder dan ze dacht....en meldde zich ook af.
Ondertussen was ik al op weg met de tram richting Phil (die nu in het centrum was bij Suus) om bij de Prins wat te gaan eten. Helaas, heb ik nooit mijn bestemming kunnen bereiken. Ook de 5e van de club was gestrand... Bij de halte Witte de Withstraat werd ik vriendelijk doch dringend verzocht door de tramchauffeur de tram te verlaten... Het was onverantwoord om nu nog het centrum in te rijden... Dus daar stond ik dan...
Gelukkig kwam er al gauw een tram terug richting mijn huis en besloot die maar te pakken. Phil ondertussen moest nu maar gauw verzinnen hoe ze thuis zou komen. Suus bood haar fiets aan en Phil fietste -ik vond het echt heel dapper- vervolgens richting mij (wat ook vlakbij haar huis was).
Uiteindelijk hebben we afgesproken bij Ter Brugge en om 21.15 gingen we het pand binnen om daar maar wat te gaan eten.
Althans, dat was de planning...
's Avonds: Ter Brugge
Het was druk en vol. Even verloren we de hoop. Maar daar, in de verte, was een tafel voor 2 vrij! Blij verrast schoven we aan en vroegen we de barman of we nog eten konden bestellen: het was mogelijk!
Joechei! Eindelijk verliep iets gepland!
Na lekker gegeten te hebben dronken we nog wat na. Op een gegeven moment echter kwam er een jongen aangelopen. Ik dacht dat het de vriend van Phil was (ik had hem nooit gezien weliswaar, maar de jongen kwam redelijk twijfelend naar ons toegelopen, alsof hij ons wou aanspreken), dus begroette ik hem met een enthousiaste "He!". Phil kende de jongen niet.
Gelukkig liep hij door naar het toilet.
Heel even dachtten we dat we van hem verlost waren... Althans, dat was de planning.
Opeens kwam hij ons vergezellen. Pfff...daar had ik echt totaal GEEN behoefte aan. Maar goed, Phil vond het anders ook weer zo sneu (hij was alleen en woonde net in Nederland), dus wij praatten wel terug met hem.
Ook vertel ik hem dat ik hem verwarde met iemand en dat ik hem per ongeluk wel enthousiast groette. Dat dat niet mijn bedoeling was.
Die hint begreep hij helaas niet, dus pakte hij een stoel en kwam erbij zitten.
Nu moet ik eerlijk zeggen dat ik geen last had van hem, maar ik had gewoon geen behoefte om met hem te praten. Dat kan.
Op een gegeven moment besloot Phil naar huis te gaan. Ikzelf wou nog een drankje doen, dus ik bleef. Hopend dat die jongen zag dat een van ons naar huis ging en dat het "gesprek" dus echt over was.
In die veronderstelling dronk ik mijn laatste Palmpje en raakte ik aan de praat met drie mensen tot sluitingstijd.
Rond half 3 liep ik naar huis.
Op weg er naar toe vroeg ik mij af: wie is er eigenlijk triest?
Een jongen die blijft plakken, maar die het niet door heeft dat degenen aan wie die plakt geen behoefte hebben aan zijn gezelschap. Echter, alleen met hem praten uit sociaal oogpunt voor hem.
Of een meisje dat door wildvreemden wordt aangesproken over hetzelfde toestel dat zij gemeen hadden, en vervolgens de rest van de avond praten over de mogelijkheden van de MDA Vario en andere toestellen?
Tsja, de avond verliep anders dan gepland. Maar ik heb me weer uitstekend vermaakt!
zaterdag, december 31, 2005
woensdag, december 28, 2005
Jaren-geleden-foto is ook goed
Een pasfoto: heet het zo omdat het idee is dat dat een foto is van "pas geleden", van zonet, recent??
Het nadeel van je OV ophalen is altijd dat je pasfoto's nodig hebt. Vroeger zou ik die dan gewoon laten maken, maar tegenwoordig haal ik gewoon mijn kamer overhoop in de veronderstelling dat ik vast nog ergens wel oude pasfoto's heb liggen. Voor dat geld drink ik namelijk liever een biertje.
Omdat ik binnen de gewenste tijd (5 minuten) geen pasfoto vond, besloot ik, gewapend met de schaar, mijn oude OV van vorig jaar eens te behandelen om zodoende mijn foto er uit te knippen.
Hier baalde ik wel van, want ik had hem ook kunnen inleveren bij de Gieter, zodat ik weer een biertje kon krijgen.
Toen ik mijn oude OV gesloopt had en mijn afhaalbericht erbij zocht, kwam ik erachter dat ze 2 pasfoto's nodig hadden. Al dat geknip was nu weer voor niks geweest...
Ik moest toch maar weer op zoek gaan naar 2 foto's.
Na veel gespeur, vond ik ze! Ze waren weliswaar gedateerd uit augustus 1999 (dus zo'n 5,5 jaar geleden) maar ach, ik leek toch verdomd veel op dat meisje van toen: badend in vrije tijd, onbezonnen, altijd willen uitgaan, parttime werkend, parttime studerend, hekel aan opruimen en afwassen, gat in de hand hebbend....
Nee, veel ben ik niet veranderd. Zo'n pasfoto kan je dan ook nog jaren gebruiken...
Het nadeel van je OV ophalen is altijd dat je pasfoto's nodig hebt. Vroeger zou ik die dan gewoon laten maken, maar tegenwoordig haal ik gewoon mijn kamer overhoop in de veronderstelling dat ik vast nog ergens wel oude pasfoto's heb liggen. Voor dat geld drink ik namelijk liever een biertje.
Omdat ik binnen de gewenste tijd (5 minuten) geen pasfoto vond, besloot ik, gewapend met de schaar, mijn oude OV van vorig jaar eens te behandelen om zodoende mijn foto er uit te knippen.
Hier baalde ik wel van, want ik had hem ook kunnen inleveren bij de Gieter, zodat ik weer een biertje kon krijgen.
Toen ik mijn oude OV gesloopt had en mijn afhaalbericht erbij zocht, kwam ik erachter dat ze 2 pasfoto's nodig hadden. Al dat geknip was nu weer voor niks geweest...
Ik moest toch maar weer op zoek gaan naar 2 foto's.
Na veel gespeur, vond ik ze! Ze waren weliswaar gedateerd uit augustus 1999 (dus zo'n 5,5 jaar geleden) maar ach, ik leek toch verdomd veel op dat meisje van toen: badend in vrije tijd, onbezonnen, altijd willen uitgaan, parttime werkend, parttime studerend, hekel aan opruimen en afwassen, gat in de hand hebbend....
Nee, veel ben ik niet veranderd. Zo'n pasfoto kan je dan ook nog jaren gebruiken...
Trouw zijn is ook niet alles...
Laatst werd ik afgewezen bij T-Mobile, iets waar ik ontieglijk van baalde. Dat, terwijl zij een aanbieding naar me hadden gestuurd met als titel: trouwe klanten verdienen voordeel. Nou, daar had ik weinig van gemerkt...
Als eerste waren die aanbiedingen niet echte aanbiedingen (het zou daar ruim 25 euro duurder zijn). Maar goed, dat ben ik gewend, dat daar nu geen bodemprijzen zijn.
Maar vervolgens werd ik in de winkel bruut afgewezen. Als gevolg daarvan zou ik een brief moeten sturen met een kopie van legitimatie en bankafschrift. Dat klinkt redelijk makkelijk, ware het niet dat mijn printer stuk is en ik internetbankier, ofwel ik heb geen recente bankafschriften.
Nu zou ik ook een kopie van mijn schermafschrift kunnen maken, maar ik had niet zoveel zin in dat gedoe. Uiteindelijk wel de brief getikt en uitgeprint en wat kopietjes gemaakt. Maar tsja, dan moet je het ook op de bus doen....
Na 2 weken, vandaag dus, besloot ik ze maar even te bellen. Ik vond het allemaal maar raar. Redenen dat ze mij hadden afgewezen zou kunnen zijn dat ik betalingsachterstand had of dat ik bij BKR in Tiel ergens op een lijst stond. Beide gevallen waren naar mijn idee niet van toepassing, want ik betaal altijd netjes mijn rekeningen. Daarom was ik ook zo pissig. Waarom zadelen ze mij, een trouwe klant, al lid sinds Ben, op met een of andere afwijzing?
En wat bleek? Ik werd afgewezen, omdat ik van T-Mobile een aanbieding had gekregen! En omdat ik daar niet op gereageerd had, kon ik mijn contract niet verlengen... En dat terwijl ik niet eens om die aanbieding (die niet eens een aanbieding was) gevraagd had!
Alleen puur vanwege het toestel en het onbeperkt internetten abonnement voor slechts 9,50 blijf ik bij T-Mobile. Niet vanwege hun trouwe-klanten-verdienen-voordeel-maar-dat-snappen-wij-alleen-nog-niet-helemaal-beleid.
Moge dat duidelijk zijn.
Als eerste waren die aanbiedingen niet echte aanbiedingen (het zou daar ruim 25 euro duurder zijn). Maar goed, dat ben ik gewend, dat daar nu geen bodemprijzen zijn.
Maar vervolgens werd ik in de winkel bruut afgewezen. Als gevolg daarvan zou ik een brief moeten sturen met een kopie van legitimatie en bankafschrift. Dat klinkt redelijk makkelijk, ware het niet dat mijn printer stuk is en ik internetbankier, ofwel ik heb geen recente bankafschriften.
Nu zou ik ook een kopie van mijn schermafschrift kunnen maken, maar ik had niet zoveel zin in dat gedoe. Uiteindelijk wel de brief getikt en uitgeprint en wat kopietjes gemaakt. Maar tsja, dan moet je het ook op de bus doen....
Na 2 weken, vandaag dus, besloot ik ze maar even te bellen. Ik vond het allemaal maar raar. Redenen dat ze mij hadden afgewezen zou kunnen zijn dat ik betalingsachterstand had of dat ik bij BKR in Tiel ergens op een lijst stond. Beide gevallen waren naar mijn idee niet van toepassing, want ik betaal altijd netjes mijn rekeningen. Daarom was ik ook zo pissig. Waarom zadelen ze mij, een trouwe klant, al lid sinds Ben, op met een of andere afwijzing?
En wat bleek? Ik werd afgewezen, omdat ik van T-Mobile een aanbieding had gekregen! En omdat ik daar niet op gereageerd had, kon ik mijn contract niet verlengen... En dat terwijl ik niet eens om die aanbieding (die niet eens een aanbieding was) gevraagd had!
Alleen puur vanwege het toestel en het onbeperkt internetten abonnement voor slechts 9,50 blijf ik bij T-Mobile. Niet vanwege hun trouwe-klanten-verdienen-voordeel-maar-dat-snappen-wij-alleen-nog-niet-helemaal-beleid.
Moge dat duidelijk zijn.
woensdag, december 21, 2005
Neuk je ziek!
Bah, om ziek van te worden: de nieuwe zorgverzekering.
Al eerder werd ik behoorlijk gestoord van, maar nu helemaal. Waar zal ik het best geholpen worden en waar betaal ik het minst?
Keuzes maken, we doen het elke dag. En ook al ben je gezegend met keuzes, het is niet mijn favoriete bezigheid. Hoe meer werk je er van maakt om iets uit te zoeken, hoe ontevredener je uiteindelijk wordt met de gemaakte keuze. Heb je er wel goed aan gedaan om die keuze te maken? Of had je beter toch dat andere kunnen kiezen?
Mijn zorgverzekeraar deed mij een aanbieding. Eentje waar ik niet zo om stond te springen, heel vaag en onduidelijk vond ik het allemaal, en vooral duur. En mijn geboortedatum wisten ze na 24 jaar nog niet. Pff, betaal je daar nou premie voor?
Op www.kiesbeter.nl zou alles helder, duidelijk en overzichtelijk naast elkaar staan. Nou vergeet het maar. In de jungle van voorwaarden, bedragen, wel of niet inclusief, werd ik niet veel wijzer. Wel zieker.
Des te meer reden om er een af te sluiten,
Gelukkig kreeg ik hulp uit onverwachte hoek. Leon belde me op. Ik vertelde hem dat ik bijna krankzinning werd van alle rompslomp, welke het mij nu toch allemaal heeft gekost en dat ik geen stap verder ben.
Hij attendeerde mij op eens te kijken op www.studentenpolis.nl. Voor slechts 97,25 (obv geen eigen risico, basis: 87,30 en aanvullend 9,95) ben je bij cz o.a. verzekerd voor:
*pil: 100% vergoeding
*brillen/lenzen: 95 eu p/24 maanden (bij de meesten vergoeding per 3 jaar!)
*consult tandarts: 75% vergoeding (tot een maximum van 450 eu)
*huisarts: 100% vergoeding
Tevens krijg je per jaar gratis 100 condooms!
Kijk, daar wordt een mens nou vrolijk van!
Niet ziek in elk geval.
En mocht je daar niet zo zeker van zijn, je krijgt ook nog een mogelijkheid om je gratis jaarlijks te testen op SOA's/ HIV en AIDS.
Al eerder werd ik behoorlijk gestoord van, maar nu helemaal. Waar zal ik het best geholpen worden en waar betaal ik het minst?
Keuzes maken, we doen het elke dag. En ook al ben je gezegend met keuzes, het is niet mijn favoriete bezigheid. Hoe meer werk je er van maakt om iets uit te zoeken, hoe ontevredener je uiteindelijk wordt met de gemaakte keuze. Heb je er wel goed aan gedaan om die keuze te maken? Of had je beter toch dat andere kunnen kiezen?
Mijn zorgverzekeraar deed mij een aanbieding. Eentje waar ik niet zo om stond te springen, heel vaag en onduidelijk vond ik het allemaal, en vooral duur. En mijn geboortedatum wisten ze na 24 jaar nog niet. Pff, betaal je daar nou premie voor?
Op www.kiesbeter.nl zou alles helder, duidelijk en overzichtelijk naast elkaar staan. Nou vergeet het maar. In de jungle van voorwaarden, bedragen, wel of niet inclusief, werd ik niet veel wijzer. Wel zieker.
Des te meer reden om er een af te sluiten,
Gelukkig kreeg ik hulp uit onverwachte hoek. Leon belde me op. Ik vertelde hem dat ik bijna krankzinning werd van alle rompslomp, welke het mij nu toch allemaal heeft gekost en dat ik geen stap verder ben.
Hij attendeerde mij op eens te kijken op www.studentenpolis.nl. Voor slechts 97,25 (obv geen eigen risico, basis: 87,30 en aanvullend 9,95) ben je bij cz o.a. verzekerd voor:
*pil: 100% vergoeding
*brillen/lenzen: 95 eu p/24 maanden (bij de meesten vergoeding per 3 jaar!)
*consult tandarts: 75% vergoeding (tot een maximum van 450 eu)
*huisarts: 100% vergoeding
Tevens krijg je per jaar gratis 100 condooms!
Kijk, daar wordt een mens nou vrolijk van!
Niet ziek in elk geval.
En mocht je daar niet zo zeker van zijn, je krijgt ook nog een mogelijkheid om je gratis jaarlijks te testen op SOA's/ HIV en AIDS.
maandag, december 19, 2005
Wie heeft er een goede daad verricht?
In het kader van time-management verlaat ik mijn woning met mijn jas in de hand en met ongeveterde schoenen. Ik trek ze pas goed aan als ik op de lift sta te wachten of in de al lift sta.
Laatst moest ik wachten op een oudere dame die wat moeite had om de trap af te komen om de lift te bereiken. Omdat de lift gearriveerd was hield ik de deur voor haar open, want anders bestaat er een kans dat de deze weer omhoog danwel omlaag gaat.
Strompelend kwam ze aan. Ik had haast en wou mijn schoenen nog veteren, maar moest nog even wachten tot ze ook in de lift stond.
Daar stonden we dan, eindelijk, in de lift.
Terwijl ik naar beneden buk om mijn veters te strikken, vertelt ze me een verhaal dat het wel heel belangrijk is om mijn schoenen te veteren. Er kunnen namelijk zoveel ongelukken gebeuren! Ik leg haar uit dat het mijn bedoeling nu ook is om ze te strikken en dat ik dat wel weet dat het eventueel gevaarlijk kan zijn.
Dat maakt de oude vrouw niet zoveel uit. Ze drukt me op het hart dat ik ze toch echt moet gaan strikken. Heel even twijfel ik of zij niet van het promotieteam "strik je veters" is, want er komt nog een verhaal over de gevaren van losse veters.
Lichtelijk geirriteerd door de wijze raad, die mij al van kindsaf aan bekend is, zeg ik dat ik dat allemaal wel weet en dat ik niet voor niets mijn veters heb gestrikt.
Hierop antwoordde ze dat ze nu eenmaal het beste met mij voor heeft en dat ze graag belangeloos mensen wil helpen.
De lift was op plek van bestemming en we stappen uit.
Zo slecht als ik was, was ik er niet van overtuigd dat zij mij belangeloos hielp. Was het niet dat ze mij dit alles vertelde zodat zij dacht dat ze een goede daad had verricht? Zodat zij zich beter voelde?
En dat terwijl dat totaal niet het geval is? Dat ik mij alleen maar heb lopen irriteren aan haar? Maakt het mij niet dan een goed mens? Dat ik haar het gevoel geef dat zij een goede daad heeft verricht, terwijl ze dat niet gedaan heeft?
Na circa drie kwartier raakte mijn veter weer los. En niet omdat de oude vrouw het mij geadviseerd had, toch strikte ik ze weer.
Laatst moest ik wachten op een oudere dame die wat moeite had om de trap af te komen om de lift te bereiken. Omdat de lift gearriveerd was hield ik de deur voor haar open, want anders bestaat er een kans dat de deze weer omhoog danwel omlaag gaat.
Strompelend kwam ze aan. Ik had haast en wou mijn schoenen nog veteren, maar moest nog even wachten tot ze ook in de lift stond.
Daar stonden we dan, eindelijk, in de lift.
Terwijl ik naar beneden buk om mijn veters te strikken, vertelt ze me een verhaal dat het wel heel belangrijk is om mijn schoenen te veteren. Er kunnen namelijk zoveel ongelukken gebeuren! Ik leg haar uit dat het mijn bedoeling nu ook is om ze te strikken en dat ik dat wel weet dat het eventueel gevaarlijk kan zijn.
Dat maakt de oude vrouw niet zoveel uit. Ze drukt me op het hart dat ik ze toch echt moet gaan strikken. Heel even twijfel ik of zij niet van het promotieteam "strik je veters" is, want er komt nog een verhaal over de gevaren van losse veters.
Lichtelijk geirriteerd door de wijze raad, die mij al van kindsaf aan bekend is, zeg ik dat ik dat allemaal wel weet en dat ik niet voor niets mijn veters heb gestrikt.
Hierop antwoordde ze dat ze nu eenmaal het beste met mij voor heeft en dat ze graag belangeloos mensen wil helpen.
De lift was op plek van bestemming en we stappen uit.
Zo slecht als ik was, was ik er niet van overtuigd dat zij mij belangeloos hielp. Was het niet dat ze mij dit alles vertelde zodat zij dacht dat ze een goede daad had verricht? Zodat zij zich beter voelde?
En dat terwijl dat totaal niet het geval is? Dat ik mij alleen maar heb lopen irriteren aan haar? Maakt het mij niet dan een goed mens? Dat ik haar het gevoel geef dat zij een goede daad heeft verricht, terwijl ze dat niet gedaan heeft?
Na circa drie kwartier raakte mijn veter weer los. En niet omdat de oude vrouw het mij geadviseerd had, toch strikte ik ze weer.
woensdag, december 14, 2005
Are you out of your mind?!
Baaldag, dip, herfstdepressie...
Je zou het willen uitschreeuwen over de daken. Je voelt je miserable, ellendig, kut, zwaar klote en het liefst zou je de hele dag in bed willen liggen. Je vraagt je af, waarom uitgerekend jou dit zou moeten overkomen. Het verziekt je hele dag. Graag zou je die gehele dag willen overslaan.
Maar een baaldag is niet alleen maar ellende. Sterker nog, het is nog positiever ook dan je in eerste instantie zou denken...
Ten eerste hebben we de baaldagen nodig om juist de goede dagen te onderscheiden en te beseffen.
Toen ik een jaar of 15 was en ik een hele maand lang voor mijn eigen eten moest zorgen, dacht ik: "Prima! Elke dag patat!". Al na ruim een week, kwam het mij de neusgaten uit...ik snakte naar andijvie...
Verandering en afwisseling, of deze nou goed of slecht is, is bijna in ieder geval altijd positief.
En doet zo'n dip niet je vaak beseffen dat de grens overschreden is? Dat je nu inziet dat dit niet langer gaat zo? Dat je voor jezelf duidelijker kan vaststellen wat je wel wil en wat je juist niet wil? Dat het je discipline naar boven haalt om er daadwerkelijk wat mee te doen? Omdat het iets slepends was wat al vaak op je TO DO list stond, maar waar je geen prioriteit aan gekoppeld had, echter nu kom je erachter dat het de meeste prioriteit heeft?
Ik weet het nog goed. Het was 27 november 2002. Sinds die dag ruimde ik regelmatig mijn kamer op. Ja, tot een paar maanden geleden inderdaad...
Vandaag had ik een gigantische baaldag, en het gevoel dat alles mij tegenzat. Ik had dan ook nergens zin in, zelfs van TV kijken en surfen werd ik niet echt vrolijk. Ik baalde. Had nergens zin in. Totdat...
Totdat ik mij besefte dat het vandaag mijn baaldag was, dat ik nergens zin in had. Ja, misschien erg dubbelop om te lezen, maar ik realiseerde mij dat deze dag toch al als weggegooid beschouwd mocht worden.
En als die dag toch al kut is, kan ik dan niet beter al mijn (negatieve) energie storten op iets wat ik al tijden heb uitgesteld? Het uitstellen van zaken veroorzaakt alleen maar negatieve energie, maar de ervaring heeft mij geleerd, dat juist het oppakken van uitgestelde zaken niet alleen een vermindering is qua negatieve energie, maar ook nog eens positieve energie oplevert.
Na zo'n karwei was ik blij en trots op mezelf dat ik het nu eindelijk had geklaard. Daarbij komt ook nog dat juist door dat blije gevoel ik vaak ook nog andere uitgestelde taken aanpakte. Het heeft immers een versterkend effect.
Daarom besloot ik vandaag, 14 december 2005, zo rond een uur of 19, dat, wanneer ik zo'n dag heb, ik juist $%^&*dingen te gaan doen.
En zo poog ik van een weggegooide baaldag, een nuttige positieve energieopwekkende dag te maken.
Ik sta te popelen om de afwas te doen...
Je zou het willen uitschreeuwen over de daken. Je voelt je miserable, ellendig, kut, zwaar klote en het liefst zou je de hele dag in bed willen liggen. Je vraagt je af, waarom uitgerekend jou dit zou moeten overkomen. Het verziekt je hele dag. Graag zou je die gehele dag willen overslaan.
Maar een baaldag is niet alleen maar ellende. Sterker nog, het is nog positiever ook dan je in eerste instantie zou denken...
Ten eerste hebben we de baaldagen nodig om juist de goede dagen te onderscheiden en te beseffen.
Toen ik een jaar of 15 was en ik een hele maand lang voor mijn eigen eten moest zorgen, dacht ik: "Prima! Elke dag patat!". Al na ruim een week, kwam het mij de neusgaten uit...ik snakte naar andijvie...
Verandering en afwisseling, of deze nou goed of slecht is, is bijna in ieder geval altijd positief.
En doet zo'n dip niet je vaak beseffen dat de grens overschreden is? Dat je nu inziet dat dit niet langer gaat zo? Dat je voor jezelf duidelijker kan vaststellen wat je wel wil en wat je juist niet wil? Dat het je discipline naar boven haalt om er daadwerkelijk wat mee te doen? Omdat het iets slepends was wat al vaak op je TO DO list stond, maar waar je geen prioriteit aan gekoppeld had, echter nu kom je erachter dat het de meeste prioriteit heeft?
Ik weet het nog goed. Het was 27 november 2002. Sinds die dag ruimde ik regelmatig mijn kamer op. Ja, tot een paar maanden geleden inderdaad...
Vandaag had ik een gigantische baaldag, en het gevoel dat alles mij tegenzat. Ik had dan ook nergens zin in, zelfs van TV kijken en surfen werd ik niet echt vrolijk. Ik baalde. Had nergens zin in. Totdat...
Totdat ik mij besefte dat het vandaag mijn baaldag was, dat ik nergens zin in had. Ja, misschien erg dubbelop om te lezen, maar ik realiseerde mij dat deze dag toch al als weggegooid beschouwd mocht worden.
En als die dag toch al kut is, kan ik dan niet beter al mijn (negatieve) energie storten op iets wat ik al tijden heb uitgesteld? Het uitstellen van zaken veroorzaakt alleen maar negatieve energie, maar de ervaring heeft mij geleerd, dat juist het oppakken van uitgestelde zaken niet alleen een vermindering is qua negatieve energie, maar ook nog eens positieve energie oplevert.
Na zo'n karwei was ik blij en trots op mezelf dat ik het nu eindelijk had geklaard. Daarbij komt ook nog dat juist door dat blije gevoel ik vaak ook nog andere uitgestelde taken aanpakte. Het heeft immers een versterkend effect.
Daarom besloot ik vandaag, 14 december 2005, zo rond een uur of 19, dat, wanneer ik zo'n dag heb, ik juist $%^&*dingen te gaan doen.
En zo poog ik van een weggegooide baaldag, een nuttige positieve energieopwekkende dag te maken.
Ik sta te popelen om de afwas te doen...
Wat voorafging...
Rond kwart over elf ontwaak ik. Ik wrijf de slaap uit mijn ogen, check mijn telefoon en bemerk dat ik een berichtje heb ontvangen . Zie je wel, dat checken is niet voor niks!
Coen, een oud-collega van mij, had mij een berichtje gestuurd of ik zin heb om naar de film te gaan vanavond: de premiere van King Kong! (Dresscode: Black tie/gala)
Dat klinkt zeker goed! En snel hop ik uit mijn bed en zet mijn computer aan (het begint al bijna op een ochtendritueel te lijken...)...
Ik bericht hem -over de msn- dat mij dat erg leuk lijkt, maar dat ik planningtechnisch gezien wel enige problemen heb...
Omdat ik altijd begin bij het begin, besloot ik rond een uur of 12 eerst te gaan ontbijten (brunchen/ lunchen/ what ever): 2 bruine bolletjes met zalm! Daarna snel douchen en aankleden.
Als eerste zou ik langs de hakkenbar moeten gaan om mijn -reeds eerder genoemde- pumps te voorzien van nieuwe hakjes. Vlakbij mij zit een ambachtelijke schoenmaker en ik vroeg hem dan ook, gezien de tijd, of hij ze binnen een half uur kon fixen.
Vlug ging ik op zoek naar panties. Die vond ik bij een zelfstandige ondernemer. Onder de indruk van zijn kennis (hij vertelde me precies welke maat ik moest hebben en welke kleur) ging ik met een goed gevoel weer terug naar de hakkenbar, waar ik mijn schoentjes kwam halen. Daar aangekomen zag ik dat mijn hakken er keurig uitzagen, verbaasde me om de prijs -in positieve zin- en gaf hem zelfs ruim 22% fooi voor de goeie service en snelheid waarmee hij mij hielp.
Eenmaal thuis, kleedde ik mij snel om, maakte mij op en ging er als een speer vandoor. Om 15.30 had ik namelijk een afspraak.
Gisteren werd ik gebeld of ik reserve wou zijn voor een marktonderzoek. Als er iemand uitviel zou ik daarvoor in de plaats gaan (dus tot 18 uur) en zou dan 35 eu krijgen. Als niemand uitviel echter kon ik gelijk naar huis...met 15 eu!
Om 15.31 arriveer ik bij het onderzoeksbureau. Zwaar overdressed in mijn galajurk, maar als ik mee zou doen, zou ik het qua tijd anders niet redden. Drie minuten na mij komt een meisje. De groep blijkt compleet te zijn. Ik wordt omgeroepen en krijg 15 eu. Dat is pas makkelijk geld verdienen...
Rond 16 uur ben ik thuis en zie dat mijn order voor een nieuwe telefoon een foutmelding heeft. Ik baal.
Het toestel wat ik nu heb, de Nokia 6600, heb ik al bijna 2 jaar. Toenterijd was het toch een van de nieuwere speeltjes op telefoongebied: er zat een camera en videocamera in. Met het oog op de technolgie (ik had het idee, dat voordat er weer iets betaalbaars geavanceerd op de markt zou komen, we wel weer 2 jaar verder zouden zijn) had ik een 2 jarig abonnement afgesloten. Iets wat ik normaal nooit doe.
Dit keer wou ik voor de MDA Vario gaan, soort van Qtek 9100, maar dan een variant die T-mobile uitbrengt en dus goedkoper is: camera (1,3 Mp), uitschuifbaar toetsenbord, Internet Explorer, Word, Excel, Bluetooth, USB, IR, WiFi en met 512 MB extra geheugen. Een leuk toestel, echt iets voor mij, en niet veel groter dan het apparaat wat ik nu heb. Ook zou ik een abo met ONBERKT internet/email/chat (Data Internet Flat fee) nemen. Alles uitgezocht op www.sitel.nl. Een aanrader als je je T-mobile contract wil verlengen met een leuk toestel.
Afgelopen maandag had ik het contract al naar hen gefaxt, maar nu was er een foutmelding en moest ik de procedure nog eens uitvoeren. Bah, daar had ik natuurlijk geen zin in!
Heb toen contact gezocht met www.telepoint.nl, gevestigd in Amsterdam. Kon ik voor dezelfde prijs mijn toestel halen...werd mijn verzoek tot verlenging bij T-mobile AFGEWEZEN!
En toen werd ik pissig.... en een Eva meemaken die boos is, is geen pretje...
Nu moet ik een brief sturen naar T-mobile met de vraag waarom ik ben afgewezen blablabla duurt weer 7 dagen... En dan te bedenken dat ze me vorige week zelf een brief hadden gestuurd met de vraag of ik bij hen mijn contract wou verlengen!
Maar goed, nadat ik bij Telepoint was langsgegaan op de Utrechtsestraat had ik snel nog wat gegeten. Vanavond zou ik in ieder geval een leuke avond hebben! Inmiddels is het kwart over 6 en hol ik gauw naar beneden...
Coen, een oud-collega van mij, had mij een berichtje gestuurd of ik zin heb om naar de film te gaan vanavond: de premiere van King Kong! (Dresscode: Black tie/gala)
Dat klinkt zeker goed! En snel hop ik uit mijn bed en zet mijn computer aan (het begint al bijna op een ochtendritueel te lijken...)...
Ik bericht hem -over de msn- dat mij dat erg leuk lijkt, maar dat ik planningtechnisch gezien wel enige problemen heb...
Omdat ik altijd begin bij het begin, besloot ik rond een uur of 12 eerst te gaan ontbijten (brunchen/ lunchen/ what ever): 2 bruine bolletjes met zalm! Daarna snel douchen en aankleden.
Als eerste zou ik langs de hakkenbar moeten gaan om mijn -reeds eerder genoemde- pumps te voorzien van nieuwe hakjes. Vlakbij mij zit een ambachtelijke schoenmaker en ik vroeg hem dan ook, gezien de tijd, of hij ze binnen een half uur kon fixen.
Vlug ging ik op zoek naar panties. Die vond ik bij een zelfstandige ondernemer. Onder de indruk van zijn kennis (hij vertelde me precies welke maat ik moest hebben en welke kleur) ging ik met een goed gevoel weer terug naar de hakkenbar, waar ik mijn schoentjes kwam halen. Daar aangekomen zag ik dat mijn hakken er keurig uitzagen, verbaasde me om de prijs -in positieve zin- en gaf hem zelfs ruim 22% fooi voor de goeie service en snelheid waarmee hij mij hielp.
Eenmaal thuis, kleedde ik mij snel om, maakte mij op en ging er als een speer vandoor. Om 15.30 had ik namelijk een afspraak.
Gisteren werd ik gebeld of ik reserve wou zijn voor een marktonderzoek. Als er iemand uitviel zou ik daarvoor in de plaats gaan (dus tot 18 uur) en zou dan 35 eu krijgen. Als niemand uitviel echter kon ik gelijk naar huis...met 15 eu!
Om 15.31 arriveer ik bij het onderzoeksbureau. Zwaar overdressed in mijn galajurk, maar als ik mee zou doen, zou ik het qua tijd anders niet redden. Drie minuten na mij komt een meisje. De groep blijkt compleet te zijn. Ik wordt omgeroepen en krijg 15 eu. Dat is pas makkelijk geld verdienen...
Rond 16 uur ben ik thuis en zie dat mijn order voor een nieuwe telefoon een foutmelding heeft. Ik baal.
Het toestel wat ik nu heb, de Nokia 6600, heb ik al bijna 2 jaar. Toenterijd was het toch een van de nieuwere speeltjes op telefoongebied: er zat een camera en videocamera in. Met het oog op de technolgie (ik had het idee, dat voordat er weer iets betaalbaars geavanceerd op de markt zou komen, we wel weer 2 jaar verder zouden zijn) had ik een 2 jarig abonnement afgesloten. Iets wat ik normaal nooit doe.
Dit keer wou ik voor de MDA Vario gaan, soort van Qtek 9100, maar dan een variant die T-mobile uitbrengt en dus goedkoper is: camera (1,3 Mp), uitschuifbaar toetsenbord, Internet Explorer, Word, Excel, Bluetooth, USB, IR, WiFi en met 512 MB extra geheugen. Een leuk toestel, echt iets voor mij, en niet veel groter dan het apparaat wat ik nu heb. Ook zou ik een abo met ONBERKT internet/email/chat (Data Internet Flat fee) nemen. Alles uitgezocht op www.sitel.nl. Een aanrader als je je T-mobile contract wil verlengen met een leuk toestel.
Afgelopen maandag had ik het contract al naar hen gefaxt, maar nu was er een foutmelding en moest ik de procedure nog eens uitvoeren. Bah, daar had ik natuurlijk geen zin in!
Heb toen contact gezocht met www.telepoint.nl, gevestigd in Amsterdam. Kon ik voor dezelfde prijs mijn toestel halen...werd mijn verzoek tot verlenging bij T-mobile AFGEWEZEN!
En toen werd ik pissig.... en een Eva meemaken die boos is, is geen pretje...
Nu moet ik een brief sturen naar T-mobile met de vraag waarom ik ben afgewezen blablabla duurt weer 7 dagen... En dan te bedenken dat ze me vorige week zelf een brief hadden gestuurd met de vraag of ik bij hen mijn contract wou verlengen!
Maar goed, nadat ik bij Telepoint was langsgegaan op de Utrechtsestraat had ik snel nog wat gegeten. Vanavond zou ik in ieder geval een leuke avond hebben! Inmiddels is het kwart over 6 en hol ik gauw naar beneden...
King Kong da movie
Al dat gestress was niet voor niets...
Rond kwart over 6 haalde hij mij op, richting Tuschinski, op zoek naar een parkeerplaats.
Aan de overkant stonden dranghekken. We liepen over de rode loper en gingen naar binnen. Alhoewel de catering ons wou voorzien van jus, wijn of een dure vorm van H2O kozen we beiden toch voor het goudgele vocht van Amsterdam: een Heineken gaat er altijd in.
Er worden hapjes uitgedeeld. Hapjes van Van Dam. Wel grappig, mijn "werk"buurmancollega. De saucijzenbroodjes smaken erg lekker, maar kruimelen heel erg. Omdat ik er te veel bij na moet denken, besluit ik na driekwart dat ik het broodje laat voor wat het is.
We gaan naar boven, zodat ik mijn jas bij de garderobe kan droppen en naar het toilet kan gaan.
Daarna willen we toch maar eens onze plekjes opzoeken. Voor ons lopen de Veerkampjes (inclusief cameraploeg). Ik moet altijd wel om ze lachen. Alhoewel Coen ze abnormaal normaal vindt, vind ik ze toch wel grappig. Zo typisch Amsterdams, normaal, maar niet gewoon.
Overigens, wij hadden de BESTE plekken van de HELE zaal! Balkon, middelste vak, middelste rij, middelste stoelen: IDEAAL! Ook werden wij voorzien van een flesje drank en een box Pringles. Wat een luxe allemaal! Als ik dat bij ieder bioscoopbezoek had, ging ik wel wat vaker naar de bios!
Om iets over half 8 begon de film....een lange zit...geen pauze...maar DRIE uur lang zittten voor een film!
King Kong. Het echte verhaal heb ik nooit gekend. Enkel dat KK met een vrouw de Empire State Building beklom. Daarvan kende ik het. Maar de rest?
Het begin van het verhaal was wel ietwat langdradig. Op den duur hadden we zelfs het gevoel of we misschien toch bij een andere film zaten. Maar uiteindelijk, dat ze bij het eiland kwamen (ja, dat verklap ik dan maar mooi eventjes) ja, toen begon het wel spannend en soms ook wel wat komisch te worden...
Het was een leuke film om gezien te hebben in de bioscoop, zeker! Geen typische mannen- of vrouwenfilm: eerder een typische datefilm.
Na de movie was er nog een afterparty in de Odeon waar wij dan ook heen vertoefden.
Hans Dulfer, DJ Chucky en vele anderen entertainden ons...
Heb echt een superleuke avond gehad!!
Rond kwart over 6 haalde hij mij op, richting Tuschinski, op zoek naar een parkeerplaats.
Aan de overkant stonden dranghekken. We liepen over de rode loper en gingen naar binnen. Alhoewel de catering ons wou voorzien van jus, wijn of een dure vorm van H2O kozen we beiden toch voor het goudgele vocht van Amsterdam: een Heineken gaat er altijd in.
Er worden hapjes uitgedeeld. Hapjes van Van Dam. Wel grappig, mijn "werk"buurmancollega. De saucijzenbroodjes smaken erg lekker, maar kruimelen heel erg. Omdat ik er te veel bij na moet denken, besluit ik na driekwart dat ik het broodje laat voor wat het is.
We gaan naar boven, zodat ik mijn jas bij de garderobe kan droppen en naar het toilet kan gaan.
Daarna willen we toch maar eens onze plekjes opzoeken. Voor ons lopen de Veerkampjes (inclusief cameraploeg). Ik moet altijd wel om ze lachen. Alhoewel Coen ze abnormaal normaal vindt, vind ik ze toch wel grappig. Zo typisch Amsterdams, normaal, maar niet gewoon.
Overigens, wij hadden de BESTE plekken van de HELE zaal! Balkon, middelste vak, middelste rij, middelste stoelen: IDEAAL! Ook werden wij voorzien van een flesje drank en een box Pringles. Wat een luxe allemaal! Als ik dat bij ieder bioscoopbezoek had, ging ik wel wat vaker naar de bios!
Om iets over half 8 begon de film....een lange zit...geen pauze...maar DRIE uur lang zittten voor een film!
King Kong. Het echte verhaal heb ik nooit gekend. Enkel dat KK met een vrouw de Empire State Building beklom. Daarvan kende ik het. Maar de rest?
Het begin van het verhaal was wel ietwat langdradig. Op den duur hadden we zelfs het gevoel of we misschien toch bij een andere film zaten. Maar uiteindelijk, dat ze bij het eiland kwamen (ja, dat verklap ik dan maar mooi eventjes) ja, toen begon het wel spannend en soms ook wel wat komisch te worden...
Het was een leuke film om gezien te hebben in de bioscoop, zeker! Geen typische mannen- of vrouwenfilm: eerder een typische datefilm.
Na de movie was er nog een afterparty in de Odeon waar wij dan ook heen vertoefden.
Hans Dulfer, DJ Chucky en vele anderen entertainden ons...
Heb echt een superleuke avond gehad!!
maandag, december 12, 2005
Verslaafd aan Dirk (vreemdgegaan tijdens Albert?)
Ik wist dat het ervan zou moeten komen... probeerde er echt alles aan te doen om dit te voorkomen... maar het mocht niet baten: de tijd was (weer) gekomen...
Met klamme handen sta ik voor het pand. Ik hef mijn hoofd op. Wat een groot gebouw!
De irritantie melodieën van de speelautomaat voor kinderen trekken mijn aandacht. Ik laat mij meeslepen door de aantrekkingskracht van de lichtjes in het complex.
Een klein schuldgevoel heb ik naar Albert toe. Hij stond mij vaak bij, hielp me, daar, waar ik in bezwijkte. Albert is weliswaar makkelijk, maar hij kost mij klauwen vol met geld...
Mijn hart gaat tekeer als ik door de poortjes loop. Geen weg meer terug...
"STICK TO THE LIST!", probeer ik mijzelf duidelijk te maken.
Rode vlakken met gele cijfers trekken mijn aandacht. Ik dwaal af... Speciale bakken vliegen rond in mijn gedachten. Als een Alice in Wonderland probeer ik mij staande te houden...in de Dirk.
Enkel een biefstukje en sla stond op mijn lijstje.
Met niet alleen een schuldgevoel kwam ik weer bij bewustzijn buiten, maar ook :
*1 pakje mentholsigaretten (omdat ik keelpijn heb. Ja, heel hypocriet, mar het rookt een stuk beter)
*zalmfilet (in het kader van laat ik meer vis eten op mijn brood)
*1 pizza mozzarella (voor het geval ik geen zin en puf heb om te koken)
*stuk jonge kaas (want stel je voor dat ik geen zin heb in pindakaas, vlokken, vruchtenhagelslag, hagelslag, diverse jams, chocoladepasta's, pate, grillworst, prociutto cotto, paturain of zalm...)
*1 fles blanke azijn (die had ik nog niet in mijn collectie staan, wel de balsamicoversie overigens)
*2 pepersteaks (was in de aanbieding, dus ja, dat kan je niet laten liggen)
*finesse koksroom (ook in de aanbieding en houdbaar t/m april 2006)
*4 pakjes aardappelen met smaak van bieze (omdat ze in de aanbieding waren) (heb trouwens ook nog 3 kilo biologische aardappelen liggen, dus ik weet wel wat ik de komende maanden zal gaan eten :S)
*calve slasaus (heb weliswaar nog 2 andere soorten sladressings (ongeopend) thuis staan, maar ik had nu meer trek in deze naturelversie)
*2 bapao's (voor het geval ik trek heb, maar geen zin heb om brood te smeren)
*spekreepjes (altijd handig voor pasta's of stampotten)
*courgette, komkommer, romatomaten (in het kader van laat ik eens ook wat groente in mijn koelkast hebben)
*eieren (er moet een continue ijzeren voorraad staan van minimaal 2 eieren. Aangezien ik bij mijn avondeten o.a. 2 eieren zal eten (voor de sla en spinazie) zal de voorraad van de eieren drastisch dalen...)
*2 pakjes smint= 4 doosjes (noodzakelijk om in mijn rookbehoefte te voorzien)
Gelukkig was ik het biefstukje en de sla niet vergeten.
Thuis aangekomen probeer ik mijn al volle koelkast en vriezer de rest bij te proppen (met de inhoud kwam Albert vorige week mee). Het lukt nog net.
Boodschappen doen: voor mij een walhalla aan koopjes, maar een hel voor mijn portemonee...
Met klamme handen sta ik voor het pand. Ik hef mijn hoofd op. Wat een groot gebouw!
De irritantie melodieën van de speelautomaat voor kinderen trekken mijn aandacht. Ik laat mij meeslepen door de aantrekkingskracht van de lichtjes in het complex.
Een klein schuldgevoel heb ik naar Albert toe. Hij stond mij vaak bij, hielp me, daar, waar ik in bezwijkte. Albert is weliswaar makkelijk, maar hij kost mij klauwen vol met geld...
Mijn hart gaat tekeer als ik door de poortjes loop. Geen weg meer terug...
"STICK TO THE LIST!", probeer ik mijzelf duidelijk te maken.
Rode vlakken met gele cijfers trekken mijn aandacht. Ik dwaal af... Speciale bakken vliegen rond in mijn gedachten. Als een Alice in Wonderland probeer ik mij staande te houden...in de Dirk.
Enkel een biefstukje en sla stond op mijn lijstje.
Met niet alleen een schuldgevoel kwam ik weer bij bewustzijn buiten, maar ook :
*1 pakje mentholsigaretten (omdat ik keelpijn heb. Ja, heel hypocriet, mar het rookt een stuk beter)
*zalmfilet (in het kader van laat ik meer vis eten op mijn brood)
*1 pizza mozzarella (voor het geval ik geen zin en puf heb om te koken)
*stuk jonge kaas (want stel je voor dat ik geen zin heb in pindakaas, vlokken, vruchtenhagelslag, hagelslag, diverse jams, chocoladepasta's, pate, grillworst, prociutto cotto, paturain of zalm...)
*1 fles blanke azijn (die had ik nog niet in mijn collectie staan, wel de balsamicoversie overigens)
*2 pepersteaks (was in de aanbieding, dus ja, dat kan je niet laten liggen)
*finesse koksroom (ook in de aanbieding en houdbaar t/m april 2006)
*4 pakjes aardappelen met smaak van bieze (omdat ze in de aanbieding waren) (heb trouwens ook nog 3 kilo biologische aardappelen liggen, dus ik weet wel wat ik de komende maanden zal gaan eten :S)
*calve slasaus (heb weliswaar nog 2 andere soorten sladressings (ongeopend) thuis staan, maar ik had nu meer trek in deze naturelversie)
*2 bapao's (voor het geval ik trek heb, maar geen zin heb om brood te smeren)
*spekreepjes (altijd handig voor pasta's of stampotten)
*courgette, komkommer, romatomaten (in het kader van laat ik eens ook wat groente in mijn koelkast hebben)
*eieren (er moet een continue ijzeren voorraad staan van minimaal 2 eieren. Aangezien ik bij mijn avondeten o.a. 2 eieren zal eten (voor de sla en spinazie) zal de voorraad van de eieren drastisch dalen...)
*2 pakjes smint= 4 doosjes (noodzakelijk om in mijn rookbehoefte te voorzien)
Gelukkig was ik het biefstukje en de sla niet vergeten.
Thuis aangekomen probeer ik mijn al volle koelkast en vriezer de rest bij te proppen (met de inhoud kwam Albert vorige week mee). Het lukt nog net.
Boodschappen doen: voor mij een walhalla aan koopjes, maar een hel voor mijn portemonee...
zondag, december 11, 2005
Ziek, duf en saai
"Had mijn moeder dan toch gelijk?", vroeg ik mij af...
Als ik met natte haren over straat zou lopen of ik zou urenlang in de tocht staan, dan vertelde mijn moeder dat ik daar ziek van zou kunnen worden: een verkoudheid zou kunnen ontstaan.
Zo eigenwijs als ik was, trok ik mij daar natuurlijk niets van aan. Met name, omdat ik van mening was dat verkoudheid een virus was en wat je dus door besmetting gekregen moet hebben. Aan de andere kant, waar ik geen rekening mee had gehouden, is dat door die kou het je weerstand kan verzwakken, waardoor je wel vatbaarder wordt voor die virussen.
(Overigens had ik een 5 op mijn eindexamen voor Biologie.)
Afgelopen vrijdag en zaterdag totaal ruim 12 uur in de tocht gewerkt: sniksnik, bibberbibber... Met het oog op dat ik maandag 2 tentamens zou hebben én omdat ik me beroerd voelde, besloot ik zowel de vrijdag- als de zaterdagavond niet uit te gaan. Niet dat dat veel effect had...
Vandaag, zondag, voor het eerst mijn boek opengeslagen, met een snifneus en keelpijn.
Actieplan anti-verkoudheid slash keelpijn weer van de plank gehaald...
*Ben me nu al aan het misselijk eten aan honingdrop van Venco. Ik, als nagenoeg geen snoepeter zijnde heb hier een hekel aan, maar ja, het helpt wel.
*Vanavond zal ik mijn keel gaan spoelen met zout water (YEAGH!), dit schijnt bacteriën te doden. Overigens -nu ik het zo teruglees- wel raar, want hebben we met een verkoudheid niet te maken met een virus? Nuja, zoals ik al zei, ik had niet voor niets een 5 voor dat vak...
*Zal tijdelijk moeten overgaan tot het roken van Mentholsigaretten, uiteraard wel inclusief bijbehorende Smint.
*Meer vitamine c tot me nemen, d.m.v. meer vruchtensappen of (multi)vitamepreparaten o.i.d.
*Het eten van meer zink (niet letterlijk). Dat houdt onder andere in rood vlees (biefstukje dus). Ui zorgt voor verlichting, dus dat zal dan gecombineerd worden met een salade. Das zo slecht nog niet. Tevens vormt eieren ook een goede bron van zink, en wanneer ik dit zal combineren met spinazie (vitamine C, beta caroteen en A) zal dit tevens heilzaam werken tegen mijn keelpijn.
*Trachitol en Nurofen een x aantal keer per dag tot me nemen.
Ik bemerk zojuist dat het ook mijn creativiteit ten nadele heeft beïnvloed. Ga nu dus maar weer verder met leren...
Als ik met natte haren over straat zou lopen of ik zou urenlang in de tocht staan, dan vertelde mijn moeder dat ik daar ziek van zou kunnen worden: een verkoudheid zou kunnen ontstaan.
Zo eigenwijs als ik was, trok ik mij daar natuurlijk niets van aan. Met name, omdat ik van mening was dat verkoudheid een virus was en wat je dus door besmetting gekregen moet hebben. Aan de andere kant, waar ik geen rekening mee had gehouden, is dat door die kou het je weerstand kan verzwakken, waardoor je wel vatbaarder wordt voor die virussen.
(Overigens had ik een 5 op mijn eindexamen voor Biologie.)
Afgelopen vrijdag en zaterdag totaal ruim 12 uur in de tocht gewerkt: sniksnik, bibberbibber... Met het oog op dat ik maandag 2 tentamens zou hebben én omdat ik me beroerd voelde, besloot ik zowel de vrijdag- als de zaterdagavond niet uit te gaan. Niet dat dat veel effect had...
Vandaag, zondag, voor het eerst mijn boek opengeslagen, met een snifneus en keelpijn.
Actieplan anti-verkoudheid slash keelpijn weer van de plank gehaald...
*Ben me nu al aan het misselijk eten aan honingdrop van Venco. Ik, als nagenoeg geen snoepeter zijnde heb hier een hekel aan, maar ja, het helpt wel.
*Vanavond zal ik mijn keel gaan spoelen met zout water (YEAGH!), dit schijnt bacteriën te doden. Overigens -nu ik het zo teruglees- wel raar, want hebben we met een verkoudheid niet te maken met een virus? Nuja, zoals ik al zei, ik had niet voor niets een 5 voor dat vak...
*Zal tijdelijk moeten overgaan tot het roken van Mentholsigaretten, uiteraard wel inclusief bijbehorende Smint.
*Meer vitamine c tot me nemen, d.m.v. meer vruchtensappen of (multi)vitamepreparaten o.i.d.
*Het eten van meer zink (niet letterlijk). Dat houdt onder andere in rood vlees (biefstukje dus). Ui zorgt voor verlichting, dus dat zal dan gecombineerd worden met een salade. Das zo slecht nog niet. Tevens vormt eieren ook een goede bron van zink, en wanneer ik dit zal combineren met spinazie (vitamine C, beta caroteen en A) zal dit tevens heilzaam werken tegen mijn keelpijn.
*Trachitol en Nurofen een x aantal keer per dag tot me nemen.
Ik bemerk zojuist dat het ook mijn creativiteit ten nadele heeft beïnvloed. Ga nu dus maar weer verder met leren...
woensdag, december 07, 2005
Het Vervolg van de jeugd? Een illusie armer ...
Aan het eind van de avond in de Escape kwam ze in gesprek met een jongen. Niet een man. Nee, een jongen. Geen onaardige jongen, dat niet. Wel een niet zo tactvolle jongen...
Hij wilde graag wat met haar afspreken, maar ze wist niet wat ze hier mee aan moest. "Niet om te zoenen, hoor!", probeerde hij er geruststellend aan toe te voegen. Enerzijds blij om die gedachte, anderzijds toch een twijfelachtige toevoeging van die jongen. Waarom zou hij haar niet willen zoenen?
-Ik val wel op oudere vrouwen.-Eh...pardon?
-Nee, ik bedoel het niet verkeerd! Oud tussen aanhalingstekens. Het is juist een compliment!!!
-Compliment?
-Ja! Voor je leeftijd zie je er goed uit!!
De jonge vrouw in kwestie, inmiddels toch al wat alchoholische versnaperingen op hebbend, krabte zich achter haar oor en probeerde het compliment er tussen uit te vissen.
Tevergeefs.
Dit stond overigens los van het feit dat ze iets gedronken had. Zelfs dan was het haar niet gelukt.
-Ja, ik bedoel, een volwassen vrouw als jij, die zich toch modieus kleedt!
Nu vroeg ze zich toch werkelijk af hoe oud hij was. En hoe oud zijzelf was.
Hij was twintig.
Kennelijk zo groen als een onbeschreven blad. Op zoek naar een volwassen vrouw, die wel weet 'hoe de wereld in elkaar zit'. Een vrouw, waar hij nog wat van kon leren.
Een lieve jongen, die vol met complimentjes zat.
Leuk om te horen als je rond de dertig zit.
Dubieus als je slechts 24 bent.
De oude dame strompelde gedesillusioneerd het podium af.
Hij wilde graag wat met haar afspreken, maar ze wist niet wat ze hier mee aan moest. "Niet om te zoenen, hoor!", probeerde hij er geruststellend aan toe te voegen. Enerzijds blij om die gedachte, anderzijds toch een twijfelachtige toevoeging van die jongen. Waarom zou hij haar niet willen zoenen?
-Ik val wel op oudere vrouwen.
-Nee, ik bedoel het niet verkeerd! Oud tussen aanhalingstekens. Het is juist een compliment!!!
-Compliment?
-Ja! Voor je leeftijd zie je er goed uit!!
De jonge vrouw in kwestie, inmiddels toch al wat alchoholische versnaperingen op hebbend, krabte zich achter haar oor en probeerde het compliment er tussen uit te vissen.
Tevergeefs.
Dit stond overigens los van het feit dat ze iets gedronken had. Zelfs dan was het haar niet gelukt.
-Ja, ik bedoel, een volwassen vrouw als jij, die zich toch modieus kleedt!
Nu vroeg ze zich toch werkelijk af hoe oud hij was. En hoe oud zijzelf was.
Hij was twintig.
Kennelijk zo groen als een onbeschreven blad. Op zoek naar een volwassen vrouw, die wel weet 'hoe de wereld in elkaar zit'. Een vrouw, waar hij nog wat van kon leren.
Een lieve jongen, die vol met complimentjes zat.
Leuk om te horen als je rond de dertig zit.
Dubieus als je slechts 24 bent.
De oude dame strompelde gedesillusioneerd het podium af.