Student & the City: het luizenleventje van een student

Na een dag zwoegen is voor mij het heerlijkst wat er bestaat lui zijn. Lekker een dutje doen, languit op de bank tv kijken, creatief koken of doelloos surfen op het net. Kortom, voor mij betekent lui zijn een manier om mijn verstand op nul te kunnen zetten.

Sommigen zien luiheid echter als een zonde. En dat vind ik best jammer, want ik zou het pas zonde vinden als ik niet meer lui kon zijn. Hoe kan ik anders de balans vinden in mijn leven? Is het geen zonde als ik niet geniet van mijn leven? De boog kan toch niet altijd gespannen zijn?

Natuurlijk is er een verschil tussen luiheid en ongemotiveerdheid. Als je uithoudingsvermogen wilt creëren of wilt behouden, kun je beter de trap nemen in plaats van de lift. En het niet doen van de stapel afwas maakt de vaat nu eenmaal niet kleiner. Ik heb helaas genoeg ervaring op dat gebied. Dat wil niet zeggen dat je me dagelijks de afwas ziet doen. Integendeel zelfs.

Vaak krijg ik luiheid op een presenteerblaadje uitgereikt: ik heb een OV, waardoor fietsen in de regen en de storm niet een eerste noodzaak is; ik poets elektronisch, wat, als ik de reclames mag geloven, beter blijkt te poetsen dan een handtandenborstel. Daarbij zit er nota bene een knop op de afstandsbediening van mijn tv, waardoor ik toegang krijg tot vrijwel de nieuwste films. Ik bespaar dus niet alleen veel moeite en energie, maar ook erg veel tijd door lui te zijn.

Stiekem ben ik er zelfs van overtuigd dat juist luie mensen creatief zijn: ze zijn altijd gemotiveerd om zo min mogelijk te doen, maar wel zo veel mogelijk te bereiken.

Het doet me denken aan mijn mooiste herinnering van een lerarenuitspraak op mijn middelbare school. De wiskundeleraar schreef een volledige berekening op het bord, maar het uiteindelijke antwoord liet hij achterwege. “Liever lui dan moe,” verklaarde hij. “Want,” zo stelde hij, “het gaat ook niet zozeer om het antwoord, het gaat erom hoe je er op gekomen bent.”

Ik vraag me dan ook af of luiheid de nieuwe manier van efficiëntie is. Als dat zo is, dan zap ik in elk geval nog even door.

Vermoeiend

Zal ik dan toch
Of toch maar niet
Of wellicht misschien
Maar dan hangt het er wel vanaf
Toch?

Dan maar toch even kijken wat voor weer het wordt

En of ik genoeg eten in huis heb
-vast wel

Zal er nog genoeg geld op mijn rekening staan?
-vast niet

Tsja, lastig hoor…

Wat was de vraag ook al weer?

Not to the point

Soms als inspiratieloos
Woorden tekort schieten
Waar niets
Zo veelzeggender is
Dan een spraakwaterval
Waar woorden als
Zwarte houten ronde stenen
Naar het onzin afsnellen
Als een gletsjer
Ontbreekt de interpunctie