Sinds de middelbare school hadden we een traditie: Sintekerst. Het idee was om met een aantal vriendinnen tussen -je raadt het al- Sint en Kerstmis ook een surpriseavond te vieren.
Met de jaren (volgens mij sinds 4 januari 2002) stapten we af van het idee "surprise", omdat we het allemaal zo kuch drukdrukdruk hadden: sindsdien gingen we gewoon ergens een hapje eten...
Zo ook dit jaar. Althans, was de planning.
Dit jaar hadden we als datum geprikt 30 december, en, alhoewel dit niet valt tussen Sint en Kerst, was het voor ons toch weer een zeer unieke gebeurtenis dat dit wel nog in december plaatsviel. De afgelopen jaren verschoof het steeds meer richting maart. Heel even hebben we zelfs nog overwogen om de traditie Sintepaas te dopen...
Jet, Elske, Frederique, Susan, Philine en ik zouden deze dag gezellig weer gaan uit eten in Amsterdam. Zoals ik al eerder zei, was het een wonder dat we deze datum in december gepland hadden, maar nog specialer was dat ook iedereen kon!
Althans, dat was de planning.
Overdag: werken
Om 8.30 moet ik werken bij Organic. Na ruim 10 minuten gekloot te hebben met mijn slot (mijn beide sloten waren vastgevroren) besloot ik maar richting hoofddorpplein te lopen om daar de tram te nemen.
Tegelijkertijd vraag ik me af hoe ik me 's avonds ging verplaatsen nu ik "geen" fiets had. Maar goed, dat is een zorg voor later...ik kon altijd nog een tram pakken... Althans, dat was de planning...
...
We voelden het al aankomen....dit lijkt te mooi gepland om waar te zijn en rond een uur of 17 werd bekend, dat 3 mensen al moesten afhaken in verband met het weer... Zij kwamen buiten Amsterdam en konden niet met de trein komen.
Dus besloten de Amsterdammers (Suus, Phil en ik) maar een hapje te gaan eten, vlakbij Suus. Phil zou al eerder richting haar gaan, maar omdat ik nog moest werken zou ik rond een uur of 20 hen treffen.
Suus gaf al aan dat ze zich niet zo lekker voelde, maar uiteindelijk voelde ze zich toch beroerder dan ze dacht....en meldde zich ook af.
Ondertussen was ik al op weg met de tram richting Phil (die nu in het centrum was bij Suus) om bij de Prins wat te gaan eten. Helaas, heb ik nooit mijn bestemming kunnen bereiken. Ook de 5e van de club was gestrand... Bij de halte Witte de Withstraat werd ik vriendelijk doch dringend verzocht door de tramchauffeur de tram te verlaten... Het was onverantwoord om nu nog het centrum in te rijden... Dus daar stond ik dan...
Gelukkig kwam er al gauw een tram terug richting mijn huis en besloot die maar te pakken. Phil ondertussen moest nu maar gauw verzinnen hoe ze thuis zou komen. Suus bood haar fiets aan en Phil fietste -ik vond het echt heel dapper- vervolgens richting mij (wat ook vlakbij haar huis was).
Uiteindelijk hebben we afgesproken bij Ter Brugge en om 21.15 gingen we het pand binnen om daar maar wat te gaan eten.
Althans, dat was de planning...
's Avonds: Ter Brugge
Het was druk en vol. Even verloren we de hoop. Maar daar, in de verte, was een tafel voor 2 vrij! Blij verrast schoven we aan en vroegen we de barman of we nog eten konden bestellen: het was mogelijk!
Joechei! Eindelijk verliep iets gepland!
Na lekker gegeten te hebben dronken we nog wat na. Op een gegeven moment echter kwam er een jongen aangelopen. Ik dacht dat het de vriend van Phil was (ik had hem nooit gezien weliswaar, maar de jongen kwam redelijk twijfelend naar ons toegelopen, alsof hij ons wou aanspreken), dus begroette ik hem met een enthousiaste "He!". Phil kende de jongen niet.
Gelukkig liep hij door naar het toilet.
Heel even dachtten we dat we van hem verlost waren... Althans, dat was de planning.
Opeens kwam hij ons vergezellen. Pfff...daar had ik echt totaal GEEN behoefte aan. Maar goed, Phil vond het anders ook weer zo sneu (hij was alleen en woonde net in Nederland), dus wij praatten wel terug met hem.
Ook vertel ik hem dat ik hem verwarde met iemand en dat ik hem per ongeluk wel enthousiast groette. Dat dat niet mijn bedoeling was.
Die hint begreep hij helaas niet, dus pakte hij een stoel en kwam erbij zitten.
Nu moet ik eerlijk zeggen dat ik geen last had van hem, maar ik had gewoon geen behoefte om met hem te praten. Dat kan.
Op een gegeven moment besloot Phil naar huis te gaan. Ikzelf wou nog een drankje doen, dus ik bleef. Hopend dat die jongen zag dat een van ons naar huis ging en dat het "gesprek" dus echt over was.
In die veronderstelling dronk ik mijn laatste Palmpje en raakte ik aan de praat met drie mensen tot sluitingstijd.
Rond half 3 liep ik naar huis.
Op weg er naar toe vroeg ik mij af: wie is er eigenlijk triest?
Een jongen die blijft plakken, maar die het niet door heeft dat degenen aan wie die plakt geen behoefte hebben aan zijn gezelschap. Echter, alleen met hem praten uit sociaal oogpunt voor hem.
Of een meisje dat door wildvreemden wordt aangesproken over hetzelfde toestel dat zij gemeen hadden, en vervolgens de rest van de avond praten over de mogelijkheden van de MDA Vario en andere toestellen?
Tsja, de avond verliep anders dan gepland. Maar ik heb me weer uitstekend vermaakt!
zaterdag, december 31, 2005
woensdag, december 28, 2005
Jaren-geleden-foto is ook goed
Een pasfoto: heet het zo omdat het idee is dat dat een foto is van "pas geleden", van zonet, recent??
Het nadeel van je OV ophalen is altijd dat je pasfoto's nodig hebt. Vroeger zou ik die dan gewoon laten maken, maar tegenwoordig haal ik gewoon mijn kamer overhoop in de veronderstelling dat ik vast nog ergens wel oude pasfoto's heb liggen. Voor dat geld drink ik namelijk liever een biertje.
Omdat ik binnen de gewenste tijd (5 minuten) geen pasfoto vond, besloot ik, gewapend met de schaar, mijn oude OV van vorig jaar eens te behandelen om zodoende mijn foto er uit te knippen.
Hier baalde ik wel van, want ik had hem ook kunnen inleveren bij de Gieter, zodat ik weer een biertje kon krijgen.
Toen ik mijn oude OV gesloopt had en mijn afhaalbericht erbij zocht, kwam ik erachter dat ze 2 pasfoto's nodig hadden. Al dat geknip was nu weer voor niks geweest...
Ik moest toch maar weer op zoek gaan naar 2 foto's.
Na veel gespeur, vond ik ze! Ze waren weliswaar gedateerd uit augustus 1999 (dus zo'n 5,5 jaar geleden) maar ach, ik leek toch verdomd veel op dat meisje van toen: badend in vrije tijd, onbezonnen, altijd willen uitgaan, parttime werkend, parttime studerend, hekel aan opruimen en afwassen, gat in de hand hebbend....
Nee, veel ben ik niet veranderd. Zo'n pasfoto kan je dan ook nog jaren gebruiken...
Het nadeel van je OV ophalen is altijd dat je pasfoto's nodig hebt. Vroeger zou ik die dan gewoon laten maken, maar tegenwoordig haal ik gewoon mijn kamer overhoop in de veronderstelling dat ik vast nog ergens wel oude pasfoto's heb liggen. Voor dat geld drink ik namelijk liever een biertje.
Omdat ik binnen de gewenste tijd (5 minuten) geen pasfoto vond, besloot ik, gewapend met de schaar, mijn oude OV van vorig jaar eens te behandelen om zodoende mijn foto er uit te knippen.
Hier baalde ik wel van, want ik had hem ook kunnen inleveren bij de Gieter, zodat ik weer een biertje kon krijgen.
Toen ik mijn oude OV gesloopt had en mijn afhaalbericht erbij zocht, kwam ik erachter dat ze 2 pasfoto's nodig hadden. Al dat geknip was nu weer voor niks geweest...
Ik moest toch maar weer op zoek gaan naar 2 foto's.
Na veel gespeur, vond ik ze! Ze waren weliswaar gedateerd uit augustus 1999 (dus zo'n 5,5 jaar geleden) maar ach, ik leek toch verdomd veel op dat meisje van toen: badend in vrije tijd, onbezonnen, altijd willen uitgaan, parttime werkend, parttime studerend, hekel aan opruimen en afwassen, gat in de hand hebbend....
Nee, veel ben ik niet veranderd. Zo'n pasfoto kan je dan ook nog jaren gebruiken...
Trouw zijn is ook niet alles...
Laatst werd ik afgewezen bij T-Mobile, iets waar ik ontieglijk van baalde. Dat, terwijl zij een aanbieding naar me hadden gestuurd met als titel: trouwe klanten verdienen voordeel. Nou, daar had ik weinig van gemerkt...
Als eerste waren die aanbiedingen niet echte aanbiedingen (het zou daar ruim 25 euro duurder zijn). Maar goed, dat ben ik gewend, dat daar nu geen bodemprijzen zijn.
Maar vervolgens werd ik in de winkel bruut afgewezen. Als gevolg daarvan zou ik een brief moeten sturen met een kopie van legitimatie en bankafschrift. Dat klinkt redelijk makkelijk, ware het niet dat mijn printer stuk is en ik internetbankier, ofwel ik heb geen recente bankafschriften.
Nu zou ik ook een kopie van mijn schermafschrift kunnen maken, maar ik had niet zoveel zin in dat gedoe. Uiteindelijk wel de brief getikt en uitgeprint en wat kopietjes gemaakt. Maar tsja, dan moet je het ook op de bus doen....
Na 2 weken, vandaag dus, besloot ik ze maar even te bellen. Ik vond het allemaal maar raar. Redenen dat ze mij hadden afgewezen zou kunnen zijn dat ik betalingsachterstand had of dat ik bij BKR in Tiel ergens op een lijst stond. Beide gevallen waren naar mijn idee niet van toepassing, want ik betaal altijd netjes mijn rekeningen. Daarom was ik ook zo pissig. Waarom zadelen ze mij, een trouwe klant, al lid sinds Ben, op met een of andere afwijzing?
En wat bleek? Ik werd afgewezen, omdat ik van T-Mobile een aanbieding had gekregen! En omdat ik daar niet op gereageerd had, kon ik mijn contract niet verlengen... En dat terwijl ik niet eens om die aanbieding (die niet eens een aanbieding was) gevraagd had!
Alleen puur vanwege het toestel en het onbeperkt internetten abonnement voor slechts 9,50 blijf ik bij T-Mobile. Niet vanwege hun trouwe-klanten-verdienen-voordeel-maar-dat-snappen-wij-alleen-nog-niet-helemaal-beleid.
Moge dat duidelijk zijn.
Als eerste waren die aanbiedingen niet echte aanbiedingen (het zou daar ruim 25 euro duurder zijn). Maar goed, dat ben ik gewend, dat daar nu geen bodemprijzen zijn.
Maar vervolgens werd ik in de winkel bruut afgewezen. Als gevolg daarvan zou ik een brief moeten sturen met een kopie van legitimatie en bankafschrift. Dat klinkt redelijk makkelijk, ware het niet dat mijn printer stuk is en ik internetbankier, ofwel ik heb geen recente bankafschriften.
Nu zou ik ook een kopie van mijn schermafschrift kunnen maken, maar ik had niet zoveel zin in dat gedoe. Uiteindelijk wel de brief getikt en uitgeprint en wat kopietjes gemaakt. Maar tsja, dan moet je het ook op de bus doen....
Na 2 weken, vandaag dus, besloot ik ze maar even te bellen. Ik vond het allemaal maar raar. Redenen dat ze mij hadden afgewezen zou kunnen zijn dat ik betalingsachterstand had of dat ik bij BKR in Tiel ergens op een lijst stond. Beide gevallen waren naar mijn idee niet van toepassing, want ik betaal altijd netjes mijn rekeningen. Daarom was ik ook zo pissig. Waarom zadelen ze mij, een trouwe klant, al lid sinds Ben, op met een of andere afwijzing?
En wat bleek? Ik werd afgewezen, omdat ik van T-Mobile een aanbieding had gekregen! En omdat ik daar niet op gereageerd had, kon ik mijn contract niet verlengen... En dat terwijl ik niet eens om die aanbieding (die niet eens een aanbieding was) gevraagd had!
Alleen puur vanwege het toestel en het onbeperkt internetten abonnement voor slechts 9,50 blijf ik bij T-Mobile. Niet vanwege hun trouwe-klanten-verdienen-voordeel-maar-dat-snappen-wij-alleen-nog-niet-helemaal-beleid.
Moge dat duidelijk zijn.
woensdag, december 21, 2005
Neuk je ziek!
Bah, om ziek van te worden: de nieuwe zorgverzekering.
Al eerder werd ik behoorlijk gestoord van, maar nu helemaal. Waar zal ik het best geholpen worden en waar betaal ik het minst?
Keuzes maken, we doen het elke dag. En ook al ben je gezegend met keuzes, het is niet mijn favoriete bezigheid. Hoe meer werk je er van maakt om iets uit te zoeken, hoe ontevredener je uiteindelijk wordt met de gemaakte keuze. Heb je er wel goed aan gedaan om die keuze te maken? Of had je beter toch dat andere kunnen kiezen?
Mijn zorgverzekeraar deed mij een aanbieding. Eentje waar ik niet zo om stond te springen, heel vaag en onduidelijk vond ik het allemaal, en vooral duur. En mijn geboortedatum wisten ze na 24 jaar nog niet. Pff, betaal je daar nou premie voor?
Op www.kiesbeter.nl zou alles helder, duidelijk en overzichtelijk naast elkaar staan. Nou vergeet het maar. In de jungle van voorwaarden, bedragen, wel of niet inclusief, werd ik niet veel wijzer. Wel zieker.
Des te meer reden om er een af te sluiten,
Gelukkig kreeg ik hulp uit onverwachte hoek. Leon belde me op. Ik vertelde hem dat ik bijna krankzinning werd van alle rompslomp, welke het mij nu toch allemaal heeft gekost en dat ik geen stap verder ben.
Hij attendeerde mij op eens te kijken op www.studentenpolis.nl. Voor slechts 97,25 (obv geen eigen risico, basis: 87,30 en aanvullend 9,95) ben je bij cz o.a. verzekerd voor:
*pil: 100% vergoeding
*brillen/lenzen: 95 eu p/24 maanden (bij de meesten vergoeding per 3 jaar!)
*consult tandarts: 75% vergoeding (tot een maximum van 450 eu)
*huisarts: 100% vergoeding
Tevens krijg je per jaar gratis 100 condooms!
Kijk, daar wordt een mens nou vrolijk van!
Niet ziek in elk geval.
En mocht je daar niet zo zeker van zijn, je krijgt ook nog een mogelijkheid om je gratis jaarlijks te testen op SOA's/ HIV en AIDS.
Al eerder werd ik behoorlijk gestoord van, maar nu helemaal. Waar zal ik het best geholpen worden en waar betaal ik het minst?
Keuzes maken, we doen het elke dag. En ook al ben je gezegend met keuzes, het is niet mijn favoriete bezigheid. Hoe meer werk je er van maakt om iets uit te zoeken, hoe ontevredener je uiteindelijk wordt met de gemaakte keuze. Heb je er wel goed aan gedaan om die keuze te maken? Of had je beter toch dat andere kunnen kiezen?
Mijn zorgverzekeraar deed mij een aanbieding. Eentje waar ik niet zo om stond te springen, heel vaag en onduidelijk vond ik het allemaal, en vooral duur. En mijn geboortedatum wisten ze na 24 jaar nog niet. Pff, betaal je daar nou premie voor?
Op www.kiesbeter.nl zou alles helder, duidelijk en overzichtelijk naast elkaar staan. Nou vergeet het maar. In de jungle van voorwaarden, bedragen, wel of niet inclusief, werd ik niet veel wijzer. Wel zieker.
Des te meer reden om er een af te sluiten,
Gelukkig kreeg ik hulp uit onverwachte hoek. Leon belde me op. Ik vertelde hem dat ik bijna krankzinning werd van alle rompslomp, welke het mij nu toch allemaal heeft gekost en dat ik geen stap verder ben.
Hij attendeerde mij op eens te kijken op www.studentenpolis.nl. Voor slechts 97,25 (obv geen eigen risico, basis: 87,30 en aanvullend 9,95) ben je bij cz o.a. verzekerd voor:
*pil: 100% vergoeding
*brillen/lenzen: 95 eu p/24 maanden (bij de meesten vergoeding per 3 jaar!)
*consult tandarts: 75% vergoeding (tot een maximum van 450 eu)
*huisarts: 100% vergoeding
Tevens krijg je per jaar gratis 100 condooms!
Kijk, daar wordt een mens nou vrolijk van!
Niet ziek in elk geval.
En mocht je daar niet zo zeker van zijn, je krijgt ook nog een mogelijkheid om je gratis jaarlijks te testen op SOA's/ HIV en AIDS.
maandag, december 19, 2005
Wie heeft er een goede daad verricht?
In het kader van time-management verlaat ik mijn woning met mijn jas in de hand en met ongeveterde schoenen. Ik trek ze pas goed aan als ik op de lift sta te wachten of in de al lift sta.
Laatst moest ik wachten op een oudere dame die wat moeite had om de trap af te komen om de lift te bereiken. Omdat de lift gearriveerd was hield ik de deur voor haar open, want anders bestaat er een kans dat de deze weer omhoog danwel omlaag gaat.
Strompelend kwam ze aan. Ik had haast en wou mijn schoenen nog veteren, maar moest nog even wachten tot ze ook in de lift stond.
Daar stonden we dan, eindelijk, in de lift.
Terwijl ik naar beneden buk om mijn veters te strikken, vertelt ze me een verhaal dat het wel heel belangrijk is om mijn schoenen te veteren. Er kunnen namelijk zoveel ongelukken gebeuren! Ik leg haar uit dat het mijn bedoeling nu ook is om ze te strikken en dat ik dat wel weet dat het eventueel gevaarlijk kan zijn.
Dat maakt de oude vrouw niet zoveel uit. Ze drukt me op het hart dat ik ze toch echt moet gaan strikken. Heel even twijfel ik of zij niet van het promotieteam "strik je veters" is, want er komt nog een verhaal over de gevaren van losse veters.
Lichtelijk geirriteerd door de wijze raad, die mij al van kindsaf aan bekend is, zeg ik dat ik dat allemaal wel weet en dat ik niet voor niets mijn veters heb gestrikt.
Hierop antwoordde ze dat ze nu eenmaal het beste met mij voor heeft en dat ze graag belangeloos mensen wil helpen.
De lift was op plek van bestemming en we stappen uit.
Zo slecht als ik was, was ik er niet van overtuigd dat zij mij belangeloos hielp. Was het niet dat ze mij dit alles vertelde zodat zij dacht dat ze een goede daad had verricht? Zodat zij zich beter voelde?
En dat terwijl dat totaal niet het geval is? Dat ik mij alleen maar heb lopen irriteren aan haar? Maakt het mij niet dan een goed mens? Dat ik haar het gevoel geef dat zij een goede daad heeft verricht, terwijl ze dat niet gedaan heeft?
Na circa drie kwartier raakte mijn veter weer los. En niet omdat de oude vrouw het mij geadviseerd had, toch strikte ik ze weer.
Laatst moest ik wachten op een oudere dame die wat moeite had om de trap af te komen om de lift te bereiken. Omdat de lift gearriveerd was hield ik de deur voor haar open, want anders bestaat er een kans dat de deze weer omhoog danwel omlaag gaat.
Strompelend kwam ze aan. Ik had haast en wou mijn schoenen nog veteren, maar moest nog even wachten tot ze ook in de lift stond.
Daar stonden we dan, eindelijk, in de lift.
Terwijl ik naar beneden buk om mijn veters te strikken, vertelt ze me een verhaal dat het wel heel belangrijk is om mijn schoenen te veteren. Er kunnen namelijk zoveel ongelukken gebeuren! Ik leg haar uit dat het mijn bedoeling nu ook is om ze te strikken en dat ik dat wel weet dat het eventueel gevaarlijk kan zijn.
Dat maakt de oude vrouw niet zoveel uit. Ze drukt me op het hart dat ik ze toch echt moet gaan strikken. Heel even twijfel ik of zij niet van het promotieteam "strik je veters" is, want er komt nog een verhaal over de gevaren van losse veters.
Lichtelijk geirriteerd door de wijze raad, die mij al van kindsaf aan bekend is, zeg ik dat ik dat allemaal wel weet en dat ik niet voor niets mijn veters heb gestrikt.
Hierop antwoordde ze dat ze nu eenmaal het beste met mij voor heeft en dat ze graag belangeloos mensen wil helpen.
De lift was op plek van bestemming en we stappen uit.
Zo slecht als ik was, was ik er niet van overtuigd dat zij mij belangeloos hielp. Was het niet dat ze mij dit alles vertelde zodat zij dacht dat ze een goede daad had verricht? Zodat zij zich beter voelde?
En dat terwijl dat totaal niet het geval is? Dat ik mij alleen maar heb lopen irriteren aan haar? Maakt het mij niet dan een goed mens? Dat ik haar het gevoel geef dat zij een goede daad heeft verricht, terwijl ze dat niet gedaan heeft?
Na circa drie kwartier raakte mijn veter weer los. En niet omdat de oude vrouw het mij geadviseerd had, toch strikte ik ze weer.
woensdag, december 14, 2005
Are you out of your mind?!
Baaldag, dip, herfstdepressie...
Je zou het willen uitschreeuwen over de daken. Je voelt je miserable, ellendig, kut, zwaar klote en het liefst zou je de hele dag in bed willen liggen. Je vraagt je af, waarom uitgerekend jou dit zou moeten overkomen. Het verziekt je hele dag. Graag zou je die gehele dag willen overslaan.
Maar een baaldag is niet alleen maar ellende. Sterker nog, het is nog positiever ook dan je in eerste instantie zou denken...
Ten eerste hebben we de baaldagen nodig om juist de goede dagen te onderscheiden en te beseffen.
Toen ik een jaar of 15 was en ik een hele maand lang voor mijn eigen eten moest zorgen, dacht ik: "Prima! Elke dag patat!". Al na ruim een week, kwam het mij de neusgaten uit...ik snakte naar andijvie...
Verandering en afwisseling, of deze nou goed of slecht is, is bijna in ieder geval altijd positief.
En doet zo'n dip niet je vaak beseffen dat de grens overschreden is? Dat je nu inziet dat dit niet langer gaat zo? Dat je voor jezelf duidelijker kan vaststellen wat je wel wil en wat je juist niet wil? Dat het je discipline naar boven haalt om er daadwerkelijk wat mee te doen? Omdat het iets slepends was wat al vaak op je TO DO list stond, maar waar je geen prioriteit aan gekoppeld had, echter nu kom je erachter dat het de meeste prioriteit heeft?
Ik weet het nog goed. Het was 27 november 2002. Sinds die dag ruimde ik regelmatig mijn kamer op. Ja, tot een paar maanden geleden inderdaad...
Vandaag had ik een gigantische baaldag, en het gevoel dat alles mij tegenzat. Ik had dan ook nergens zin in, zelfs van TV kijken en surfen werd ik niet echt vrolijk. Ik baalde. Had nergens zin in. Totdat...
Totdat ik mij besefte dat het vandaag mijn baaldag was, dat ik nergens zin in had. Ja, misschien erg dubbelop om te lezen, maar ik realiseerde mij dat deze dag toch al als weggegooid beschouwd mocht worden.
En als die dag toch al kut is, kan ik dan niet beter al mijn (negatieve) energie storten op iets wat ik al tijden heb uitgesteld? Het uitstellen van zaken veroorzaakt alleen maar negatieve energie, maar de ervaring heeft mij geleerd, dat juist het oppakken van uitgestelde zaken niet alleen een vermindering is qua negatieve energie, maar ook nog eens positieve energie oplevert.
Na zo'n karwei was ik blij en trots op mezelf dat ik het nu eindelijk had geklaard. Daarbij komt ook nog dat juist door dat blije gevoel ik vaak ook nog andere uitgestelde taken aanpakte. Het heeft immers een versterkend effect.
Daarom besloot ik vandaag, 14 december 2005, zo rond een uur of 19, dat, wanneer ik zo'n dag heb, ik juist $%^&*dingen te gaan doen.
En zo poog ik van een weggegooide baaldag, een nuttige positieve energieopwekkende dag te maken.
Ik sta te popelen om de afwas te doen...
Je zou het willen uitschreeuwen over de daken. Je voelt je miserable, ellendig, kut, zwaar klote en het liefst zou je de hele dag in bed willen liggen. Je vraagt je af, waarom uitgerekend jou dit zou moeten overkomen. Het verziekt je hele dag. Graag zou je die gehele dag willen overslaan.
Maar een baaldag is niet alleen maar ellende. Sterker nog, het is nog positiever ook dan je in eerste instantie zou denken...
Ten eerste hebben we de baaldagen nodig om juist de goede dagen te onderscheiden en te beseffen.
Toen ik een jaar of 15 was en ik een hele maand lang voor mijn eigen eten moest zorgen, dacht ik: "Prima! Elke dag patat!". Al na ruim een week, kwam het mij de neusgaten uit...ik snakte naar andijvie...
Verandering en afwisseling, of deze nou goed of slecht is, is bijna in ieder geval altijd positief.
En doet zo'n dip niet je vaak beseffen dat de grens overschreden is? Dat je nu inziet dat dit niet langer gaat zo? Dat je voor jezelf duidelijker kan vaststellen wat je wel wil en wat je juist niet wil? Dat het je discipline naar boven haalt om er daadwerkelijk wat mee te doen? Omdat het iets slepends was wat al vaak op je TO DO list stond, maar waar je geen prioriteit aan gekoppeld had, echter nu kom je erachter dat het de meeste prioriteit heeft?
Ik weet het nog goed. Het was 27 november 2002. Sinds die dag ruimde ik regelmatig mijn kamer op. Ja, tot een paar maanden geleden inderdaad...
Vandaag had ik een gigantische baaldag, en het gevoel dat alles mij tegenzat. Ik had dan ook nergens zin in, zelfs van TV kijken en surfen werd ik niet echt vrolijk. Ik baalde. Had nergens zin in. Totdat...
Totdat ik mij besefte dat het vandaag mijn baaldag was, dat ik nergens zin in had. Ja, misschien erg dubbelop om te lezen, maar ik realiseerde mij dat deze dag toch al als weggegooid beschouwd mocht worden.
En als die dag toch al kut is, kan ik dan niet beter al mijn (negatieve) energie storten op iets wat ik al tijden heb uitgesteld? Het uitstellen van zaken veroorzaakt alleen maar negatieve energie, maar de ervaring heeft mij geleerd, dat juist het oppakken van uitgestelde zaken niet alleen een vermindering is qua negatieve energie, maar ook nog eens positieve energie oplevert.
Na zo'n karwei was ik blij en trots op mezelf dat ik het nu eindelijk had geklaard. Daarbij komt ook nog dat juist door dat blije gevoel ik vaak ook nog andere uitgestelde taken aanpakte. Het heeft immers een versterkend effect.
Daarom besloot ik vandaag, 14 december 2005, zo rond een uur of 19, dat, wanneer ik zo'n dag heb, ik juist $%^&*dingen te gaan doen.
En zo poog ik van een weggegooide baaldag, een nuttige positieve energieopwekkende dag te maken.
Ik sta te popelen om de afwas te doen...
Wat voorafging...
Rond kwart over elf ontwaak ik. Ik wrijf de slaap uit mijn ogen, check mijn telefoon en bemerk dat ik een berichtje heb ontvangen . Zie je wel, dat checken is niet voor niks!
Coen, een oud-collega van mij, had mij een berichtje gestuurd of ik zin heb om naar de film te gaan vanavond: de premiere van King Kong! (Dresscode: Black tie/gala)
Dat klinkt zeker goed! En snel hop ik uit mijn bed en zet mijn computer aan (het begint al bijna op een ochtendritueel te lijken...)...
Ik bericht hem -over de msn- dat mij dat erg leuk lijkt, maar dat ik planningtechnisch gezien wel enige problemen heb...
Omdat ik altijd begin bij het begin, besloot ik rond een uur of 12 eerst te gaan ontbijten (brunchen/ lunchen/ what ever): 2 bruine bolletjes met zalm! Daarna snel douchen en aankleden.
Als eerste zou ik langs de hakkenbar moeten gaan om mijn -reeds eerder genoemde- pumps te voorzien van nieuwe hakjes. Vlakbij mij zit een ambachtelijke schoenmaker en ik vroeg hem dan ook, gezien de tijd, of hij ze binnen een half uur kon fixen.
Vlug ging ik op zoek naar panties. Die vond ik bij een zelfstandige ondernemer. Onder de indruk van zijn kennis (hij vertelde me precies welke maat ik moest hebben en welke kleur) ging ik met een goed gevoel weer terug naar de hakkenbar, waar ik mijn schoentjes kwam halen. Daar aangekomen zag ik dat mijn hakken er keurig uitzagen, verbaasde me om de prijs -in positieve zin- en gaf hem zelfs ruim 22% fooi voor de goeie service en snelheid waarmee hij mij hielp.
Eenmaal thuis, kleedde ik mij snel om, maakte mij op en ging er als een speer vandoor. Om 15.30 had ik namelijk een afspraak.
Gisteren werd ik gebeld of ik reserve wou zijn voor een marktonderzoek. Als er iemand uitviel zou ik daarvoor in de plaats gaan (dus tot 18 uur) en zou dan 35 eu krijgen. Als niemand uitviel echter kon ik gelijk naar huis...met 15 eu!
Om 15.31 arriveer ik bij het onderzoeksbureau. Zwaar overdressed in mijn galajurk, maar als ik mee zou doen, zou ik het qua tijd anders niet redden. Drie minuten na mij komt een meisje. De groep blijkt compleet te zijn. Ik wordt omgeroepen en krijg 15 eu. Dat is pas makkelijk geld verdienen...
Rond 16 uur ben ik thuis en zie dat mijn order voor een nieuwe telefoon een foutmelding heeft. Ik baal.
Het toestel wat ik nu heb, de Nokia 6600, heb ik al bijna 2 jaar. Toenterijd was het toch een van de nieuwere speeltjes op telefoongebied: er zat een camera en videocamera in. Met het oog op de technolgie (ik had het idee, dat voordat er weer iets betaalbaars geavanceerd op de markt zou komen, we wel weer 2 jaar verder zouden zijn) had ik een 2 jarig abonnement afgesloten. Iets wat ik normaal nooit doe.
Dit keer wou ik voor de MDA Vario gaan, soort van Qtek 9100, maar dan een variant die T-mobile uitbrengt en dus goedkoper is: camera (1,3 Mp), uitschuifbaar toetsenbord, Internet Explorer, Word, Excel, Bluetooth, USB, IR, WiFi en met 512 MB extra geheugen. Een leuk toestel, echt iets voor mij, en niet veel groter dan het apparaat wat ik nu heb. Ook zou ik een abo met ONBERKT internet/email/chat (Data Internet Flat fee) nemen. Alles uitgezocht op www.sitel.nl. Een aanrader als je je T-mobile contract wil verlengen met een leuk toestel.
Afgelopen maandag had ik het contract al naar hen gefaxt, maar nu was er een foutmelding en moest ik de procedure nog eens uitvoeren. Bah, daar had ik natuurlijk geen zin in!
Heb toen contact gezocht met www.telepoint.nl, gevestigd in Amsterdam. Kon ik voor dezelfde prijs mijn toestel halen...werd mijn verzoek tot verlenging bij T-mobile AFGEWEZEN!
En toen werd ik pissig.... en een Eva meemaken die boos is, is geen pretje...
Nu moet ik een brief sturen naar T-mobile met de vraag waarom ik ben afgewezen blablabla duurt weer 7 dagen... En dan te bedenken dat ze me vorige week zelf een brief hadden gestuurd met de vraag of ik bij hen mijn contract wou verlengen!
Maar goed, nadat ik bij Telepoint was langsgegaan op de Utrechtsestraat had ik snel nog wat gegeten. Vanavond zou ik in ieder geval een leuke avond hebben! Inmiddels is het kwart over 6 en hol ik gauw naar beneden...
Coen, een oud-collega van mij, had mij een berichtje gestuurd of ik zin heb om naar de film te gaan vanavond: de premiere van King Kong! (Dresscode: Black tie/gala)
Dat klinkt zeker goed! En snel hop ik uit mijn bed en zet mijn computer aan (het begint al bijna op een ochtendritueel te lijken...)...
Ik bericht hem -over de msn- dat mij dat erg leuk lijkt, maar dat ik planningtechnisch gezien wel enige problemen heb...
Omdat ik altijd begin bij het begin, besloot ik rond een uur of 12 eerst te gaan ontbijten (brunchen/ lunchen/ what ever): 2 bruine bolletjes met zalm! Daarna snel douchen en aankleden.
Als eerste zou ik langs de hakkenbar moeten gaan om mijn -reeds eerder genoemde- pumps te voorzien van nieuwe hakjes. Vlakbij mij zit een ambachtelijke schoenmaker en ik vroeg hem dan ook, gezien de tijd, of hij ze binnen een half uur kon fixen.
Vlug ging ik op zoek naar panties. Die vond ik bij een zelfstandige ondernemer. Onder de indruk van zijn kennis (hij vertelde me precies welke maat ik moest hebben en welke kleur) ging ik met een goed gevoel weer terug naar de hakkenbar, waar ik mijn schoentjes kwam halen. Daar aangekomen zag ik dat mijn hakken er keurig uitzagen, verbaasde me om de prijs -in positieve zin- en gaf hem zelfs ruim 22% fooi voor de goeie service en snelheid waarmee hij mij hielp.
Eenmaal thuis, kleedde ik mij snel om, maakte mij op en ging er als een speer vandoor. Om 15.30 had ik namelijk een afspraak.
Gisteren werd ik gebeld of ik reserve wou zijn voor een marktonderzoek. Als er iemand uitviel zou ik daarvoor in de plaats gaan (dus tot 18 uur) en zou dan 35 eu krijgen. Als niemand uitviel echter kon ik gelijk naar huis...met 15 eu!
Om 15.31 arriveer ik bij het onderzoeksbureau. Zwaar overdressed in mijn galajurk, maar als ik mee zou doen, zou ik het qua tijd anders niet redden. Drie minuten na mij komt een meisje. De groep blijkt compleet te zijn. Ik wordt omgeroepen en krijg 15 eu. Dat is pas makkelijk geld verdienen...
Rond 16 uur ben ik thuis en zie dat mijn order voor een nieuwe telefoon een foutmelding heeft. Ik baal.
Het toestel wat ik nu heb, de Nokia 6600, heb ik al bijna 2 jaar. Toenterijd was het toch een van de nieuwere speeltjes op telefoongebied: er zat een camera en videocamera in. Met het oog op de technolgie (ik had het idee, dat voordat er weer iets betaalbaars geavanceerd op de markt zou komen, we wel weer 2 jaar verder zouden zijn) had ik een 2 jarig abonnement afgesloten. Iets wat ik normaal nooit doe.
Dit keer wou ik voor de MDA Vario gaan, soort van Qtek 9100, maar dan een variant die T-mobile uitbrengt en dus goedkoper is: camera (1,3 Mp), uitschuifbaar toetsenbord, Internet Explorer, Word, Excel, Bluetooth, USB, IR, WiFi en met 512 MB extra geheugen. Een leuk toestel, echt iets voor mij, en niet veel groter dan het apparaat wat ik nu heb. Ook zou ik een abo met ONBERKT internet/email/chat (Data Internet Flat fee) nemen. Alles uitgezocht op www.sitel.nl. Een aanrader als je je T-mobile contract wil verlengen met een leuk toestel.
Afgelopen maandag had ik het contract al naar hen gefaxt, maar nu was er een foutmelding en moest ik de procedure nog eens uitvoeren. Bah, daar had ik natuurlijk geen zin in!
Heb toen contact gezocht met www.telepoint.nl, gevestigd in Amsterdam. Kon ik voor dezelfde prijs mijn toestel halen...werd mijn verzoek tot verlenging bij T-mobile AFGEWEZEN!
En toen werd ik pissig.... en een Eva meemaken die boos is, is geen pretje...
Nu moet ik een brief sturen naar T-mobile met de vraag waarom ik ben afgewezen blablabla duurt weer 7 dagen... En dan te bedenken dat ze me vorige week zelf een brief hadden gestuurd met de vraag of ik bij hen mijn contract wou verlengen!
Maar goed, nadat ik bij Telepoint was langsgegaan op de Utrechtsestraat had ik snel nog wat gegeten. Vanavond zou ik in ieder geval een leuke avond hebben! Inmiddels is het kwart over 6 en hol ik gauw naar beneden...
King Kong da movie
Al dat gestress was niet voor niets...
Rond kwart over 6 haalde hij mij op, richting Tuschinski, op zoek naar een parkeerplaats.
Aan de overkant stonden dranghekken. We liepen over de rode loper en gingen naar binnen. Alhoewel de catering ons wou voorzien van jus, wijn of een dure vorm van H2O kozen we beiden toch voor het goudgele vocht van Amsterdam: een Heineken gaat er altijd in.
Er worden hapjes uitgedeeld. Hapjes van Van Dam. Wel grappig, mijn "werk"buurmancollega. De saucijzenbroodjes smaken erg lekker, maar kruimelen heel erg. Omdat ik er te veel bij na moet denken, besluit ik na driekwart dat ik het broodje laat voor wat het is.
We gaan naar boven, zodat ik mijn jas bij de garderobe kan droppen en naar het toilet kan gaan.
Daarna willen we toch maar eens onze plekjes opzoeken. Voor ons lopen de Veerkampjes (inclusief cameraploeg). Ik moet altijd wel om ze lachen. Alhoewel Coen ze abnormaal normaal vindt, vind ik ze toch wel grappig. Zo typisch Amsterdams, normaal, maar niet gewoon.
Overigens, wij hadden de BESTE plekken van de HELE zaal! Balkon, middelste vak, middelste rij, middelste stoelen: IDEAAL! Ook werden wij voorzien van een flesje drank en een box Pringles. Wat een luxe allemaal! Als ik dat bij ieder bioscoopbezoek had, ging ik wel wat vaker naar de bios!
Om iets over half 8 begon de film....een lange zit...geen pauze...maar DRIE uur lang zittten voor een film!
King Kong. Het echte verhaal heb ik nooit gekend. Enkel dat KK met een vrouw de Empire State Building beklom. Daarvan kende ik het. Maar de rest?
Het begin van het verhaal was wel ietwat langdradig. Op den duur hadden we zelfs het gevoel of we misschien toch bij een andere film zaten. Maar uiteindelijk, dat ze bij het eiland kwamen (ja, dat verklap ik dan maar mooi eventjes) ja, toen begon het wel spannend en soms ook wel wat komisch te worden...
Het was een leuke film om gezien te hebben in de bioscoop, zeker! Geen typische mannen- of vrouwenfilm: eerder een typische datefilm.
Na de movie was er nog een afterparty in de Odeon waar wij dan ook heen vertoefden.
Hans Dulfer, DJ Chucky en vele anderen entertainden ons...
Heb echt een superleuke avond gehad!!
Rond kwart over 6 haalde hij mij op, richting Tuschinski, op zoek naar een parkeerplaats.
Aan de overkant stonden dranghekken. We liepen over de rode loper en gingen naar binnen. Alhoewel de catering ons wou voorzien van jus, wijn of een dure vorm van H2O kozen we beiden toch voor het goudgele vocht van Amsterdam: een Heineken gaat er altijd in.
Er worden hapjes uitgedeeld. Hapjes van Van Dam. Wel grappig, mijn "werk"buurmancollega. De saucijzenbroodjes smaken erg lekker, maar kruimelen heel erg. Omdat ik er te veel bij na moet denken, besluit ik na driekwart dat ik het broodje laat voor wat het is.
We gaan naar boven, zodat ik mijn jas bij de garderobe kan droppen en naar het toilet kan gaan.
Daarna willen we toch maar eens onze plekjes opzoeken. Voor ons lopen de Veerkampjes (inclusief cameraploeg). Ik moet altijd wel om ze lachen. Alhoewel Coen ze abnormaal normaal vindt, vind ik ze toch wel grappig. Zo typisch Amsterdams, normaal, maar niet gewoon.
Overigens, wij hadden de BESTE plekken van de HELE zaal! Balkon, middelste vak, middelste rij, middelste stoelen: IDEAAL! Ook werden wij voorzien van een flesje drank en een box Pringles. Wat een luxe allemaal! Als ik dat bij ieder bioscoopbezoek had, ging ik wel wat vaker naar de bios!
Om iets over half 8 begon de film....een lange zit...geen pauze...maar DRIE uur lang zittten voor een film!
King Kong. Het echte verhaal heb ik nooit gekend. Enkel dat KK met een vrouw de Empire State Building beklom. Daarvan kende ik het. Maar de rest?
Het begin van het verhaal was wel ietwat langdradig. Op den duur hadden we zelfs het gevoel of we misschien toch bij een andere film zaten. Maar uiteindelijk, dat ze bij het eiland kwamen (ja, dat verklap ik dan maar mooi eventjes) ja, toen begon het wel spannend en soms ook wel wat komisch te worden...
Het was een leuke film om gezien te hebben in de bioscoop, zeker! Geen typische mannen- of vrouwenfilm: eerder een typische datefilm.
Na de movie was er nog een afterparty in de Odeon waar wij dan ook heen vertoefden.
Hans Dulfer, DJ Chucky en vele anderen entertainden ons...
Heb echt een superleuke avond gehad!!
maandag, december 12, 2005
Verslaafd aan Dirk (vreemdgegaan tijdens Albert?)
Ik wist dat het ervan zou moeten komen... probeerde er echt alles aan te doen om dit te voorkomen... maar het mocht niet baten: de tijd was (weer) gekomen...
Met klamme handen sta ik voor het pand. Ik hef mijn hoofd op. Wat een groot gebouw!
De irritantie melodieën van de speelautomaat voor kinderen trekken mijn aandacht. Ik laat mij meeslepen door de aantrekkingskracht van de lichtjes in het complex.
Een klein schuldgevoel heb ik naar Albert toe. Hij stond mij vaak bij, hielp me, daar, waar ik in bezwijkte. Albert is weliswaar makkelijk, maar hij kost mij klauwen vol met geld...
Mijn hart gaat tekeer als ik door de poortjes loop. Geen weg meer terug...
"STICK TO THE LIST!", probeer ik mijzelf duidelijk te maken.
Rode vlakken met gele cijfers trekken mijn aandacht. Ik dwaal af... Speciale bakken vliegen rond in mijn gedachten. Als een Alice in Wonderland probeer ik mij staande te houden...in de Dirk.
Enkel een biefstukje en sla stond op mijn lijstje.
Met niet alleen een schuldgevoel kwam ik weer bij bewustzijn buiten, maar ook :
*1 pakje mentholsigaretten (omdat ik keelpijn heb. Ja, heel hypocriet, mar het rookt een stuk beter)
*zalmfilet (in het kader van laat ik meer vis eten op mijn brood)
*1 pizza mozzarella (voor het geval ik geen zin en puf heb om te koken)
*stuk jonge kaas (want stel je voor dat ik geen zin heb in pindakaas, vlokken, vruchtenhagelslag, hagelslag, diverse jams, chocoladepasta's, pate, grillworst, prociutto cotto, paturain of zalm...)
*1 fles blanke azijn (die had ik nog niet in mijn collectie staan, wel de balsamicoversie overigens)
*2 pepersteaks (was in de aanbieding, dus ja, dat kan je niet laten liggen)
*finesse koksroom (ook in de aanbieding en houdbaar t/m april 2006)
*4 pakjes aardappelen met smaak van bieze (omdat ze in de aanbieding waren) (heb trouwens ook nog 3 kilo biologische aardappelen liggen, dus ik weet wel wat ik de komende maanden zal gaan eten :S)
*calve slasaus (heb weliswaar nog 2 andere soorten sladressings (ongeopend) thuis staan, maar ik had nu meer trek in deze naturelversie)
*2 bapao's (voor het geval ik trek heb, maar geen zin heb om brood te smeren)
*spekreepjes (altijd handig voor pasta's of stampotten)
*courgette, komkommer, romatomaten (in het kader van laat ik eens ook wat groente in mijn koelkast hebben)
*eieren (er moet een continue ijzeren voorraad staan van minimaal 2 eieren. Aangezien ik bij mijn avondeten o.a. 2 eieren zal eten (voor de sla en spinazie) zal de voorraad van de eieren drastisch dalen...)
*2 pakjes smint= 4 doosjes (noodzakelijk om in mijn rookbehoefte te voorzien)
Gelukkig was ik het biefstukje en de sla niet vergeten.
Thuis aangekomen probeer ik mijn al volle koelkast en vriezer de rest bij te proppen (met de inhoud kwam Albert vorige week mee). Het lukt nog net.
Boodschappen doen: voor mij een walhalla aan koopjes, maar een hel voor mijn portemonee...
Met klamme handen sta ik voor het pand. Ik hef mijn hoofd op. Wat een groot gebouw!
De irritantie melodieën van de speelautomaat voor kinderen trekken mijn aandacht. Ik laat mij meeslepen door de aantrekkingskracht van de lichtjes in het complex.
Een klein schuldgevoel heb ik naar Albert toe. Hij stond mij vaak bij, hielp me, daar, waar ik in bezwijkte. Albert is weliswaar makkelijk, maar hij kost mij klauwen vol met geld...
Mijn hart gaat tekeer als ik door de poortjes loop. Geen weg meer terug...
"STICK TO THE LIST!", probeer ik mijzelf duidelijk te maken.
Rode vlakken met gele cijfers trekken mijn aandacht. Ik dwaal af... Speciale bakken vliegen rond in mijn gedachten. Als een Alice in Wonderland probeer ik mij staande te houden...in de Dirk.
Enkel een biefstukje en sla stond op mijn lijstje.
Met niet alleen een schuldgevoel kwam ik weer bij bewustzijn buiten, maar ook :
*1 pakje mentholsigaretten (omdat ik keelpijn heb. Ja, heel hypocriet, mar het rookt een stuk beter)
*zalmfilet (in het kader van laat ik meer vis eten op mijn brood)
*1 pizza mozzarella (voor het geval ik geen zin en puf heb om te koken)
*stuk jonge kaas (want stel je voor dat ik geen zin heb in pindakaas, vlokken, vruchtenhagelslag, hagelslag, diverse jams, chocoladepasta's, pate, grillworst, prociutto cotto, paturain of zalm...)
*1 fles blanke azijn (die had ik nog niet in mijn collectie staan, wel de balsamicoversie overigens)
*2 pepersteaks (was in de aanbieding, dus ja, dat kan je niet laten liggen)
*finesse koksroom (ook in de aanbieding en houdbaar t/m april 2006)
*4 pakjes aardappelen met smaak van bieze (omdat ze in de aanbieding waren) (heb trouwens ook nog 3 kilo biologische aardappelen liggen, dus ik weet wel wat ik de komende maanden zal gaan eten :S)
*calve slasaus (heb weliswaar nog 2 andere soorten sladressings (ongeopend) thuis staan, maar ik had nu meer trek in deze naturelversie)
*2 bapao's (voor het geval ik trek heb, maar geen zin heb om brood te smeren)
*spekreepjes (altijd handig voor pasta's of stampotten)
*courgette, komkommer, romatomaten (in het kader van laat ik eens ook wat groente in mijn koelkast hebben)
*eieren (er moet een continue ijzeren voorraad staan van minimaal 2 eieren. Aangezien ik bij mijn avondeten o.a. 2 eieren zal eten (voor de sla en spinazie) zal de voorraad van de eieren drastisch dalen...)
*2 pakjes smint= 4 doosjes (noodzakelijk om in mijn rookbehoefte te voorzien)
Gelukkig was ik het biefstukje en de sla niet vergeten.
Thuis aangekomen probeer ik mijn al volle koelkast en vriezer de rest bij te proppen (met de inhoud kwam Albert vorige week mee). Het lukt nog net.
Boodschappen doen: voor mij een walhalla aan koopjes, maar een hel voor mijn portemonee...
zondag, december 11, 2005
Ziek, duf en saai
"Had mijn moeder dan toch gelijk?", vroeg ik mij af...
Als ik met natte haren over straat zou lopen of ik zou urenlang in de tocht staan, dan vertelde mijn moeder dat ik daar ziek van zou kunnen worden: een verkoudheid zou kunnen ontstaan.
Zo eigenwijs als ik was, trok ik mij daar natuurlijk niets van aan. Met name, omdat ik van mening was dat verkoudheid een virus was en wat je dus door besmetting gekregen moet hebben. Aan de andere kant, waar ik geen rekening mee had gehouden, is dat door die kou het je weerstand kan verzwakken, waardoor je wel vatbaarder wordt voor die virussen.
(Overigens had ik een 5 op mijn eindexamen voor Biologie.)
Afgelopen vrijdag en zaterdag totaal ruim 12 uur in de tocht gewerkt: sniksnik, bibberbibber... Met het oog op dat ik maandag 2 tentamens zou hebben én omdat ik me beroerd voelde, besloot ik zowel de vrijdag- als de zaterdagavond niet uit te gaan. Niet dat dat veel effect had...
Vandaag, zondag, voor het eerst mijn boek opengeslagen, met een snifneus en keelpijn.
Actieplan anti-verkoudheid slash keelpijn weer van de plank gehaald...
*Ben me nu al aan het misselijk eten aan honingdrop van Venco. Ik, als nagenoeg geen snoepeter zijnde heb hier een hekel aan, maar ja, het helpt wel.
*Vanavond zal ik mijn keel gaan spoelen met zout water (YEAGH!), dit schijnt bacteriën te doden. Overigens -nu ik het zo teruglees- wel raar, want hebben we met een verkoudheid niet te maken met een virus? Nuja, zoals ik al zei, ik had niet voor niets een 5 voor dat vak...
*Zal tijdelijk moeten overgaan tot het roken van Mentholsigaretten, uiteraard wel inclusief bijbehorende Smint.
*Meer vitamine c tot me nemen, d.m.v. meer vruchtensappen of (multi)vitamepreparaten o.i.d.
*Het eten van meer zink (niet letterlijk). Dat houdt onder andere in rood vlees (biefstukje dus). Ui zorgt voor verlichting, dus dat zal dan gecombineerd worden met een salade. Das zo slecht nog niet. Tevens vormt eieren ook een goede bron van zink, en wanneer ik dit zal combineren met spinazie (vitamine C, beta caroteen en A) zal dit tevens heilzaam werken tegen mijn keelpijn.
*Trachitol en Nurofen een x aantal keer per dag tot me nemen.
Ik bemerk zojuist dat het ook mijn creativiteit ten nadele heeft beïnvloed. Ga nu dus maar weer verder met leren...
Als ik met natte haren over straat zou lopen of ik zou urenlang in de tocht staan, dan vertelde mijn moeder dat ik daar ziek van zou kunnen worden: een verkoudheid zou kunnen ontstaan.
Zo eigenwijs als ik was, trok ik mij daar natuurlijk niets van aan. Met name, omdat ik van mening was dat verkoudheid een virus was en wat je dus door besmetting gekregen moet hebben. Aan de andere kant, waar ik geen rekening mee had gehouden, is dat door die kou het je weerstand kan verzwakken, waardoor je wel vatbaarder wordt voor die virussen.
(Overigens had ik een 5 op mijn eindexamen voor Biologie.)
Afgelopen vrijdag en zaterdag totaal ruim 12 uur in de tocht gewerkt: sniksnik, bibberbibber... Met het oog op dat ik maandag 2 tentamens zou hebben én omdat ik me beroerd voelde, besloot ik zowel de vrijdag- als de zaterdagavond niet uit te gaan. Niet dat dat veel effect had...
Vandaag, zondag, voor het eerst mijn boek opengeslagen, met een snifneus en keelpijn.
Actieplan anti-verkoudheid slash keelpijn weer van de plank gehaald...
*Ben me nu al aan het misselijk eten aan honingdrop van Venco. Ik, als nagenoeg geen snoepeter zijnde heb hier een hekel aan, maar ja, het helpt wel.
*Vanavond zal ik mijn keel gaan spoelen met zout water (YEAGH!), dit schijnt bacteriën te doden. Overigens -nu ik het zo teruglees- wel raar, want hebben we met een verkoudheid niet te maken met een virus? Nuja, zoals ik al zei, ik had niet voor niets een 5 voor dat vak...
*Zal tijdelijk moeten overgaan tot het roken van Mentholsigaretten, uiteraard wel inclusief bijbehorende Smint.
*Meer vitamine c tot me nemen, d.m.v. meer vruchtensappen of (multi)vitamepreparaten o.i.d.
*Het eten van meer zink (niet letterlijk). Dat houdt onder andere in rood vlees (biefstukje dus). Ui zorgt voor verlichting, dus dat zal dan gecombineerd worden met een salade. Das zo slecht nog niet. Tevens vormt eieren ook een goede bron van zink, en wanneer ik dit zal combineren met spinazie (vitamine C, beta caroteen en A) zal dit tevens heilzaam werken tegen mijn keelpijn.
*Trachitol en Nurofen een x aantal keer per dag tot me nemen.
Ik bemerk zojuist dat het ook mijn creativiteit ten nadele heeft beïnvloed. Ga nu dus maar weer verder met leren...
woensdag, december 07, 2005
Het Vervolg van de jeugd? Een illusie armer ...
Aan het eind van de avond in de Escape kwam ze in gesprek met een jongen. Niet een man. Nee, een jongen. Geen onaardige jongen, dat niet. Wel een niet zo tactvolle jongen...
Hij wilde graag wat met haar afspreken, maar ze wist niet wat ze hier mee aan moest. "Niet om te zoenen, hoor!", probeerde hij er geruststellend aan toe te voegen. Enerzijds blij om die gedachte, anderzijds toch een twijfelachtige toevoeging van die jongen. Waarom zou hij haar niet willen zoenen?
-Ik val wel op oudere vrouwen.-Eh...pardon?
-Nee, ik bedoel het niet verkeerd! Oud tussen aanhalingstekens. Het is juist een compliment!!!
-Compliment?
-Ja! Voor je leeftijd zie je er goed uit!!
De jonge vrouw in kwestie, inmiddels toch al wat alchoholische versnaperingen op hebbend, krabte zich achter haar oor en probeerde het compliment er tussen uit te vissen.
Tevergeefs.
Dit stond overigens los van het feit dat ze iets gedronken had. Zelfs dan was het haar niet gelukt.
-Ja, ik bedoel, een volwassen vrouw als jij, die zich toch modieus kleedt!
Nu vroeg ze zich toch werkelijk af hoe oud hij was. En hoe oud zijzelf was.
Hij was twintig.
Kennelijk zo groen als een onbeschreven blad. Op zoek naar een volwassen vrouw, die wel weet 'hoe de wereld in elkaar zit'. Een vrouw, waar hij nog wat van kon leren.
Een lieve jongen, die vol met complimentjes zat.
Leuk om te horen als je rond de dertig zit.
Dubieus als je slechts 24 bent.
De oude dame strompelde gedesillusioneerd het podium af.
Hij wilde graag wat met haar afspreken, maar ze wist niet wat ze hier mee aan moest. "Niet om te zoenen, hoor!", probeerde hij er geruststellend aan toe te voegen. Enerzijds blij om die gedachte, anderzijds toch een twijfelachtige toevoeging van die jongen. Waarom zou hij haar niet willen zoenen?
-Ik val wel op oudere vrouwen.
-Nee, ik bedoel het niet verkeerd! Oud tussen aanhalingstekens. Het is juist een compliment!!!
-Compliment?
-Ja! Voor je leeftijd zie je er goed uit!!
De jonge vrouw in kwestie, inmiddels toch al wat alchoholische versnaperingen op hebbend, krabte zich achter haar oor en probeerde het compliment er tussen uit te vissen.
Tevergeefs.
Dit stond overigens los van het feit dat ze iets gedronken had. Zelfs dan was het haar niet gelukt.
-Ja, ik bedoel, een volwassen vrouw als jij, die zich toch modieus kleedt!
Nu vroeg ze zich toch werkelijk af hoe oud hij was. En hoe oud zijzelf was.
Hij was twintig.
Kennelijk zo groen als een onbeschreven blad. Op zoek naar een volwassen vrouw, die wel weet 'hoe de wereld in elkaar zit'. Een vrouw, waar hij nog wat van kon leren.
Een lieve jongen, die vol met complimentjes zat.
Leuk om te horen als je rond de dertig zit.
Dubieus als je slechts 24 bent.
De oude dame strompelde gedesillusioneerd het podium af.
dinsdag, november 29, 2005
Script: Amsterdamned II
Een jonge vrouw, net terug van een Business Course in Dublin, zit vast aan een deadline. Ook heeft ze een tentamen de volgende dag. Gisteren moest ze van 9-17 naar school en was pas 18 uur thuis. Ze ging tot 4 uur door met tikken en getikt worden voor het studentenblad. Hoe zal dit aflopen?
TAKE 1
Locatie: thuis, 11:23
Persoon: jonge vrouw
Wekker 1 gaat en wordt gesnoozed.
Na twee minuten gaat wekker 2, welke ook gesnoozed wordt.
Vijf minuten later gaat wekker 1 weer en wordt weer gesnoozed.
Wekker 2 gaat tegelijkertijd af en wordt ook weer gesnoozed.
Na vijf minuten gaat wekker 2 af, wordt wederom gesnoozed.
Twee minuten later gaat wekker 1 en ook deze wordt -hoe verrassend- weer gesnoozed.
..
Om 12.15 stapt de persoon in kwestie toch maar haar bed uit.
TAKE 2
Locatie: thuis, 13.15
Zit driftig te tikken achter haar laptop om deadline van de drukker te halen.
Belt drukker op dat ze de documenten zal versturen.
Is rond 16 uur helemaal uitgetikt.
TAKE 3
Locatie: thuis, 18.21
Heeft drang om geld uit te geven.
Gaat naar albert.nl om haar ijzeren voorraad weer op pijl te houden.
Is enerzijds blij dat ze niet naar buiten hoeft met dit weer en niet zelf hoef te sjouwen, maar vraagt zich af of het kopen van ONDER ANDERE 6 flessen wijn en een treetje pils niet een beetje te veel van het goede was. Niet alleen gezien haar liquide middelen positie, maar ook omdat ze buiten nog 1,5 krat heeft staan.
Bedenkt zich dat bier een houdbaarheidsdatum heeft van circa 6 maanden en is daarmee gerustgesteld.
TAKE 4
Locatie: thuis, 19:59
Gaat aan het koken beginnen en kijkt ondertussen GTST.
Weet dat ze een tentamen moet voorbereiden, maar heeft geen zin.
Kijkt daarna nog naar Achmea Kennisquiz voor VMBO'ers.
Is teleurgesteld in haarzelf dat haar studieafwijkend gedrag zich niet heeft ontwikkeld tot het opruimen van haar kamer.
TAKE 5
Locatie: thuis, 21:54
Kijkt om zich heen en vraagt zich af welk misdrijf er in deze kamer is gepleegd.
Steekt peuk op en neemt Smint in.
Wordt moedeloos van het idee, dat ze nog veel moet leren.
Staat op en loopt naar haar boekenkast.
Haalt 2 boeken, m.b.t. het vak waar ze morgen een tentamen van heeft, uit de kast.
Merkt op dat daar niet de informatie in staat, die ze zou moeten hebben.
Komt tot de conclusie dat ze dus geen boek heeft.
Bekijkt het van de positieve kant dat dat weer leren scheelt.
Gaat met een gerust hart weer achter de computer zitten.
Take 6
Locatie: thuis, 22:23
Zit nog steeds achter haar laptop.
Gaat aan de slag met Sudoku.
Besluit om 23.00 echt te gaan beginnen met leren...
Take 7
Locatie: thuis, 0:31
Na een lang telefoongesprek uiteindelijk toch besloten om nu echt gaan te beginnen.
Skypt met vriend van haar die zelfde tentamen heeft.
Om 3:01 vindt ze het welletjes.
Ze steekt nog een laatste peuk op en neemt bijbehorende Smint in.
Denkt "morgen is er nog een dag."
Zich niet beseffend dat die dag al vandaag is.
TAKE 1
Locatie: thuis, 11:23
Persoon: jonge vrouw
Wekker 1 gaat en wordt gesnoozed.
Na twee minuten gaat wekker 2, welke ook gesnoozed wordt.
Vijf minuten later gaat wekker 1 weer en wordt weer gesnoozed.
Wekker 2 gaat tegelijkertijd af en wordt ook weer gesnoozed.
Na vijf minuten gaat wekker 2 af, wordt wederom gesnoozed.
Twee minuten later gaat wekker 1 en ook deze wordt -hoe verrassend- weer gesnoozed.
..
Om 12.15 stapt de persoon in kwestie toch maar haar bed uit.
TAKE 2
Locatie: thuis, 13.15
Zit driftig te tikken achter haar laptop om deadline van de drukker te halen.
Belt drukker op dat ze de documenten zal versturen.
Is rond 16 uur helemaal uitgetikt.
TAKE 3
Locatie: thuis, 18.21
Heeft drang om geld uit te geven.
Gaat naar albert.nl om haar ijzeren voorraad weer op pijl te houden.
Is enerzijds blij dat ze niet naar buiten hoeft met dit weer en niet zelf hoef te sjouwen, maar vraagt zich af of het kopen van ONDER ANDERE 6 flessen wijn en een treetje pils niet een beetje te veel van het goede was. Niet alleen gezien haar liquide middelen positie, maar ook omdat ze buiten nog 1,5 krat heeft staan.
Bedenkt zich dat bier een houdbaarheidsdatum heeft van circa 6 maanden en is daarmee gerustgesteld.
TAKE 4
Locatie: thuis, 19:59
Gaat aan het koken beginnen en kijkt ondertussen GTST.
Weet dat ze een tentamen moet voorbereiden, maar heeft geen zin.
Kijkt daarna nog naar Achmea Kennisquiz voor VMBO'ers.
Is teleurgesteld in haarzelf dat haar studieafwijkend gedrag zich niet heeft ontwikkeld tot het opruimen van haar kamer.
TAKE 5
Locatie: thuis, 21:54
Kijkt om zich heen en vraagt zich af welk misdrijf er in deze kamer is gepleegd.
Steekt peuk op en neemt Smint in.
Wordt moedeloos van het idee, dat ze nog veel moet leren.
Staat op en loopt naar haar boekenkast.
Haalt 2 boeken, m.b.t. het vak waar ze morgen een tentamen van heeft, uit de kast.
Merkt op dat daar niet de informatie in staat, die ze zou moeten hebben.
Komt tot de conclusie dat ze dus geen boek heeft.
Bekijkt het van de positieve kant dat dat weer leren scheelt.
Gaat met een gerust hart weer achter de computer zitten.
Take 6
Locatie: thuis, 22:23
Zit nog steeds achter haar laptop.
Gaat aan de slag met Sudoku.
Besluit om 23.00 echt te gaan beginnen met leren...
Take 7
Locatie: thuis, 0:31
Na een lang telefoongesprek uiteindelijk toch besloten om nu echt gaan te beginnen.
Skypt met vriend van haar die zelfde tentamen heeft.
Om 3:01 vindt ze het welletjes.
Ze steekt nog een laatste peuk op en neemt bijbehorende Smint in.
Denkt "morgen is er nog een dag."
Zich niet beseffend dat die dag al vandaag is.
donderdag, november 24, 2005
Ben ik echt een computernerd?
Daarna ging ik nog even naar de Gieter. Derek, Metten en Angela waren er ook. Ik dronk nog een biertje, ondertussen probeer ik een smsje te sturen. Dat lukt natuurlijk niet in de kroeg.
Op een bepaald moment besluiten Derek en even later Angela te vertrekken. Met Metten drink ik nog een biertje.
Op het moment dat hij naar het toilet gaat komt er een jongen op me afgelopen. Waarom ik aan het smsen wat. Dat dat niet gezellig zou zijn. Ik leg hem uit, dat dat mijn zaken zijn wat ik doe, maar tevens geef ik aan dat degeen met wie ik nog in de kroeg sta naar het toilet is gegaan...
-Wat staat er in je sms dan?
Fronzend kijk ik hem aan.
-Dat gaat jouw niks aan.
-Ja, maar ik, als buitenstaanderzijnde, kan je het toch vertellen?
-Je bent een wildvreemde voor me. Waarom zou je als buitenstaander de privilege krijgen mijn smsberichten te lezen?
Hij stelt zich voor.
-En nu?
-Denk je dat je nu geen wildvreemde voor me bent omdat ik je naam weet?
Ik probeer mijn sms af te ronden.
-Maar ik heb ooit een keer eerder met je gepraat! Herken je me dan niet?
Ik kijk naar hem van top tot teen. Nee, deze kwam mij niet bekend voor.
-Toen ik met je gesproken had had ik een korte broek aan met een pet op.
Ik bedenk me dat ik zo'n 3 weken geleden met een of andere malloot, die een afgeknipte spijkerbroek met evenlelijke vissershoed op had, had gesproken. Waarom ik ermee sprak, dat is mij nog steeds een raadsel. Waarschijnlijk had ook ik een drankje teveel op.
-Aha! -zeg ik- Was jij dat! Nou, een al te beste indruk had je niet bij mij achter gelaten toen...
In de blik van zijn ogen zie ik spijt, hij baalt.
-Mijn excuses.
-Ach. Het lag niet alleen aan je kleding als je dat dacht...
Dan opeens -vanuit het niets-zegt hij:
-Ik wil je wat aanbieden.
Hij pakt z'n Smint en geeft mij er een.
Alhoewel ik dolgelukkig word en als een kind zo blij, twijfel ik.
Wat is de reden dat hij mij deze aanbiedt? Vind hij het vervelend dat ik rook? Of -in het ergste geval- wil hij wat van me?
Toch neem ik hem aan.
-Wat is de reden dat je mij een Smint aanbiedt? -vraag ik hem-. Ken je me of is er een andere reden?
-Ik ken je via Hyves.
Shit! Ik bekijk hem nogmaals van top tot teen, maar herkennen doe ik hem niet echt.
Hij zit in iedergeval niet in mijn vriendenlijstje.
Nog steeds verbaasd over het feit dat hij mij herkent (zonder zonnebril), vraag ik hem:
-Wat is mijn nickname dan?
Hij geeft het goede antwoord. Hij kent me. Damned, hier had ik niet op gerekend.
Na driemaal een poging van hem om mijn sms te lezen,vraagt hij me weer waarom hij hem niet mag lezen. Dat ik aangeef dat het prive is, doet hem niks. Immers, hij als "wildvreemde" kent de personen toch niet? Ik vertel hem dat ik mijn priveleven niet met Jan en Alleman deel. Aangezien hij hierop niet meer verder pogingen onderneemt, is mijn conclusie dat hij mijn
-gecensureerde- website niet kent.
Dan steekt hij een sigaar op. Hij vertelt me dat dat gezonder is dan sigaretten. Ik lach en vertel hem dat dat net zo hypocriet is als een Big Mac menu bestellen met een Cola Light. Hij is het niet met me eens. Dat mag.
Ik was het sowieso ook al niet met hem eens.
Hij zegt me -terwijl hij het eigenlijk niet wil zeggen deelt hij me mee, maar hij denkt dat ik me er niet bewust van ben- dat ik een "plekje" op mijn gezicht heb. Uiteraard wist ik dat al en baalde daar behoorlijk van, maar ja, je kan moeilijk met een papieren zak op je hoofd rondlopen in de kroeg.
Ik vertel hem dat sommige mensen dik zijn, lelijk of gewoon irritant en dat sommige mensen nou eenmaal "plekjes" in hun gezicht krijgen als het hun periode is, dat het bij mij een tijdelijk verschijnsel is. Hij snapt de hint niet.
Geboeid door het onboeiende praat ik met hem verder. Nadat ik naar het toilet gegaan was en ik bemerkt had dat het al twee uur was, vond ik het welletjes. Ik deel hem mee dat ik naar huis ga.
-Wanneer zie ik je weer? Zullen we wat afspreken??
Pffff...wat denkt hij wel. Dat ik mijn agenda bij me heb? Ik vertel hem dat ik het al druk genoeg heb met mijn eigen leven en dat de kans klein is dat hij met mij kan afspreken. Dat ik alleen afspreek met beste of goede vrienden, familieleden, verplichtingen omtrent nevenactiviteiten, studie en werk, of mensen die ik -in welke hoedanigheid dan ook-beter wil leren kennen. Hier viel hij allemaal niet onder.
-Ik ben vrijwel 2x per week in deze tent te vinden. Ik zou zeggen, probeer het dan...
Verbouwereerd kijkt hij mij aan. Waar zou ik de arrogantie vandaan halen om dat te zeggen!
Het doet me niks.
Een uur later zit ik achter mijn laptop met genoeg inspiratie om mijn site te updaten.
Op een bepaald moment besluiten Derek en even later Angela te vertrekken. Met Metten drink ik nog een biertje.
Op het moment dat hij naar het toilet gaat komt er een jongen op me afgelopen. Waarom ik aan het smsen wat. Dat dat niet gezellig zou zijn. Ik leg hem uit, dat dat mijn zaken zijn wat ik doe, maar tevens geef ik aan dat degeen met wie ik nog in de kroeg sta naar het toilet is gegaan...
-Wat staat er in je sms dan?
Fronzend kijk ik hem aan.
-Dat gaat jouw niks aan.
-Ja, maar ik, als buitenstaanderzijnde, kan je het toch vertellen?
-Je bent een wildvreemde voor me. Waarom zou je als buitenstaander de privilege krijgen mijn smsberichten te lezen?
Hij stelt zich voor.
-En nu?
-Denk je dat je nu geen wildvreemde voor me bent omdat ik je naam weet?
Ik probeer mijn sms af te ronden.
-Maar ik heb ooit een keer eerder met je gepraat! Herken je me dan niet?
Ik kijk naar hem van top tot teen. Nee, deze kwam mij niet bekend voor.
-Toen ik met je gesproken had had ik een korte broek aan met een pet op.
Ik bedenk me dat ik zo'n 3 weken geleden met een of andere malloot, die een afgeknipte spijkerbroek met evenlelijke vissershoed op had, had gesproken. Waarom ik ermee sprak, dat is mij nog steeds een raadsel. Waarschijnlijk had ook ik een drankje teveel op.
-Aha! -zeg ik- Was jij dat! Nou, een al te beste indruk had je niet bij mij achter gelaten toen...
In de blik van zijn ogen zie ik spijt, hij baalt.
-Mijn excuses.
-Ach. Het lag niet alleen aan je kleding als je dat dacht...
Dan opeens -vanuit het niets-zegt hij:
-Ik wil je wat aanbieden.
Hij pakt z'n Smint en geeft mij er een.
Alhoewel ik dolgelukkig word en als een kind zo blij, twijfel ik.
Wat is de reden dat hij mij deze aanbiedt? Vind hij het vervelend dat ik rook? Of -in het ergste geval- wil hij wat van me?
Toch neem ik hem aan.
-Wat is de reden dat je mij een Smint aanbiedt? -vraag ik hem-. Ken je me of is er een andere reden?
-Ik ken je via Hyves.
Shit! Ik bekijk hem nogmaals van top tot teen, maar herkennen doe ik hem niet echt.
Hij zit in iedergeval niet in mijn vriendenlijstje.
Nog steeds verbaasd over het feit dat hij mij herkent (zonder zonnebril), vraag ik hem:
-Wat is mijn nickname dan?
Hij geeft het goede antwoord. Hij kent me. Damned, hier had ik niet op gerekend.
Na driemaal een poging van hem om mijn sms te lezen,vraagt hij me weer waarom hij hem niet mag lezen. Dat ik aangeef dat het prive is, doet hem niks. Immers, hij als "wildvreemde" kent de personen toch niet? Ik vertel hem dat ik mijn priveleven niet met Jan en Alleman deel. Aangezien hij hierop niet meer verder pogingen onderneemt, is mijn conclusie dat hij mijn
-gecensureerde- website niet kent.
Dan steekt hij een sigaar op. Hij vertelt me dat dat gezonder is dan sigaretten. Ik lach en vertel hem dat dat net zo hypocriet is als een Big Mac menu bestellen met een Cola Light. Hij is het niet met me eens. Dat mag.
Ik was het sowieso ook al niet met hem eens.
Hij zegt me -terwijl hij het eigenlijk niet wil zeggen deelt hij me mee, maar hij denkt dat ik me er niet bewust van ben- dat ik een "plekje" op mijn gezicht heb. Uiteraard wist ik dat al en baalde daar behoorlijk van, maar ja, je kan moeilijk met een papieren zak op je hoofd rondlopen in de kroeg.
Ik vertel hem dat sommige mensen dik zijn, lelijk of gewoon irritant en dat sommige mensen nou eenmaal "plekjes" in hun gezicht krijgen als het hun periode is, dat het bij mij een tijdelijk verschijnsel is. Hij snapt de hint niet.
Geboeid door het onboeiende praat ik met hem verder. Nadat ik naar het toilet gegaan was en ik bemerkt had dat het al twee uur was, vond ik het welletjes. Ik deel hem mee dat ik naar huis ga.
-Wanneer zie ik je weer? Zullen we wat afspreken??
Pffff...wat denkt hij wel. Dat ik mijn agenda bij me heb? Ik vertel hem dat ik het al druk genoeg heb met mijn eigen leven en dat de kans klein is dat hij met mij kan afspreken. Dat ik alleen afspreek met beste of goede vrienden, familieleden, verplichtingen omtrent nevenactiviteiten, studie en werk, of mensen die ik -in welke hoedanigheid dan ook-beter wil leren kennen. Hier viel hij allemaal niet onder.
-Ik ben vrijwel 2x per week in deze tent te vinden. Ik zou zeggen, probeer het dan...
Verbouwereerd kijkt hij mij aan. Waar zou ik de arrogantie vandaan halen om dat te zeggen!
Het doet me niks.
Een uur later zit ik achter mijn laptop met genoeg inspiratie om mijn site te updaten.
zaterdag, november 19, 2005
Don't ignore the signs
Nadat ik wat uitviel over mijn vriendjes, die mij 's avonds lastigvielen zag ik ze niet meer. Eerst vond ik het niet erg. Maar later merkte ik toch dat ik ze miste. Ik genoot altijd wel van hun gezelschap...stiekem wel.
Ik wou ze graag nog één keer zien. Als bevestiging, voor mijn optimisme en geluk.
Ik begon te twijfelen, me weer druk te maken om alles.
Vandaag te veel nagedacht over de mail die ik gisternacht had verstuurd.
Ik wil er vanavond eigenlijk even tussen uit. Even een drankje doen. Maar ik heb geen puf, geen zin, geen energie.
Besluit dan voor mezelf dat ik maar niet moet gaan, en maar wat aan de afwas moet gaan doen...
Is DIT nu mijn tijdsbesteding op de vrijdagavond? DE AFWAS?? vraag ik mijzelf af...
Zwaarmoedig schuif ik weer achter de computer.
Dan opeens -mijn hart maakte een sprongetje van geluk- terwijl ik naar mijn laptop kijk, zie ik hem!
Hij is teruggekomen?! Zou het dan toch een teken zijn? Zou ik dan toch maar uit gaan?
Ik probeer contact met hem te leggen...het lukt niet echt...veel komt er niet uit...wat ik ook probeer, welke koosnaampjes ik hem dan ook toefluister...doe zelfs een poging om zijn diepste gedachten te ontrafelen, maar hij laat niks los...
Ook al wil ik graag dat ie bij mij blijft, dat kan niet. Zowel hij, als ook ik. We hebben onze vrijheid nodig.
Ik leid hem naar het balkon. Nog een maal keek in in zijn donkere ogen en daarna gooi ik hem eraf, van mijn balkon. Met liefde, dat wel. Maar ook pijn in mijn hart.
Het lieveheersbeestje vloog dartelend verder de lucht in.
Ik wou ze graag nog één keer zien. Als bevestiging, voor mijn optimisme en geluk.
Ik begon te twijfelen, me weer druk te maken om alles.
Vandaag te veel nagedacht over de mail die ik gisternacht had verstuurd.
Ik wil er vanavond eigenlijk even tussen uit. Even een drankje doen. Maar ik heb geen puf, geen zin, geen energie.
Besluit dan voor mezelf dat ik maar niet moet gaan, en maar wat aan de afwas moet gaan doen...
Is DIT nu mijn tijdsbesteding op de vrijdagavond? DE AFWAS?? vraag ik mijzelf af...
Zwaarmoedig schuif ik weer achter de computer.
Dan opeens -mijn hart maakte een sprongetje van geluk- terwijl ik naar mijn laptop kijk, zie ik hem!
Hij is teruggekomen?! Zou het dan toch een teken zijn? Zou ik dan toch maar uit gaan?
Ik probeer contact met hem te leggen...het lukt niet echt...veel komt er niet uit...wat ik ook probeer, welke koosnaampjes ik hem dan ook toefluister...doe zelfs een poging om zijn diepste gedachten te ontrafelen, maar hij laat niks los...
Ook al wil ik graag dat ie bij mij blijft, dat kan niet. Zowel hij, als ook ik. We hebben onze vrijheid nodig.
Ik leid hem naar het balkon. Nog een maal keek in in zijn donkere ogen en daarna gooi ik hem eraf, van mijn balkon. Met liefde, dat wel. Maar ook pijn in mijn hart.
Het lieveheersbeestje vloog dartelend verder de lucht in.
vrijdag, november 18, 2005
Staat HES voor: Heel Erg Slecht geregeld allemaal?
Omdat ik eigenlijk van plan was om mijn avond te benutten om o.a. mijn site te updaten, maar in de plaats daarvan ik verbazendwekkend nieuws te horen kreeg omtrent mijn studie, post ik maar mijn 5 A4-kantjes volle reactie welke ik gestuurd heb naar mijn opleidingsmanager...
De mail van mijn opleidingsmanager:
--------------------------------------------------------------
Van: de heer X
Aan: klas 4 ac-1
Onderwerp: Lessen EV - 4AC
Beste 4-AC1 studenten,
Aangezien de heer Y volgende week ook nog geen les kan geven en jullie landelijk examen aankomt, is er naar vervanging gezocht en gelukkig gevonden.
Vanaf volgende week worden de lessen EV verzorgd door Mvr. C. Op een ander moment dan waarop de heer Y les gaf (zie onder) !
Mvr. C is part-time docente aan de opleiding AC-duaal- Leeuwenburg en geeft daar hetzelfde programma ter voorbereiding van de OAT.
LET OP: Haar lessen zullen zijn op: maandag uur 1 en 2 in lokaal 3.046 vrijdag uur 1 tot en met 4 in lokaal 3.012 (uur 1 en 2); voor uur 3 en 4 volgt er nog een lokaal
Mvr. C zal in de eerste les inventariseren waar jullie zijn gebleven met de stof en vervolgens "als een speer" de overige onderwerpen behandelen.
Hartelijke groet en veel succes !
De heer x
-----------------------------------
Mijn reactie was als volgt:
Beste heer X,
Ik zou zeggen, neem een kop koffie en ga er voor zitten...
Deze email is wellicht wat uitgebreider dan u hoopt, desondanks zou ik u toch graag verzoeken hier serieus naar te kijken. Immers, dat heb ik ook gedaan.
Vol verbazing las ik uw (onderstaande) mail. Graag wou ik hierop mijn reactie geven.
1) Ik citeer: "Beste 4AC-1 studenten"
Mijn verbazing: Enkele medestudenten zijn, om m.i. onbegrijpelijke redenen, niet ingedeeld in 4 AC-1, terwijl zij toch ingedeeld hadden moeten worden hierin, aangezien zij aan de zelfde voorwaarde voldoen als de rest van 4 AC-1 (namelijk weinig tot geen achterstand in studie). Aangezien dit niet "zomaar" een mail is, maar wel degelijk ZEER belangrijke informatie, betreurt het mij ten zeerste dat u niet de moeite heeft genomen om ook deze "anderen" te informeren. Omdat u er kennelijk van uitgaat dat "iemand anders" dat wel zal doormailen (al dan wel op tijd is dan ook nog maar de vraag) zal ik -uit loyaliteit naar mijn medestudenten toe, echter niet verantwoordelijk zijnde voor de communicatiestroom tussen opleidingsmanager en studenten- dit probleem oplossen door uw mail naar hen te 'forwarden'.
2) Ik citeer: "Aangezien de heer Y volgende week ook nog geen les kan geven en jullie landelijk examen aankomt, is er naar vervanging gezocht en gelukkig gevonden."
Mijn verbazing: Al 3 weken hebben wij geen les gehad in het vak Externe Verslaggeving. Uw berichtgeving suggereert, dat, omdat de heer Y volgende week ook nog geen les kan geven, er toch maar naar vervanging wordt gezocht. Hieruit concludeer ik, dat er pas deze week actief is overwogen en gezocht naar vervanging.
a) Waarom is dit niet gelijk gebeurd (dus 3 weken geleden, of, desnoods 2 weken of 1 week geleden)? Omdat u er kennelijk van uitging dat "het wel goed zou komen"?
b) Ik citeer (uit uw inleiding van de opleidingsgids AC 2005-2006 3e en 4e jaar, pagina 2) het volgende:
I)"In het vierde studiejaar word je een relatief zwaar studieprogramma aangeboden..."
Mijn verbazing: Bedoelt u relatief zwaar, omdat de kwaliteit van sommige colleges die aangeboden worden niet op een dusdanig niveau zitten, waardoor er m.i. soms niet eens sprake kan zijn van een goede kwaliteit opleiding?
* Externe Verslaggeving:
Als er bij de eerste toets van EV gemiddeld een 2 wordt gehaald en er slechts maar 1 voldoende is (een 6,2 meen ik) van de reguliere studenten, is dan dat de conclusie die gesteld kan worden "dat de opleiding relatief zwaar is"? Vindt u het niet uiterst merkwaardig dat deze klas, geselecteerd op weinig tot geen achterstand - die ik m.i. grotendeels dus als "serieus" kan bestempelen- of het zijn van een duale student - die m.i. ook "serieus' zijn, aangezien de duale versie veel discipline vergt- gemiddeld een 2 haalt?
-Ik meen dat er door enkele studenten reeds bij tijds aan de bel getrokken is (cf citaat III, zie onderstaand), naar aanleiding van deze resultaten. De heer Y heeft toen uiteindelijk een hertentamen voorgesteld. Dit tentamen is door de afwezig van de heer Y nog steeds niet afgenomen.
-Graag maak ik van de gelegenheid gebruik, ook al is deze onvrede meen ik al eerder neergelegd bij u door andere studenten, om mijn ervaring met het betreffende vak met u te delen. Het vak Externe Verslaggeving bestaat uit 8 onderdelen. Tot nu toe (dus 11 lesweken (van de 14)) zijn er slechts 3 onderwerpen "behandeld". Het woord "behandeld" heb ik tussen aanhalingstekens gezet, omdat bij de kwaliteit en kwantiteit van deze colleges wel vraagtekens gezet kan worden.
~Over de eerste 2 onderwerpen waren de resultaten van het tentamen (al eerder genoemd in bovenstaande alinea) om te huilen. Ik ben het er mee eens dat dat niet lag aan de moeilijkheidsgraad van het tentamen, immers dat niveau moeten wij bereiken om ons voldoende voor te bereiden op de OAT-toets die ons nadert. De reden van deze resultaten moeten dus gezocht worden bij de studenten. Daar ik u reeds verteld heb dat het overgrote deel van onze klas als "serieus" beschouwd kan worden, is mijn conclusie dat het aan het door ons gedoceerde onderwijs ligt.
~Er is wel aan het 3e onderwerp begonnen, maar daar is dan ook alles mee gezegd.
Kortom: we hebben nu een achterstand van 5 onderdelen, en de 3 die we "gedoceerd" gekregen hebben, zijn niet op dat niveau (zowel kwalitatief (onderdeel 1 en 2) als kwantitatief (onderdeel 3)) waar het zou moeten zijn. Van de tijd die ons nog resteert, slechts 21 % van de reguliere lesweken (=3 van de 14 weken), zouden wij dus nog minimaal 69% (=5,5 onderwerpen (inclusief een half (?) onderdeel 3) van de 8) van de stof moeten behandelen. Let wel, minimaal, de 1e 2 onderwerpen zijn, zoals ik al eerder vertelde, tot nu toe nog steeds matig onderwezen.
In een verder punt zal ik hier nog op doorgaan.
*Administratieve Organisatie:
Nu ik toch bezig ben, maak ik ook graag gebruik van de gelegenheid om mijn onvrede over het vak AO te "spuien".
De docent, die bij mij een zeer ongeïnteresseerde indruk maakt, heeft een in mijn ogen rare manier van lesgeven: Nonchalant wordt er een Cd-rom uitgedeeld, waarin "alle" dictaten staan (en oude tentamens uit 1985 (?). Over het uitdelen van zo'n informatiebron ben ik overigens zeer content mee, echter ik heb het idee, dat hij denkt "dat hij er nu van af is", het staat namelijk toch al op de CD!
In de les vertelt hij dan maar liever over een of andere pil die bedoeld is om Alzheimer tegen te gaan, maar die door studenten in Amerika gebruikt worden om hun concentratie en geheugen te versterken. Deze pil is echter niet verkrijgbaar in Nederland. (?) ... Of dat er een heel college (dus 1,5 uur) besteed wordt over "waarom we administreren", en laten we dan voor het gemak eens beginnen in de oertijd. (?) .. Begrijp me niet verkeerd, ik vind (in)side-information zeker leuk en interessant om te horen, maar om het daar nou een heel college over te hebben, gaat ook mij te ver. Zeker ook, als de rest van de colleges in mijn ogen niet productief en op een ongeïnteresseerde manier worden gedoceerd. Mijns inziens wordt er dan noch effectief, noch efficiënt met de tijd om gegaan.
Tevens wou ik niet onvermeld laten dat zijn eventuele wel productieve wijselijkheden slecht te verstaan zijn. Hij praat binnensmonds en heeft de neiging te ratelen. Zeker niet "lullig" bedoeld, maar slechts als opbouwende kritiek raad ik u aan hem door te verwijzen naar een logopedist. Juist als docentzijnde ben ik van mening dat de uitspraak een niet te onderschatten factor is om een goede kwaliteit onderwijs te kunnen geven. Alhoewel ik geen hindernis qua uitspraak heb ondervonden bij de overige docenten, ben ik toch bereid om mijn oren te laten naspuiten bij de dokter, mocht u denken dat het aan mijn gehoor ligt.
Deze week maakten we cases, dat wil zeggen: tijdens de les deelt de docent, de heer Z, een case uit die we gelijk klassikaal behandelen. Van voorbereiding door de student is dus geen sprake. Echter, een "houvast" om zo'n case te beantwoorden (bijvoorbeeld een standaardproces uitwerking voor een bepaalde typologie), wordt door hem -terwijl enkele (nogmaals: serieuze) leerlingen daarom vroegen- niet door hem verstrekt. Hij verwees hiervoor naar "het boek". Geen verwijzing naar een paginanummer of hoofdstuk, enkel de verwijzing " het boek".
Nu vraag ik mij af: wat is dan de toegevoegde waarde van zo'n docent?
II) Ik citeer :" Door een onhandige of onduidelijke (tijds-)planning levert het halen van de examens nogal eens problemen op."
Mijn reactie:
Doelt u nu op het feit dat aan het begin van het jaar de roosters onduidelijk en onhandig waren? Doelt u op het feit dat de tentamenroosters van T2 en H1 nog steeds niet bekend zijn (en waarschijnlijk ook nog niet als de inschrijvingsdatum van 29 november voorbij is)?
Doelt u op het feit dat het hele vak EV een onhandige of onduidelijke (lees: namelijk geen) planning had en heeft (hiervoor verwijs ik tevens naar reactie 2) b) I), onderdeel EV, (laatste alinea) van deze email)?
Of doelt u op het feit dat we op maandag het 5e en 6e uur een soort van "schizofreen" moeten zijn, omdat we dan bij 2 verschillende vakken op 2 verschillende locaties, maar wel op hetzelfde tijdstip worden verwacht? (De heer Z stuurde ons op 17 november jl. een mail dat zijn college, AOR, wordt verplaatst naar maandag het 5e en 6e uur. Echter, van de heer A krijgen we een mail, dd. 17 november jl, dat wij het 5e en 6e uur het vak CME hebben van de heer B.)
Ik sluit mij dan ook volledig aan bij uw citaat: Door een onhandige of onduidelijke (tijds-)planning levert het halen van de examens nogal eens problemen op.
Ook moet ik eerlijk zeggen dat ik niet had verwacht dat ik hem op die manier zou moeten interpreteren.
III) Ik citeer " Trek dan bij tijds aan de bel."
Aangezien u deze mail slechts 3 dagen van te voren (op maandag beginnen de vervangende lessen van EV) aan 4AC-1 bekend maakt, en het feit dat in de laatste 3 weken (van de reeds eerder genoemde 14 weken) pas actief actie wordt ondernomen, kan ik concluderen dat mijn mail als "tijdig" te beschouwen is.
IV) Ik citeer: "Sommige zaken regelen zich nl. niet vanzelf...."
Mijn reactie: Met dit fenomeen ben ik bekend. Verder verwijs ik naar mijn reactie 1) en 2)a) van deze mail.
3) Ik citeer (uit onderstaande door u verstuurde mail):
"Haar lessen zullen zijn op:
maandag uur 1 en 2 in lokaal 3.046
vrijdag uur 1 tot en met 4 in lokaal 3.012 (uur 1 en 2); voor uur 3 en 4 volgt er nog een lokaal"
Mijn reactie: Natuurlijk ben ik blij dat er uiteindelijk toch nog voor vervanging verzorgd is. Dat moet u dan ook niet verkeerd begrijpen. Maar het komt een beetje als mosterd na de maaltijd bij mij over (nuja, niet helemaal, er is nog 1 hap over...).
Om mijn primaire levensbehoeften te bekostigen en om mijn collegegeld van ca. 1500 euro te betalen was ik genoodzaakt om per september een bijbaan te zoeken. Dit werd echter bemoeilijkt door het feit dat ik bij geen enkele werkgever duidelijkheid kon geven omtrent mijn beschikbaarheid i.v.m. de roostertechnische problemen aan het begin van het jaar. Deze periode van onduidelijkheid van het rooster werd pas na ruim 4 weken stabiel in een duidelijk "vast" rooster. Na 4 weken gewacht te hebben op duidelijkheid heb ik eindelijk een vaste baan t/m januari gevonden (het 2e semester verandert normaliter het rooster weer, hier heb ik dan ook bij mijn huidige werkgever rekening mee gehouden).
Nu zal er ineens les gegeven worden op de vrijdag, mijn vaste werkdag!
Waarschijnlijk door overmacht, dat er nu wordt besloten om op de vrijdag college aan te bieden. Echter, m.i. had dit niet hoeven te gebeuren als er eerder voor vervanging werd gezorgd of aanvullende maatregelen werden getroffen.
Wie is er verantwoordelijk voor de opleiding accountancy? Omdat u de opleidingsmanager bent, wend ik mij tot u, gezien de tenaamstelling.
Het mooie van een HEAO is de praktijkgerichte benadering van theorie. Aan mij is onderwezen dat een manager onder andere:
*de uitvoerende medewerkers duidelijk instrueert en delegeert
*controleert of dit daadwerkelijk wordt uitgeoefend volgens de "instructie"
*en tijdig bijstuurt!
M.i. is er vooral op het laatste punt er niet juist (lees: tijdig) gehandeld.
Er is voor mij nu een probleem ontstaan, het al eerder genoemde, ik citeer hem nogmaals: " Door een onhandige of onduidelijke (tijds-)planning levert het halen van de examens nogal eens problemen op."
Omdat ik de colleges die nu op de laatste 3 vrijdagen worden aangeboden zeker wil cq. moet gaan volgen, betekent dit dat ik tot die tijd een inkomensdaling zal hebben. Op zo'n korte termijn is het moeilijk, zeker gezien de werkgelegenheid die aangeboden wordt op de hedendaagse markt, voor mij een andere tijdelijke baan te vinden.Ten tweede is het zo dat ik sowieso het eerste vrijdagcollege al moet missen, omdat ik naar een Business Course in Dublin ga (van PwC). Dit had ik al afgestemd met mijn werk en omdat mijn collegerooster het -tot gisteren- toeliet, waren er geen financiële of studiebelemmerende factoren die mij tegen hielden om dit te plannen.
Nu word ik de dupe van MIJN DUIDELIJKE PLANNING.
Ten derde heb ik voor deze vrijdag ook al voor mijn werk vrij gevraagd. Voor zowel deze als ook de volgende vrijdag heb ik dit tijdig aan mijn werkgever doorgegeven. Bij uitzondering kon ik switchen om zodoende voor die vrijdagen op de donderdagen daarvoor te gaan werken. Zowel voor mijn werkgever als ook voor mijzelf wordt het problematisch als ik nu weer zou switchen.
Ten vierde verricht ik namelijk bij en voor de HES diverse zeer tijdrovende vrijwillige nevenactiviteiten (penningmeester en vice-voorzitter bij Pigmentum en tevens hoofdredacteur van de Tilt). Ook deze heb ik ingepland in mijn duidelijke planning. Het uitoefenen van deze functies echter wordt mij nu bemoeilijkt.
Tevens ben ik van mening dat mijn planning best flexibel kan zijn, mits dit TIJDIG gecommuniceerd wordt.
We hebben het nu dus niet alleen het over het probleem van de kwaliteit van enkele colleges die worden aangeboden, ofwel de problemen omtrent mijn studie. Ook voorzie ik nu een probleem over mijn bestaan in financieel opzicht (waar ga ik van eten?, kan ik de huur wel betalen?) en het wellicht minder goed kunnen functioneren voor zowel de vereniging van de HES, als ook het organiseren van het studentenblad van de HES. Dit alles naar mijn mening door de niet tijdige communicatie naar de studenten toe.
Ik hoop dan ook dat u hiervoor op zeer korte termijn een oplossing voor mij kan bieden.
4) Ik citeer:
" Mvr. C zal in de eerste les inventariseren waar jullie zijn gebleven met de stof en vervolgens "als een speer" de overige onderwerpen behandelen."
Mijn reactie: Ik citeer uit deze email mijn eigen bewoordingen (reactie 2) b) I), onderdeel EV, (laatste alinea):
Van de tijd die ons nog resteert, slechts 21 % van de reguliere lesweken (=3 van de 14 weken), zouden wij dus nog minimaal 69% (=5,5 onderwerpen (inclusief onderdeel 3) van de 8) van de stof moeten behandelen. Let wel, minimaal, de 1e 2 onderwerpen zijn, zoals ik al eerder vertelde, tot nu toe nog steeds matig onderwezen.
Er zijn hierbij 2 zaken die mij opvallen:
-In 3 weken tijd zal er nu "als een speer" door de stof gegaan worden. In hoeverre komt de kwaliteit dan niet in het geding?
-En stel dat u mij ervan "kan garanderen" dat de kwaliteit er niet onder hoeft te lijden. Waarom wordt er niet dan eerder op zo'n manier - een efficiënte en effectieve manier- les gegeven? Tijd is immers kostbaar. Zelfs die van een student.
Ten slotte (na 5 uur (!) serieus aan deze mail gewerkt te hebben, ben ook ik blij dat het einde van dit bericht in zicht komt) wil ik u nog wijzen op de volgende artikelen uit het algemeen deel studentenstatuut HES Amsterdam, welke in mijn optiek niet volledig zijn nagestreefd cq. tijdig zijn uitgevoerd, te weten:
-Artikel 33, lid 1 voor wat betreft het vak EV is m.i. niet conform de opleidingsgids AC 2005-2006 3e en 4e jaar, pagina 67
-Artikel 33, lid 2Beiden artikelen betreffen "het recht op een afstudeerbaar programma"
-Artikel 34, betreft "het recht op kwaliteit"
Ook wil ik niet onvermeld laten, dat ik deze mail stuur namens mijzelf en niet namens klas 4AC-1 (alhoewel ik wel denk dat er velen het met mij eens zullen zijn).
Ik hoop op een spoedige en schriftelijke reactie van u.
Met vriendelijke groet,
Eva van Velzen
De mail van mijn opleidingsmanager:
--------------------------------------------------------------
Van: de heer X
Aan: klas 4 ac-1
Onderwerp: Lessen EV - 4AC
Beste 4-AC1 studenten,
Aangezien de heer Y volgende week ook nog geen les kan geven en jullie landelijk examen aankomt, is er naar vervanging gezocht en gelukkig gevonden.
Vanaf volgende week worden de lessen EV verzorgd door Mvr. C. Op een ander moment dan waarop de heer Y les gaf (zie onder) !
Mvr. C is part-time docente aan de opleiding AC-duaal- Leeuwenburg en geeft daar hetzelfde programma ter voorbereiding van de OAT.
LET OP: Haar lessen zullen zijn op: maandag uur 1 en 2 in lokaal 3.046 vrijdag uur 1 tot en met 4 in lokaal 3.012 (uur 1 en 2); voor uur 3 en 4 volgt er nog een lokaal
Mvr. C zal in de eerste les inventariseren waar jullie zijn gebleven met de stof en vervolgens "als een speer" de overige onderwerpen behandelen.
Hartelijke groet en veel succes !
De heer x
-----------------------------------
Mijn reactie was als volgt:
Beste heer X,
Ik zou zeggen, neem een kop koffie en ga er voor zitten...
Deze email is wellicht wat uitgebreider dan u hoopt, desondanks zou ik u toch graag verzoeken hier serieus naar te kijken. Immers, dat heb ik ook gedaan.
Vol verbazing las ik uw (onderstaande) mail. Graag wou ik hierop mijn reactie geven.
1) Ik citeer: "Beste 4AC-1 studenten"
Mijn verbazing: Enkele medestudenten zijn, om m.i. onbegrijpelijke redenen, niet ingedeeld in 4 AC-1, terwijl zij toch ingedeeld hadden moeten worden hierin, aangezien zij aan de zelfde voorwaarde voldoen als de rest van 4 AC-1 (namelijk weinig tot geen achterstand in studie). Aangezien dit niet "zomaar" een mail is, maar wel degelijk ZEER belangrijke informatie, betreurt het mij ten zeerste dat u niet de moeite heeft genomen om ook deze "anderen" te informeren. Omdat u er kennelijk van uitgaat dat "iemand anders" dat wel zal doormailen (al dan wel op tijd is dan ook nog maar de vraag) zal ik -uit loyaliteit naar mijn medestudenten toe, echter niet verantwoordelijk zijnde voor de communicatiestroom tussen opleidingsmanager en studenten- dit probleem oplossen door uw mail naar hen te 'forwarden'.
2) Ik citeer: "Aangezien de heer Y volgende week ook nog geen les kan geven en jullie landelijk examen aankomt, is er naar vervanging gezocht en gelukkig gevonden."
Mijn verbazing: Al 3 weken hebben wij geen les gehad in het vak Externe Verslaggeving. Uw berichtgeving suggereert, dat, omdat de heer Y volgende week ook nog geen les kan geven, er toch maar naar vervanging wordt gezocht. Hieruit concludeer ik, dat er pas deze week actief is overwogen en gezocht naar vervanging.
a) Waarom is dit niet gelijk gebeurd (dus 3 weken geleden, of, desnoods 2 weken of 1 week geleden)? Omdat u er kennelijk van uitging dat "het wel goed zou komen"?
b) Ik citeer (uit uw inleiding van de opleidingsgids AC 2005-2006 3e en 4e jaar, pagina 2) het volgende:
I)"In het vierde studiejaar word je een relatief zwaar studieprogramma aangeboden..."
Mijn verbazing: Bedoelt u relatief zwaar, omdat de kwaliteit van sommige colleges die aangeboden worden niet op een dusdanig niveau zitten, waardoor er m.i. soms niet eens sprake kan zijn van een goede kwaliteit opleiding?
* Externe Verslaggeving:
Als er bij de eerste toets van EV gemiddeld een 2 wordt gehaald en er slechts maar 1 voldoende is (een 6,2 meen ik) van de reguliere studenten, is dan dat de conclusie die gesteld kan worden "dat de opleiding relatief zwaar is"? Vindt u het niet uiterst merkwaardig dat deze klas, geselecteerd op weinig tot geen achterstand - die ik m.i. grotendeels dus als "serieus" kan bestempelen- of het zijn van een duale student - die m.i. ook "serieus' zijn, aangezien de duale versie veel discipline vergt- gemiddeld een 2 haalt?
-Ik meen dat er door enkele studenten reeds bij tijds aan de bel getrokken is (cf citaat III, zie onderstaand), naar aanleiding van deze resultaten. De heer Y heeft toen uiteindelijk een hertentamen voorgesteld. Dit tentamen is door de afwezig van de heer Y nog steeds niet afgenomen.
-Graag maak ik van de gelegenheid gebruik, ook al is deze onvrede meen ik al eerder neergelegd bij u door andere studenten, om mijn ervaring met het betreffende vak met u te delen. Het vak Externe Verslaggeving bestaat uit 8 onderdelen. Tot nu toe (dus 11 lesweken (van de 14)) zijn er slechts 3 onderwerpen "behandeld". Het woord "behandeld" heb ik tussen aanhalingstekens gezet, omdat bij de kwaliteit en kwantiteit van deze colleges wel vraagtekens gezet kan worden.
~Over de eerste 2 onderwerpen waren de resultaten van het tentamen (al eerder genoemd in bovenstaande alinea) om te huilen. Ik ben het er mee eens dat dat niet lag aan de moeilijkheidsgraad van het tentamen, immers dat niveau moeten wij bereiken om ons voldoende voor te bereiden op de OAT-toets die ons nadert. De reden van deze resultaten moeten dus gezocht worden bij de studenten. Daar ik u reeds verteld heb dat het overgrote deel van onze klas als "serieus" beschouwd kan worden, is mijn conclusie dat het aan het door ons gedoceerde onderwijs ligt.
~Er is wel aan het 3e onderwerp begonnen, maar daar is dan ook alles mee gezegd.
Kortom: we hebben nu een achterstand van 5 onderdelen, en de 3 die we "gedoceerd" gekregen hebben, zijn niet op dat niveau (zowel kwalitatief (onderdeel 1 en 2) als kwantitatief (onderdeel 3)) waar het zou moeten zijn. Van de tijd die ons nog resteert, slechts 21 % van de reguliere lesweken (=3 van de 14 weken), zouden wij dus nog minimaal 69% (=5,5 onderwerpen (inclusief een half (?) onderdeel 3) van de 8) van de stof moeten behandelen. Let wel, minimaal, de 1e 2 onderwerpen zijn, zoals ik al eerder vertelde, tot nu toe nog steeds matig onderwezen.
In een verder punt zal ik hier nog op doorgaan.
*Administratieve Organisatie:
Nu ik toch bezig ben, maak ik ook graag gebruik van de gelegenheid om mijn onvrede over het vak AO te "spuien".
De docent, die bij mij een zeer ongeïnteresseerde indruk maakt, heeft een in mijn ogen rare manier van lesgeven: Nonchalant wordt er een Cd-rom uitgedeeld, waarin "alle" dictaten staan (en oude tentamens uit 1985 (?). Over het uitdelen van zo'n informatiebron ben ik overigens zeer content mee, echter ik heb het idee, dat hij denkt "dat hij er nu van af is", het staat namelijk toch al op de CD!
In de les vertelt hij dan maar liever over een of andere pil die bedoeld is om Alzheimer tegen te gaan, maar die door studenten in Amerika gebruikt worden om hun concentratie en geheugen te versterken. Deze pil is echter niet verkrijgbaar in Nederland. (?) ... Of dat er een heel college (dus 1,5 uur) besteed wordt over "waarom we administreren", en laten we dan voor het gemak eens beginnen in de oertijd. (?) .. Begrijp me niet verkeerd, ik vind (in)side-information zeker leuk en interessant om te horen, maar om het daar nou een heel college over te hebben, gaat ook mij te ver. Zeker ook, als de rest van de colleges in mijn ogen niet productief en op een ongeïnteresseerde manier worden gedoceerd. Mijns inziens wordt er dan noch effectief, noch efficiënt met de tijd om gegaan.
Tevens wou ik niet onvermeld laten dat zijn eventuele wel productieve wijselijkheden slecht te verstaan zijn. Hij praat binnensmonds en heeft de neiging te ratelen. Zeker niet "lullig" bedoeld, maar slechts als opbouwende kritiek raad ik u aan hem door te verwijzen naar een logopedist. Juist als docentzijnde ben ik van mening dat de uitspraak een niet te onderschatten factor is om een goede kwaliteit onderwijs te kunnen geven. Alhoewel ik geen hindernis qua uitspraak heb ondervonden bij de overige docenten, ben ik toch bereid om mijn oren te laten naspuiten bij de dokter, mocht u denken dat het aan mijn gehoor ligt.
Deze week maakten we cases, dat wil zeggen: tijdens de les deelt de docent, de heer Z, een case uit die we gelijk klassikaal behandelen. Van voorbereiding door de student is dus geen sprake. Echter, een "houvast" om zo'n case te beantwoorden (bijvoorbeeld een standaardproces uitwerking voor een bepaalde typologie), wordt door hem -terwijl enkele (nogmaals: serieuze) leerlingen daarom vroegen- niet door hem verstrekt. Hij verwees hiervoor naar "het boek". Geen verwijzing naar een paginanummer of hoofdstuk, enkel de verwijzing " het boek".
Nu vraag ik mij af: wat is dan de toegevoegde waarde van zo'n docent?
II) Ik citeer :" Door een onhandige of onduidelijke (tijds-)planning levert het halen van de examens nogal eens problemen op."
Mijn reactie:
Doelt u nu op het feit dat aan het begin van het jaar de roosters onduidelijk en onhandig waren? Doelt u op het feit dat de tentamenroosters van T2 en H1 nog steeds niet bekend zijn (en waarschijnlijk ook nog niet als de inschrijvingsdatum van 29 november voorbij is)?
Doelt u op het feit dat het hele vak EV een onhandige of onduidelijke (lees: namelijk geen) planning had en heeft (hiervoor verwijs ik tevens naar reactie 2) b) I), onderdeel EV, (laatste alinea) van deze email)?
Of doelt u op het feit dat we op maandag het 5e en 6e uur een soort van "schizofreen" moeten zijn, omdat we dan bij 2 verschillende vakken op 2 verschillende locaties, maar wel op hetzelfde tijdstip worden verwacht? (De heer Z stuurde ons op 17 november jl. een mail dat zijn college, AOR, wordt verplaatst naar maandag het 5e en 6e uur. Echter, van de heer A krijgen we een mail, dd. 17 november jl, dat wij het 5e en 6e uur het vak CME hebben van de heer B.)
Ik sluit mij dan ook volledig aan bij uw citaat: Door een onhandige of onduidelijke (tijds-)planning levert het halen van de examens nogal eens problemen op.
Ook moet ik eerlijk zeggen dat ik niet had verwacht dat ik hem op die manier zou moeten interpreteren.
III) Ik citeer " Trek dan bij tijds aan de bel."
Aangezien u deze mail slechts 3 dagen van te voren (op maandag beginnen de vervangende lessen van EV) aan 4AC-1 bekend maakt, en het feit dat in de laatste 3 weken (van de reeds eerder genoemde 14 weken) pas actief actie wordt ondernomen, kan ik concluderen dat mijn mail als "tijdig" te beschouwen is.
IV) Ik citeer: "Sommige zaken regelen zich nl. niet vanzelf...."
Mijn reactie: Met dit fenomeen ben ik bekend. Verder verwijs ik naar mijn reactie 1) en 2)a) van deze mail.
3) Ik citeer (uit onderstaande door u verstuurde mail):
"Haar lessen zullen zijn op:
maandag uur 1 en 2 in lokaal 3.046
vrijdag uur 1 tot en met 4 in lokaal 3.012 (uur 1 en 2); voor uur 3 en 4 volgt er nog een lokaal"
Mijn reactie: Natuurlijk ben ik blij dat er uiteindelijk toch nog voor vervanging verzorgd is. Dat moet u dan ook niet verkeerd begrijpen. Maar het komt een beetje als mosterd na de maaltijd bij mij over (nuja, niet helemaal, er is nog 1 hap over...).
Om mijn primaire levensbehoeften te bekostigen en om mijn collegegeld van ca. 1500 euro te betalen was ik genoodzaakt om per september een bijbaan te zoeken. Dit werd echter bemoeilijkt door het feit dat ik bij geen enkele werkgever duidelijkheid kon geven omtrent mijn beschikbaarheid i.v.m. de roostertechnische problemen aan het begin van het jaar. Deze periode van onduidelijkheid van het rooster werd pas na ruim 4 weken stabiel in een duidelijk "vast" rooster. Na 4 weken gewacht te hebben op duidelijkheid heb ik eindelijk een vaste baan t/m januari gevonden (het 2e semester verandert normaliter het rooster weer, hier heb ik dan ook bij mijn huidige werkgever rekening mee gehouden).
Nu zal er ineens les gegeven worden op de vrijdag, mijn vaste werkdag!
Waarschijnlijk door overmacht, dat er nu wordt besloten om op de vrijdag college aan te bieden. Echter, m.i. had dit niet hoeven te gebeuren als er eerder voor vervanging werd gezorgd of aanvullende maatregelen werden getroffen.
Wie is er verantwoordelijk voor de opleiding accountancy? Omdat u de opleidingsmanager bent, wend ik mij tot u, gezien de tenaamstelling.
Het mooie van een HEAO is de praktijkgerichte benadering van theorie. Aan mij is onderwezen dat een manager onder andere:
*de uitvoerende medewerkers duidelijk instrueert en delegeert
*controleert of dit daadwerkelijk wordt uitgeoefend volgens de "instructie"
*en tijdig bijstuurt!
M.i. is er vooral op het laatste punt er niet juist (lees: tijdig) gehandeld.
Er is voor mij nu een probleem ontstaan, het al eerder genoemde, ik citeer hem nogmaals: " Door een onhandige of onduidelijke (tijds-)planning levert het halen van de examens nogal eens problemen op."
Omdat ik de colleges die nu op de laatste 3 vrijdagen worden aangeboden zeker wil cq. moet gaan volgen, betekent dit dat ik tot die tijd een inkomensdaling zal hebben. Op zo'n korte termijn is het moeilijk, zeker gezien de werkgelegenheid die aangeboden wordt op de hedendaagse markt, voor mij een andere tijdelijke baan te vinden.Ten tweede is het zo dat ik sowieso het eerste vrijdagcollege al moet missen, omdat ik naar een Business Course in Dublin ga (van PwC). Dit had ik al afgestemd met mijn werk en omdat mijn collegerooster het -tot gisteren- toeliet, waren er geen financiële of studiebelemmerende factoren die mij tegen hielden om dit te plannen.
Nu word ik de dupe van MIJN DUIDELIJKE PLANNING.
Ten derde heb ik voor deze vrijdag ook al voor mijn werk vrij gevraagd. Voor zowel deze als ook de volgende vrijdag heb ik dit tijdig aan mijn werkgever doorgegeven. Bij uitzondering kon ik switchen om zodoende voor die vrijdagen op de donderdagen daarvoor te gaan werken. Zowel voor mijn werkgever als ook voor mijzelf wordt het problematisch als ik nu weer zou switchen.
Ten vierde verricht ik namelijk bij en voor de HES diverse zeer tijdrovende vrijwillige nevenactiviteiten (penningmeester en vice-voorzitter bij Pigmentum en tevens hoofdredacteur van de Tilt). Ook deze heb ik ingepland in mijn duidelijke planning. Het uitoefenen van deze functies echter wordt mij nu bemoeilijkt.
Tevens ben ik van mening dat mijn planning best flexibel kan zijn, mits dit TIJDIG gecommuniceerd wordt.
We hebben het nu dus niet alleen het over het probleem van de kwaliteit van enkele colleges die worden aangeboden, ofwel de problemen omtrent mijn studie. Ook voorzie ik nu een probleem over mijn bestaan in financieel opzicht (waar ga ik van eten?, kan ik de huur wel betalen?) en het wellicht minder goed kunnen functioneren voor zowel de vereniging van de HES, als ook het organiseren van het studentenblad van de HES. Dit alles naar mijn mening door de niet tijdige communicatie naar de studenten toe.
Ik hoop dan ook dat u hiervoor op zeer korte termijn een oplossing voor mij kan bieden.
4) Ik citeer:
" Mvr. C zal in de eerste les inventariseren waar jullie zijn gebleven met de stof en vervolgens "als een speer" de overige onderwerpen behandelen."
Mijn reactie: Ik citeer uit deze email mijn eigen bewoordingen (reactie 2) b) I), onderdeel EV, (laatste alinea):
Van de tijd die ons nog resteert, slechts 21 % van de reguliere lesweken (=3 van de 14 weken), zouden wij dus nog minimaal 69% (=5,5 onderwerpen (inclusief onderdeel 3) van de 8) van de stof moeten behandelen. Let wel, minimaal, de 1e 2 onderwerpen zijn, zoals ik al eerder vertelde, tot nu toe nog steeds matig onderwezen.
Er zijn hierbij 2 zaken die mij opvallen:
-In 3 weken tijd zal er nu "als een speer" door de stof gegaan worden. In hoeverre komt de kwaliteit dan niet in het geding?
-En stel dat u mij ervan "kan garanderen" dat de kwaliteit er niet onder hoeft te lijden. Waarom wordt er niet dan eerder op zo'n manier - een efficiënte en effectieve manier- les gegeven? Tijd is immers kostbaar. Zelfs die van een student.
Ten slotte (na 5 uur (!) serieus aan deze mail gewerkt te hebben, ben ook ik blij dat het einde van dit bericht in zicht komt) wil ik u nog wijzen op de volgende artikelen uit het algemeen deel studentenstatuut HES Amsterdam, welke in mijn optiek niet volledig zijn nagestreefd cq. tijdig zijn uitgevoerd, te weten:
-Artikel 33, lid 1 voor wat betreft het vak EV is m.i. niet conform de opleidingsgids AC 2005-2006 3e en 4e jaar, pagina 67
-Artikel 33, lid 2Beiden artikelen betreffen "het recht op een afstudeerbaar programma"
-Artikel 34, betreft "het recht op kwaliteit"
Ook wil ik niet onvermeld laten, dat ik deze mail stuur namens mijzelf en niet namens klas 4AC-1 (alhoewel ik wel denk dat er velen het met mij eens zullen zijn).
Ik hoop op een spoedige en schriftelijke reactie van u.
Met vriendelijke groet,
Eva van Velzen
maandag, november 14, 2005
TIJD is een kwestie van prioriTEIT
De week gaat altijd sneller voorbij dan je er erg in hebt...
Dan, opeens, ben je jarig... en dan over 6 weken is het al Kerstmis...de tijd gaat snel...
Als ik het druk heb dan ga ik er even voor zitten.
Ik bedenk me dan hoe ik het het best kan aanpakken en 'begin bij het begin'. De laatste tijd echter, kwam ik erachter dat het een structureel probleem is...ik blijf tijd te kort hebben.
Omdat mijn motto het reeds eerder genoemde 'begin bij het begin' principe is heb ik de volgende constructie -weliswaar in mijn kostbare veel beter te besteden tijd- bedacht:
Wat nu als we in plaats van een 7 daagse week een 10 daagse week invoeren?
Doel van het onderzoek:
Mijn doel is om te kijken in hoeverre het mogelijk is dat de maatschappij langer dan 2 dagen per week (in welke hoedanigheid dan ook) 'vrij' kan krijgen.
Tijdens mijn onderzoek hield ik ook rekening met het feit dat de economie, jaarlijks gezien, er qua aantal werkdagen niet op achteruit mag gaan.
De feiten van het onderzoek:
Als er een werkweek van 7 dagen ingevoerd wordt per 10 daagse week, betekent dit 255,5 werkdagen per jaar (7*365/10). Dit is exclusief ADV, vakantie en feestdagen. Ter vergelijking; een werkweek van 5 dagen (per 7 daagse werkweek) heeft (5*365/7) 260,7 werkdagen per jaar.
Een nadeel blijkt dus dat het de economie een "oude" werkweek zou kosten. Dit gegeven, wil ik je toch nog op het volgende wijzen: In hoeverre is 2005 economisch gezien verbeterd aangezien we in 2005 5 "extra"werkdagen erbij kregen? (Namelijk: Nieuwjaarsdag en Koninginnedag vielen op een zaterdag, 5 mei lustrumjaar viel al op een dag die we vrij kregen (Hemelvaart), 1e Kerstdag valt op een zondag, Oud & Nieuw valt in het weekend.)
Dit nadeel kan echter worden gecompenseerd door de verplichting van ADV cq. vakantie met 5 dagen per jaar in te korten, zodat we toch weer op de 260 werkdagen uitkomen. Immers, het grote voordeel van 3 dagen achtereenvolgend rust, er zijn nu "langere weekenden". Als je nu 7 dagen vrij zou willen, zou dat voorheen 5 dagen kosten, nu echter maar slechts 4!
Een andere weerlegging om geen 7 daagse werkweek in te voeren is dat het 'mensondraaglijk' zou kunnen zijn. Men heeft bij tijd en wijle ook rust nodig.
Aan de andere kant is mijns inziens 3 dagen ontspanning ontspannender, geestverruimender en planningtechnisch beter voor de maatschappij dan 2 dagen. Met planningtechnisch bedoel ik met name de balans die je moet vinden om je tijd in te delen voor studie, werk, familiaire verplichtingen, het onderhouden van vriendschappen en relaties, nevenactiviteiten, hobby's en niet te vergeten het huishouden (dat laatste schiet er bij mij nog wel eens in...).
Een ander voordeel is dat je 7 dagen "ongestoord" kan werken aan je project. Je bent beter in de materie verdiept doordat die 7 dagen niet onderbroken wordt door een weekend van 2 dagen.
Je zou misschien denken dat de "maandagochtendziekte" (door het geen ritme hebben in de weekenden het hebben van opstartproblemen) erger wordt, omdat je nu in plaats van 2, 3 vrije dagen heb gehad. Dit probleem zal er altijd zijn. Desondanks neemt het absolute aantal van de "maandagen" (cq. de "opstartprobleem"-dagen) met 15,5 dag af ((365/7) minus (365/10)).
Een ander nadeel, misschien wel het grootste, om geen 10 daagse week in te voeren is de nationale, europese en wellicht de mondiale erkenning die er tot stand moet komen.
Echter, de Euro heeft toch ook z'n doorgang kunnen vinden?
Tevens is het zo dat de week nooit continu uit 7 dagen heeft bestaan. De Franse revolutie bracht een tien daagse 'week' met simpel weg genummerde dagen. Het experiment duurde 12 jaar, maar sloeg nooit aan. Na de Russische Revolutie in 1917 werd het opnieuw geprobeerd, maar ook dat faalde. In 1929 legde Stalin een vijfdaagse en later een zesdaagse 'week' op. Ook dit mislukte. Na 1945 zijn geen experimenten met de week meer uitgevoerd.
Conclusie:
Zolang er geen actie wordt ondernomen en dit niet serieus wordt overwogen door de maatschappij en de politiek, zullen wij voorlopig de komende 5-10 jaar nog een 7 daagse week, 5 daagse werkweek hebben.
Als ik dit onderzoek niet had gedaan, had ik mijn tijd kunnen besteden aan mijn studie huishouden en andere activiteiten.
Zoals ik al zei; 'begin bij het begin'...maar dat moet je natuurlijk niet overdrijven.
Dan, opeens, ben je jarig... en dan over 6 weken is het al Kerstmis...de tijd gaat snel...
Als ik het druk heb dan ga ik er even voor zitten.
Ik bedenk me dan hoe ik het het best kan aanpakken en 'begin bij het begin'. De laatste tijd echter, kwam ik erachter dat het een structureel probleem is...ik blijf tijd te kort hebben.
Omdat mijn motto het reeds eerder genoemde 'begin bij het begin' principe is heb ik de volgende constructie -weliswaar in mijn kostbare veel beter te besteden tijd- bedacht:
Wat nu als we in plaats van een 7 daagse week een 10 daagse week invoeren?
Doel van het onderzoek:
Mijn doel is om te kijken in hoeverre het mogelijk is dat de maatschappij langer dan 2 dagen per week (in welke hoedanigheid dan ook) 'vrij' kan krijgen.
Tijdens mijn onderzoek hield ik ook rekening met het feit dat de economie, jaarlijks gezien, er qua aantal werkdagen niet op achteruit mag gaan.
De feiten van het onderzoek:
Als er een werkweek van 7 dagen ingevoerd wordt per 10 daagse week, betekent dit 255,5 werkdagen per jaar (7*365/10). Dit is exclusief ADV, vakantie en feestdagen. Ter vergelijking; een werkweek van 5 dagen (per 7 daagse werkweek) heeft (5*365/7) 260,7 werkdagen per jaar.
Een nadeel blijkt dus dat het de economie een "oude" werkweek zou kosten. Dit gegeven, wil ik je toch nog op het volgende wijzen: In hoeverre is 2005 economisch gezien verbeterd aangezien we in 2005 5 "extra"werkdagen erbij kregen? (Namelijk: Nieuwjaarsdag en Koninginnedag vielen op een zaterdag, 5 mei lustrumjaar viel al op een dag die we vrij kregen (Hemelvaart), 1e Kerstdag valt op een zondag, Oud & Nieuw valt in het weekend.)
Dit nadeel kan echter worden gecompenseerd door de verplichting van ADV cq. vakantie met 5 dagen per jaar in te korten, zodat we toch weer op de 260 werkdagen uitkomen. Immers, het grote voordeel van 3 dagen achtereenvolgend rust, er zijn nu "langere weekenden". Als je nu 7 dagen vrij zou willen, zou dat voorheen 5 dagen kosten, nu echter maar slechts 4!
Een andere weerlegging om geen 7 daagse werkweek in te voeren is dat het 'mensondraaglijk' zou kunnen zijn. Men heeft bij tijd en wijle ook rust nodig.
Aan de andere kant is mijns inziens 3 dagen ontspanning ontspannender, geestverruimender en planningtechnisch beter voor de maatschappij dan 2 dagen. Met planningtechnisch bedoel ik met name de balans die je moet vinden om je tijd in te delen voor studie, werk, familiaire verplichtingen, het onderhouden van vriendschappen en relaties, nevenactiviteiten, hobby's en niet te vergeten het huishouden (dat laatste schiet er bij mij nog wel eens in...).
Een ander voordeel is dat je 7 dagen "ongestoord" kan werken aan je project. Je bent beter in de materie verdiept doordat die 7 dagen niet onderbroken wordt door een weekend van 2 dagen.
Je zou misschien denken dat de "maandagochtendziekte" (door het geen ritme hebben in de weekenden het hebben van opstartproblemen) erger wordt, omdat je nu in plaats van 2, 3 vrije dagen heb gehad. Dit probleem zal er altijd zijn. Desondanks neemt het absolute aantal van de "maandagen" (cq. de "opstartprobleem"-dagen) met 15,5 dag af ((365/7) minus (365/10)).
Een ander nadeel, misschien wel het grootste, om geen 10 daagse week in te voeren is de nationale, europese en wellicht de mondiale erkenning die er tot stand moet komen.
Echter, de Euro heeft toch ook z'n doorgang kunnen vinden?
Tevens is het zo dat de week nooit continu uit 7 dagen heeft bestaan. De Franse revolutie bracht een tien daagse 'week' met simpel weg genummerde dagen. Het experiment duurde 12 jaar, maar sloeg nooit aan. Na de Russische Revolutie in 1917 werd het opnieuw geprobeerd, maar ook dat faalde. In 1929 legde Stalin een vijfdaagse en later een zesdaagse 'week' op. Ook dit mislukte. Na 1945 zijn geen experimenten met de week meer uitgevoerd.
Conclusie:
Zolang er geen actie wordt ondernomen en dit niet serieus wordt overwogen door de maatschappij en de politiek, zullen wij voorlopig de komende 5-10 jaar nog een 7 daagse week, 5 daagse werkweek hebben.
Als ik dit onderzoek niet had gedaan, had ik mijn tijd kunnen besteden aan mijn studie huishouden en andere activiteiten.
Zoals ik al zei; 'begin bij het begin'...maar dat moet je natuurlijk niet overdrijven.
vrijdag, november 11, 2005
Wie mooi wil zijn moet gaan zitten op een kruk...
Nog voor de wekker werd ik wakker. Verbaasd wreef ik de slaap uit mijn ogen. Kon ik me echt nog een kwartier omdraaien? Na een check op mijn telefoon werd mijn vraag beantwoord. Ik draaide mij weer om...
Een half uur later besloot ik om toch maar uit te bed te stappen, douchen en aan te kleden...
Balancerend op mijn veels te hoge en dunne, doch zeer mooie van italiaans leren, pumps liep ik naar de halte. Ik hoop dat ik het vol kan houden.
In de tram zit ik tegenover een man, ruikend naar bier, zweet en tranen, vergezeld met een robuuste rode Dirk tas. Geïntrigeerd kijk ik naar zijn schoenen. Weliswaar helemaal vertrapt, maar ze zullen vast een stuk makkelijker lopen dan mijn charmante en stijlvolle feetkillers.
Ik had geen trek, maar omdat ik toch wat moest eten, nam ik in de metro maar een Sultana. Ondertussen maakte ik de Spits Sudoku onder het mom "je moet toch wat." Na een half uur bereikte ik mijn halte en stapte uit. Wederom verbaasde het me dat ik nog ruim 20 minuten speling had. Ik vervolgde mijn route en hoopte dat mijn navigatie-intuïtie mij niet in de steek liet.
De pijn in mijn voeten voelde ik niet meer. Door de combinatie van kou en puntige pumps waren ze deels afgestorven. Alsof ik vierkante stompjes had aan de onderkant van mijn benen, net als de Heksen van Roald Dahl.
Vol goede moed liep ik verder.
Op miraculeuze wijze stond ik daar. Op tijd en in 1 keer gevonden. Met een voldaan gevoel liep ik naar binnen.
De receptionist meldt aan degeen met wie ik een afspraak heb, dat ik er ben. Een secretaresse zou me zo ophalen. Ik mag plaats nemen op één van de leren fauteuils. Op de plavuizen tegels klinken mijn hakken erg schel. De spijkers van mijn hak komen kennelijk door.
De secretaresse haalt me op. Ze heeft haar haar los, iets wat ze beter niet had kunnen doen, want de vouw in haar haar van het haarbandje zie ik duidelijk nog zitten. Om haar pols het haarbandje. Geen gezicht. Pfff, wat ben ik toch streng. Maar wat wil je...ik zit me een beetje uit te sloven in zeer niet loopbare schoenen!
De liftdeuren gaan open. We stappen uit. "Deze kant op," probeert ze me vriendelijk te zeggen, maar in haar stem bemerk ik iets snauwends en heb bijna de neiging wafwaf te zeggen. Wel goed van me dat ik me heb ingehouden, denkbeeldig geef ik mij zelf een schouderklopje.
"Wil je wat drinken?", vraagt ze me. "Water alstublieft."
Hop, gerst en mout denk ik er zelf wel bij.
Na afloop van het gesprek met 2 heren besloot ik nog wat boodschappen te doen. En ik dacht dat ik niet aan sport deed?! 2 Loeizware tassen dragen enkel lopend met half afgestorven voeten op hakken is wel degelijk een prestatie...
Wie mooi wil zijn moet pijn lijden....ik denk dat ik die theorie nog even maar moet herzien.
Een half uur later besloot ik om toch maar uit te bed te stappen, douchen en aan te kleden...
Balancerend op mijn veels te hoge en dunne, doch zeer mooie van italiaans leren, pumps liep ik naar de halte. Ik hoop dat ik het vol kan houden.
In de tram zit ik tegenover een man, ruikend naar bier, zweet en tranen, vergezeld met een robuuste rode Dirk tas. Geïntrigeerd kijk ik naar zijn schoenen. Weliswaar helemaal vertrapt, maar ze zullen vast een stuk makkelijker lopen dan mijn charmante en stijlvolle feetkillers.
Ik had geen trek, maar omdat ik toch wat moest eten, nam ik in de metro maar een Sultana. Ondertussen maakte ik de Spits Sudoku onder het mom "je moet toch wat." Na een half uur bereikte ik mijn halte en stapte uit. Wederom verbaasde het me dat ik nog ruim 20 minuten speling had. Ik vervolgde mijn route en hoopte dat mijn navigatie-intuïtie mij niet in de steek liet.
De pijn in mijn voeten voelde ik niet meer. Door de combinatie van kou en puntige pumps waren ze deels afgestorven. Alsof ik vierkante stompjes had aan de onderkant van mijn benen, net als de Heksen van Roald Dahl.
Vol goede moed liep ik verder.
Op miraculeuze wijze stond ik daar. Op tijd en in 1 keer gevonden. Met een voldaan gevoel liep ik naar binnen.
De receptionist meldt aan degeen met wie ik een afspraak heb, dat ik er ben. Een secretaresse zou me zo ophalen. Ik mag plaats nemen op één van de leren fauteuils. Op de plavuizen tegels klinken mijn hakken erg schel. De spijkers van mijn hak komen kennelijk door.
De secretaresse haalt me op. Ze heeft haar haar los, iets wat ze beter niet had kunnen doen, want de vouw in haar haar van het haarbandje zie ik duidelijk nog zitten. Om haar pols het haarbandje. Geen gezicht. Pfff, wat ben ik toch streng. Maar wat wil je...ik zit me een beetje uit te sloven in zeer niet loopbare schoenen!
De liftdeuren gaan open. We stappen uit. "Deze kant op," probeert ze me vriendelijk te zeggen, maar in haar stem bemerk ik iets snauwends en heb bijna de neiging wafwaf te zeggen. Wel goed van me dat ik me heb ingehouden, denkbeeldig geef ik mij zelf een schouderklopje.
"Wil je wat drinken?", vraagt ze me. "Water alstublieft."
Hop, gerst en mout denk ik er zelf wel bij.
Na afloop van het gesprek met 2 heren besloot ik nog wat boodschappen te doen. En ik dacht dat ik niet aan sport deed?! 2 Loeizware tassen dragen enkel lopend met half afgestorven voeten op hakken is wel degelijk een prestatie...
Wie mooi wil zijn moet pijn lijden....ik denk dat ik die theorie nog even maar moet herzien.
dinsdag, november 08, 2005
VACATURE PERSONAL ASSISTENT
Tuurlijk had ik er wel vaker over na gedacht...maar dat leek zo onrealistisch. Dat niet alleen, het is ook nog eens duur en wellicht een overbodige luxe. Vooral als je student bent.
Maar toch, ik was het steeds zwaarder aan het overwegen, heb mn spaarcentjes geteld en nu heb ik een besluit genomen... vandaar onderstaande advertentie...:
VACATURE PERSONAL ASSISTENT
voor ca 8-10 uur in de maand
De werkzaamheden zijn onder andere:
-afwassen en afdrogen
-het bijhouden van mijn kamer (opruimen/ bed opmaken/ asbakken legen/plantjes watergeven/etc.)
-het beantwoorden van diverse mail
Je kunt verwachten:
-Een goede verdienste
-Er is altijd eten en drinken in huis, welke je kan nuttigen. Ook kan het geregeld voorkomen dat de lady of da house je een heerlijk diner voorschotelt.
-Flexibele werktijden (in overleg)
Ik zoek iemand:
-die weet van aanpakken
-die betrouwbaar is
-die flexibel met zijn tijd is
-die begrijpt dat deze vacature niet hetzelfde doel heeft als een contactadvertentie
Ben je geinteresseerd?
Stuur dan je gegevens en motivatie naar beterdaneenfiets@hotmail.com
(Wat je misschien niet verwacht, maar toch echt waar is: dit is een serieuze advertentie!)
Maar toch, ik was het steeds zwaarder aan het overwegen, heb mn spaarcentjes geteld en nu heb ik een besluit genomen... vandaar onderstaande advertentie...:
VACATURE PERSONAL ASSISTENT
voor ca 8-10 uur in de maand
De werkzaamheden zijn onder andere:
-afwassen en afdrogen
-het bijhouden van mijn kamer (opruimen/ bed opmaken/ asbakken legen/plantjes watergeven/etc.)
-het beantwoorden van diverse mail
Je kunt verwachten:
-Een goede verdienste
-Er is altijd eten en drinken in huis, welke je kan nuttigen. Ook kan het geregeld voorkomen dat de lady of da house je een heerlijk diner voorschotelt.
-Flexibele werktijden (in overleg)
Ik zoek iemand:
-die weet van aanpakken
-die betrouwbaar is
-die flexibel met zijn tijd is
-die begrijpt dat deze vacature niet hetzelfde doel heeft als een contactadvertentie
Ben je geinteresseerd?
Stuur dan je gegevens en motivatie naar beterdaneenfiets@hotmail.com
(Wat je misschien niet verwacht, maar toch echt waar is: dit is een serieuze advertentie!)
vrijdag, november 04, 2005
2night: EVA-lution party 24th anniversary (the annual sequence)
Deze flyer werd mede mogelijk gemaakt door: Derek, Alex, Sex and the City & me
(Uitnodigingen zijn reeds verstuurd.)
donderdag, november 03, 2005
Tis maar net hoe je het bekijkt...
Ik word wakker met koppijn... Veels te laat, geen zin om op te staan. Blijf derhalve nog maar even liggen. Rond een uur of 1 sta ik dan toch maar op. Vandaag school om 15 uur tot 18.15. Bah. En ik ben ook nog eens jarig. Bah. Moet dat nou allemaal vandaag?
Hollend naar de tram. Pfff, wat een inspanningen zo op de vroege ochtend, en dat alleen maar omdat ik anders alle aansluitingen mis!
Op school krijg ik mijn cijfer terug voor een tentamen van 2 weken geleden van AOR. Het is een 6,2. Matig, maar oke.
Daarna Engels. We stoppen om 17.45, dat is maar goed ook, want ik heb het een beetje gehad.
Eenmaal buiten baal ik dat het al zo donker is.
's Avonds ga ik naar het Leidseplein. Eenmaal de Korte Leidsedwarsstraat ingereden blijkt mijn fietsband lek te zijn. Heb ik weer. Breng de fiets maar naar de Locker om hem te laten repareren, maar kan hem pas morgen ophalen. Vanavond moet ik dan ook nog extra geld uitgeven aan de nachtbus of een taxi...He bah! En ik ben notabene jarig!
Wat een #$%^&dag!
Ik word wakker met koppijn.... Ik besef dat ik jarig ben en vind dat ik me nog een keer mag omdraaien. Heerlijk zo lekker in mijn bedje te liggen. Het liefst zou ik beddentester zijn geweest! Vandaag heb ik toch pas school om 15 uur dus ik kan lekker relaxed ontbijten en alles rustig aan doen. Ik doe lekker waar ik zin in heb, want ik ben jarig vandaag, hiha!
Hollend naar de tram. Pff, gelukkig heb ik hem net gehaald! Stralend zit ik daar, denkend aan het feit dat ik wel mazzel heb dat ik de tram gered heb. Dat scheelt me weer 10 minuten!
Op school krijg ik mijn cijfer terug voor een tentamen van 2 weken geleden van AOR. Het is een 6,2. Ik ben behoorlijk blij, aangezien ik voor het leren van dat tentamen weer eens veel te laat (namelijk pas om 22 uur 's avonds) was begonnen...Het tentamen was sowieso matig gemaakt in de klas, slechts 50% had een voldoende (en slechts 1 daarvan een ruimvoldoende). Wat een geluk heb ik toch!
Daarna Engels. Wel lekker, want we stoppen al een half uur eerder dan gepland. Dat is mooi meegenomen. Eenmaal buiten merk ik dat het al erg donker is. Met Ellen loop ik richting de metro dus dat is erg gezellig.
's Avonds ga ik naar het Leidseplein. Eenmaal de Korte Leidsedwarsstraat ingereden blijkt mijn fietsband lek te zijn. Dat is natuurlijk niet zo mooi, maar ik heb wel mazzel dat het niet halverwege de Overtoom gebeurde. Daarbij komt ook nog dat ik geluk heb dat de Locker zo dichtbij zit. Ik breng hem gelijk daar naar toe, zodat ze mn fietsband kunnen plakken. Morgen kan ik hem dan ophalen. Vanavond moet ik dan maar met de nachtbus of de taxi, heb ik eindelijk een goed excuus dat ik niet hoef te fietsen door de regen!
Goh zeg, this is my lucky day!
Hollend naar de tram. Pfff, wat een inspanningen zo op de vroege ochtend, en dat alleen maar omdat ik anders alle aansluitingen mis!
Op school krijg ik mijn cijfer terug voor een tentamen van 2 weken geleden van AOR. Het is een 6,2. Matig, maar oke.
Daarna Engels. We stoppen om 17.45, dat is maar goed ook, want ik heb het een beetje gehad.
Eenmaal buiten baal ik dat het al zo donker is.
's Avonds ga ik naar het Leidseplein. Eenmaal de Korte Leidsedwarsstraat ingereden blijkt mijn fietsband lek te zijn. Heb ik weer. Breng de fiets maar naar de Locker om hem te laten repareren, maar kan hem pas morgen ophalen. Vanavond moet ik dan ook nog extra geld uitgeven aan de nachtbus of een taxi...He bah! En ik ben notabene jarig!
Wat een #$%^&dag!
Ik word wakker met koppijn.... Ik besef dat ik jarig ben en vind dat ik me nog een keer mag omdraaien. Heerlijk zo lekker in mijn bedje te liggen. Het liefst zou ik beddentester zijn geweest! Vandaag heb ik toch pas school om 15 uur dus ik kan lekker relaxed ontbijten en alles rustig aan doen. Ik doe lekker waar ik zin in heb, want ik ben jarig vandaag, hiha!
Hollend naar de tram. Pff, gelukkig heb ik hem net gehaald! Stralend zit ik daar, denkend aan het feit dat ik wel mazzel heb dat ik de tram gered heb. Dat scheelt me weer 10 minuten!
Op school krijg ik mijn cijfer terug voor een tentamen van 2 weken geleden van AOR. Het is een 6,2. Ik ben behoorlijk blij, aangezien ik voor het leren van dat tentamen weer eens veel te laat (namelijk pas om 22 uur 's avonds) was begonnen...Het tentamen was sowieso matig gemaakt in de klas, slechts 50% had een voldoende (en slechts 1 daarvan een ruimvoldoende). Wat een geluk heb ik toch!
Daarna Engels. Wel lekker, want we stoppen al een half uur eerder dan gepland. Dat is mooi meegenomen. Eenmaal buiten merk ik dat het al erg donker is. Met Ellen loop ik richting de metro dus dat is erg gezellig.
's Avonds ga ik naar het Leidseplein. Eenmaal de Korte Leidsedwarsstraat ingereden blijkt mijn fietsband lek te zijn. Dat is natuurlijk niet zo mooi, maar ik heb wel mazzel dat het niet halverwege de Overtoom gebeurde. Daarbij komt ook nog dat ik geluk heb dat de Locker zo dichtbij zit. Ik breng hem gelijk daar naar toe, zodat ze mn fietsband kunnen plakken. Morgen kan ik hem dan ophalen. Vanavond moet ik dan maar met de nachtbus of de taxi, heb ik eindelijk een goed excuus dat ik niet hoef te fietsen door de regen!
Goh zeg, this is my lucky day!
maandag, oktober 31, 2005
Gelooft een lieveheersbeestje in de hemel?
Al een aantal weken word ik geteisterd. 's Avonds zit ik dan achter mijn laptop, bureaulampje aan. Tuurlijk komen insecten daar op af. Dat is logisch. Met name omdat ik ook mijn balkondeur heb openstaan.
Maar de laatste paar weken komt er iedere dag een lieveheersbeestje in mijn kamer, onder mijn lampje, boven mijn laptop. Heel apart. Het is ook elke keer een andere. Dat vind ik ook het rare. De ene keer is ie rood met 4 stipjes, en soms is het er een met maar 2 stippen. Gisteren kwam er een oranje langs en vandaag kwam er een rode met doorlopende stippen bij me neergevlogen.
Waarom?
Wat is de logica van die beestjes?
Wat doen ze daar bij mij?
Volgens de site van zinloos geweld staan lieveheersbeestjes symbool voor geluk en liefde.
Das prima. Maar komen ze me daarvoor nou elke keer lastig vallen? Pff...Dan vliegen ze weer op mijn toetsenbord of in mijn haar...
Het is mij duidelijk waarom ze tot symbool gekozen zijn van de stichting tegen zinloos geweld. En niet omdat ze zo lief zijn, maar omdat ze je prikkelen TOT zinloos geweld.
Maar de laatste paar weken komt er iedere dag een lieveheersbeestje in mijn kamer, onder mijn lampje, boven mijn laptop. Heel apart. Het is ook elke keer een andere. Dat vind ik ook het rare. De ene keer is ie rood met 4 stipjes, en soms is het er een met maar 2 stippen. Gisteren kwam er een oranje langs en vandaag kwam er een rode met doorlopende stippen bij me neergevlogen.
Waarom?
Wat is de logica van die beestjes?
Wat doen ze daar bij mij?
Volgens de site van zinloos geweld staan lieveheersbeestjes symbool voor geluk en liefde.
Das prima. Maar komen ze me daarvoor nou elke keer lastig vallen? Pff...Dan vliegen ze weer op mijn toetsenbord of in mijn haar...
Het is mij duidelijk waarom ze tot symbool gekozen zijn van de stichting tegen zinloos geweld. En niet omdat ze zo lief zijn, maar omdat ze je prikkelen TOT zinloos geweld.
zondag, oktober 30, 2005
Piczz foto-opdracht
Een aantal weken geleden -om precies te zijn 22 augustus, zie item 19 in has done list- stond ik model voor een opdracht voor een buurvrouw van mij. Zij zit op de fotoacademie en ze moest een opdracht doen voor school. Haar idee was om enkele medeflatbewoners te fotograferen in hun eigen woning....neerslachtend kijkend.
Gezien de trash in mijn woning lukte mij dat aardig...
Gezien de trash in mijn woning lukte mij dat aardig...
woensdag, oktober 26, 2005
Opgeruimd staat netjes
Op de vraag: "Hoe ruim jij je kamer op?" moet natuurlijk eerst de vraag gesteld worden: "Ruim jij je kamer wel eens op?". Uiteraard beantwoord iedereen -jawel, ook ik- deze laatste vraag bevestigend.
Tijdens het opruimen van mijn kamer vroeg ik mij af, waarom ik zo'n probleemgeval was met opruimen. Waarom het er bij mij nogal eens eh..chaotisch kan doen overkomen. En waarom is het bij anderen wel altijd netjes opgeruimd? Ik bedacht me dat er verschillende opruimtypes op deze aardbol bevonden en dat opruimen dus karaktergebonden is. Maar tot welk "opruimtype" behoor ik dan? En welke opruimtypes zijn er dan nog meer?
Na lang beraad kwam ik tot de volgende lijst:
Het ik-kan-er-niet-tegen-als-het-een-bende-is type:
De woning ziet er over het algemeen vaak zeer opgeruimd uit. In ieder geval op het eerste gezicht. Maar ook op het tweede. Ook is het er altijd erg schoon. Het opruimen wordt vrijwel dagelijks bijgehouden. Kortom: voor menigeen een utopie.
Het karakter van de persoon is als volgt: Deze kan hoofd- en bijzaken goed onderscheiden en beschouwt de woning als rustpunt. Tegen chaos kan hij/zij niet. De persoon zal een net en duidelijk handschrift hebben, is gedisciplineerd en werkt structureel. Spontane wilde avondplannen komen zelden voor, dat zou te chaotisch zijn in zijn/haar planning.
Het ik-heb-wel-wat-beters-te-doen type:
De woning kan er soms wel wat rommelig uitzien. Hooguit staat er een afwas van 1 week. Alles is nog te overzien. Er kunnen papieren stapels van administratie of een berg was in de hoek liggen. De woning is vaak "voor het idee" opgeruimd. Dat betekent in normaal Nederlands dat je er kunt zitten (op een bank of stoel), staan en lopen, zonder dat je een hele grote kans hebt om lichamelijk letsel op te lopen.
Het karakter van deze persoon is als volgt: Hij/zij kan snel opruimen, maar vindt dit zonde van zijn/haar tijd. Kan makkelijk snel dingen weggooien over het algemeen. Er zit niet echt een systeem in, alhoewel de persoon in kwestie zal claimen dat er wel degelijk een systeem in zit. Laten we het erop houden dat er sprake is van een minimaal systeem (papier hoort bij papier). De persoon heeft een normaal handschrift, niet noemenswaardig. Hij/zij kan tegen chaos, maar prefereert toch een normaal toegankelijke woning.
Het alles-of-niets type:
De woning is per maand vaak slechts 5 dagen bewoonbaar.
De woning circa 25 dagen, de onbewoonbare versie: Eerste gedachtes die bij je oprijzen bij het zien van de woning zijn: "Wie heeft er ingebroken?", "Is er hier een bom ontploft?" of "Gaat het niet??". Mensen die zo'n woning betreden kijken hun ogen uit en wisten niet dat zoiets ook kon. Meestal wordt gevraagd aan de gasten of zij een levensverzekering dan wel een All Risk verzekering hebben afgesloten. Mensen die in een rolstoel zitten of slecht ter been zijn kunnen maar beter niet komen, omdat zij niet in staat zijn de hink-stap-sprong of andere acrobatische trucjes uit te voeren.
De woning circa 5 dagen, de bewoonbare versie: De woning ziet er tip top in orde uit. De afvalbakken zijn schoon, de afwas is gedaan, het bureau is netjes, de badkamer is spik en span. Er zijn verschillende opruimmogelijkheden: veel doosjes, kasten, bakjes en laatjes. De woning maakt gebruik van een ongekend systeem, waarin alles vindbaar is. Er is sprake van een groot magazijn aan spullen (eten en kantoorartikelen), wel gesorteerd in soort per kastje. Voor elk artikel is er een aparte plek toegewezen. Zelfs de boeken staan op alfabetische volgorde. Heeft veel weg van een archiveersysteem en is dan ook praktisch ingericht.
Het karakter van de persoon in kwestie is als volgt: Hij/zij heeft veel moeite om los te laten en weg te gooien. Alles wat nog enigszins eventueel bruikbaar zou kunnen zijn wordt bewaard, onder het mom "voor het geval dat". Heeft moeite met het onderscheiden van hoofd-en bijzaken, immers gaat uit van het punt alles zou belangrijk kunnen zijn. Wil teveel dingen, wil overzicht houden op alles en is bijna controlfreak. Zal in zijn/haar vrije tijd graag grafiekjes en tabelletjes maken van alles wat maar mogelijk is. Opruimen is derhalve niet de grootste prioriteit. Houdt van uitdagingen en resultaat zien. Zijn/haar handschrift fluctueert nogal, maar heeft sterk de neiging om onleesbaar te zijn. Kan goed tegen chaos, want daar prikt de persoon doorheen en zal gewoon beginnen met het begin. Het type "alleen goed is goed".
Leuk hoor, zo'n analyse.
Maar in de tussentijd had ik natuurlijk beter mijn kamer op kunnen ruimen.
Tijdens het opruimen van mijn kamer vroeg ik mij af, waarom ik zo'n probleemgeval was met opruimen. Waarom het er bij mij nogal eens eh..chaotisch kan doen overkomen. En waarom is het bij anderen wel altijd netjes opgeruimd? Ik bedacht me dat er verschillende opruimtypes op deze aardbol bevonden en dat opruimen dus karaktergebonden is. Maar tot welk "opruimtype" behoor ik dan? En welke opruimtypes zijn er dan nog meer?
Na lang beraad kwam ik tot de volgende lijst:
Het ik-kan-er-niet-tegen-als-het-een-bende-is type:
De woning ziet er over het algemeen vaak zeer opgeruimd uit. In ieder geval op het eerste gezicht. Maar ook op het tweede. Ook is het er altijd erg schoon. Het opruimen wordt vrijwel dagelijks bijgehouden. Kortom: voor menigeen een utopie.
Het karakter van de persoon is als volgt: Deze kan hoofd- en bijzaken goed onderscheiden en beschouwt de woning als rustpunt. Tegen chaos kan hij/zij niet. De persoon zal een net en duidelijk handschrift hebben, is gedisciplineerd en werkt structureel. Spontane wilde avondplannen komen zelden voor, dat zou te chaotisch zijn in zijn/haar planning.
Het ik-heb-wel-wat-beters-te-doen type:
De woning kan er soms wel wat rommelig uitzien. Hooguit staat er een afwas van 1 week. Alles is nog te overzien. Er kunnen papieren stapels van administratie of een berg was in de hoek liggen. De woning is vaak "voor het idee" opgeruimd. Dat betekent in normaal Nederlands dat je er kunt zitten (op een bank of stoel), staan en lopen, zonder dat je een hele grote kans hebt om lichamelijk letsel op te lopen.
Het karakter van deze persoon is als volgt: Hij/zij kan snel opruimen, maar vindt dit zonde van zijn/haar tijd. Kan makkelijk snel dingen weggooien over het algemeen. Er zit niet echt een systeem in, alhoewel de persoon in kwestie zal claimen dat er wel degelijk een systeem in zit. Laten we het erop houden dat er sprake is van een minimaal systeem (papier hoort bij papier). De persoon heeft een normaal handschrift, niet noemenswaardig. Hij/zij kan tegen chaos, maar prefereert toch een normaal toegankelijke woning.
Het alles-of-niets type:
De woning is per maand vaak slechts 5 dagen bewoonbaar.
De woning circa 25 dagen, de onbewoonbare versie: Eerste gedachtes die bij je oprijzen bij het zien van de woning zijn: "Wie heeft er ingebroken?", "Is er hier een bom ontploft?" of "Gaat het niet??". Mensen die zo'n woning betreden kijken hun ogen uit en wisten niet dat zoiets ook kon. Meestal wordt gevraagd aan de gasten of zij een levensverzekering dan wel een All Risk verzekering hebben afgesloten. Mensen die in een rolstoel zitten of slecht ter been zijn kunnen maar beter niet komen, omdat zij niet in staat zijn de hink-stap-sprong of andere acrobatische trucjes uit te voeren.
De woning circa 5 dagen, de bewoonbare versie: De woning ziet er tip top in orde uit. De afvalbakken zijn schoon, de afwas is gedaan, het bureau is netjes, de badkamer is spik en span. Er zijn verschillende opruimmogelijkheden: veel doosjes, kasten, bakjes en laatjes. De woning maakt gebruik van een ongekend systeem, waarin alles vindbaar is. Er is sprake van een groot magazijn aan spullen (eten en kantoorartikelen), wel gesorteerd in soort per kastje. Voor elk artikel is er een aparte plek toegewezen. Zelfs de boeken staan op alfabetische volgorde. Heeft veel weg van een archiveersysteem en is dan ook praktisch ingericht.
Het karakter van de persoon in kwestie is als volgt: Hij/zij heeft veel moeite om los te laten en weg te gooien. Alles wat nog enigszins eventueel bruikbaar zou kunnen zijn wordt bewaard, onder het mom "voor het geval dat". Heeft moeite met het onderscheiden van hoofd-en bijzaken, immers gaat uit van het punt alles zou belangrijk kunnen zijn. Wil teveel dingen, wil overzicht houden op alles en is bijna controlfreak. Zal in zijn/haar vrije tijd graag grafiekjes en tabelletjes maken van alles wat maar mogelijk is. Opruimen is derhalve niet de grootste prioriteit. Houdt van uitdagingen en resultaat zien. Zijn/haar handschrift fluctueert nogal, maar heeft sterk de neiging om onleesbaar te zijn. Kan goed tegen chaos, want daar prikt de persoon doorheen en zal gewoon beginnen met het begin. Het type "alleen goed is goed".
Leuk hoor, zo'n analyse.
Maar in de tussentijd had ik natuurlijk beter mijn kamer op kunnen ruimen.
dinsdag, oktober 25, 2005
Kort bericht: To do & has done
Ja, ik heb herfstvakantie! Dat klinkt leuk -en dat is het ook- maar ik heb genoeg te doen:
- planning voor de Tilt (Studentenblad)
- diverse zaken voor Pigmentum
- kamer opruimen
- achterstand van diverse opdrachten op school nog te maken
- leren voor tentamen voor maandag
- werken bij Organic
- werken bij de stomerij
- modeshow lopen voor strand/badkleding
- kamer opruimen
- langs familie en de was (laten ;-) ) doen
- bedenken wat ik met mijn verjaardag ga doen
*Het werd tijd...Mijn goede voornemens voor dit jaar had ik weliswaar grotendeels, maar nog niet helemaal, gerealiseerd. Afgelopen zondag heb ik eindelijk de tijd, de moed en het geld opgebracht om een nieuwe garderobe aan te schaffen...Onder andere geweldige regenlaarzen gekocht van Regina Regis Rain, dus ben nu zelfs blij als het regent!
*Vorige week dinsdag had ik een gesprek bij PwC in verband met een Business Course in Dublin eind november...Van de ruim 100 aanmeldingen mogen er slechts 25 mee. Gisteren werd ik gebeld en... ik mag gezellig mee naar Dublin!!
woensdag, oktober 19, 2005
Uitstel is nog geen afstel
Het was 22 uur. Ik besloot nu toch maar mijn boek er bij te pakken. "Dit wordt nog een lange nacht", denk ik bij mijzelf. Gelukkig heb ik nog genoeg afleiding -ik zit uiteraard achter de computer- zodat ik er inderdaad van uit kan gaan dat dit werkelijk een lange nacht wordt. Concentreren werkt dan niet echt optimaal.
Een lange nacht voor de boeg, omdat ik niet eerder ben begonnen met leren, omdat ik alleen lol wou hebben en genieten, is dat nu de consequentie van het optimisme?
Zo rond een uur of 1.45 sprak ik online met een oude bekende van mij, die ik ken van mijn middelbareschooltijd (behoorlijke tijd). Hij is nu piloot, woont en werkt in Dubai. Ik vertel hem dat ik nu de gebakken peren ontdek van het optimisme. Dat ik te laat begonnen ben enzo, en dat ik nog heel veel moet leren in een te korte periode. Verrassend genoeg antwoordde hij mij (iets wat ik ook zelf had kunnen bedenken): "Is dat nieuw dan?"
..
Het duurde eventjes. Een paar seconden. Maar langzaamaan werd het mij duidelijk en begon ik het steeds meer te beseffen. Leed ik al jarenlang op studiegebied (laten we het voorlopig op dat vlak houden) aan het uitstelsyndroom? Ik herinnerde mij mijn tentamenvoorbereidingen op de middelbare school in mijn examenjaar. Altijd stipt 1 week van te voren beginnen, terwijl je noch het boek, noch de lessen heb gevolgd. In die week maakte ik overuren. Sloot ik mijzelf op, echter was dan wel productief bezig. Op goede dagen leerde ik 10 uur (!) productief, gewone dagen 8 en minder goede dagen 6. Schema's heb ik bijgehouden zelfs (ja, je hebt dat soort mensen die dat bijhouden), zodat ik precies kon uitmeten wat de uiterste dag was dat ik echt zou beginnen met leren:
Een lange nacht voor de boeg, omdat ik niet eerder ben begonnen met leren, omdat ik alleen lol wou hebben en genieten, is dat nu de consequentie van het optimisme?
Zo rond een uur of 1.45 sprak ik online met een oude bekende van mij, die ik ken van mijn middelbareschooltijd (behoorlijke tijd). Hij is nu piloot, woont en werkt in Dubai. Ik vertel hem dat ik nu de gebakken peren ontdek van het optimisme. Dat ik te laat begonnen ben enzo, en dat ik nog heel veel moet leren in een te korte periode. Verrassend genoeg antwoordde hij mij (iets wat ik ook zelf had kunnen bedenken): "Is dat nieuw dan?"
..
Het duurde eventjes. Een paar seconden. Maar langzaamaan werd het mij duidelijk en begon ik het steeds meer te beseffen. Leed ik al jarenlang op studiegebied (laten we het voorlopig op dat vlak houden) aan het uitstelsyndroom? Ik herinnerde mij mijn tentamenvoorbereidingen op de middelbare school in mijn examenjaar. Altijd stipt 1 week van te voren beginnen, terwijl je noch het boek, noch de lessen heb gevolgd. In die week maakte ik overuren. Sloot ik mijzelf op, echter was dan wel productief bezig. Op goede dagen leerde ik 10 uur (!) productief, gewone dagen 8 en minder goede dagen 6. Schema's heb ik bijgehouden zelfs (ja, je hebt dat soort mensen die dat bijhouden), zodat ik precies kon uitmeten wat de uiterste dag was dat ik echt zou beginnen met leren:
- Nederlands 20 uur (24 boeken+bloemlezing van 15 gedichten + literatuurgeschiedenis) (tijd weten te besparen door van 16 boeken alleen het uitreksel te lezen)
- Duits 11,5 uur
- Engels 22,5 uur (waaronder het bekijken van Pride & Prejudice (de lange versie) en het daadwerkelijk lezen van boeken voor mijn lijst)
- Aardrijkskunde 14 uur
- Grieks 32 uur
- Biologie 30,5 uur
- Wiskunde 7 uur
Waar ik nu achter kom is dat ik, toen ik op de middelbare school zat, ik kennelijk ook al leed aan het uitstelsyndroom, echter, ik was toentertijd -concluderende dat ik me toen nergens druk om maakte en lekker veel uitging (lees: erg naïef was)- al een optimist.
(Ergens tussen toen en nu (minus een paar weken geleden) is het dus misgegaan?)
Maar goed, wat ik probeer duidelijk te maken is dat het uitstelsyndroom op studiegebied er bij mij altijd al in zat. En dat staat los van het feit op je nu een optimist bent of een pessimist. Het verschil zit 'm in het opsluiten of de ketting losmaken in de voorliggende periode.
Ja, langzaamaan, beetje bij beetje begin ik het te snappen. Ik ben altijd een beetje traag van begrip geweest. Zal wel één van de consequenties zijn van het uitstelsyndroom...
dinsdag, oktober 18, 2005
Bekeerd tot de ongedisciplineerde wereld van uitstel: de wereld die optimisme heet...
Sinds een paar weken ben ik bekeerd tot het optimisme. Langzaam en beetje voor beetje leer ik dingen los te laten, meer te genieten van het leven en mij minder druk te maken om alles. Natuurlijk ben ik nu nog geen rasechte optimist, dat blijkt wel uit deze zin. Maar ik ben goed op weg.
Toch blijf ik nog steeds van mening dat er bij een optimist uitstel gedrag is. En nu snap ik waarom die 2 spreekwoorden (zie mijn vorige stuk...) precies onder elkaar staan in het spreekwoordenboek. Een pessimist zal denken : "van uitstel komt afstel", terwijl een optimist anderen zal overtuigen met de stelling "uitstel is nog geen afstel".
Tijd is een kwestie van prioriteit. In hoeverre heb je het echt druk? En wat nu als je de boel anders aan pakt? Heb je het wel druk? Of kan je het anders in plannen? Heb je daar niet een gaatje over? En hoe belangrijk is boodschappen doen en GTST kijken? Of het zinloos staren in een leerboek?
Voorheen maakte ik mij druk als ik in het vooruitzicht een tentamen had. Dan sloot ik mij een aantal dagen thuis op en gunde mijzelf geen ontspanning, immers: first businness, than pleasure. Helaas werkte dat niet echt. Van de 6 opgesloten dagen begon ik pas de avond ervoor pas productief te leren. In die andere 5 dagen had ik gerust leuke dingen kunnen doen. Maar dat deed ik niet.
Nu, eindelijk, na zeg maar 4 jaar, was gisteren een doorbraak. Ik was naar de kapper gegaan en mijn haar zat dus goed. Do belde me. "Heb je vanavond wat te doen?" "Nuja, theoretisch moet ik vanavond leren, heb overmorgen een tentamen." Ik bedenk me. Mijn haar zit goed, het is toch zonde om met zo'n kapsel binnen te gaan zitten pogen te leren? "Maar eigenlijk heb ik wel zin om vanavond iets leuks te doen...wat zijn jouw plannen? Of ik zin heb om mee te gaan naar Veldhuis en Kemper?"
En zo geschiedde...
Samen met Do, Melissa, Lot, Pepijn en Roos naar de La Mar Theater gegaan om naar De geur van Veldhuis en Kemper te kijken en te lachen. Daarna nog een drankje gehaald bij Weber en pas rond kwart voor 4 in bedje beland...
Het was een erg leuke en gezellige avond en ik was blij dat ik de keuze had gemaakt om te genieten.
Vanmorgen rond een uur of 11/12 opgestaan, gegeten en gebeld naar PwC, heb daar een gesprek in verband met een Business Course in Dublin.
Inmiddels is het 14 uur en over een uur zal ik richting PwC moeten gaan voor dat gesprek om 16 uur. Zometeen zal ik nog even een bordje pasta eten en douchen. Als het goed is ben ik dan rond een uur of 18 weer thuis. Daarna ga ik eten maken en even tv kijken tot half 9.
Nuja, dan heb ik 's avonds nog wel tijd voor dat tentamen.
Of niet.
Toch blijf ik nog steeds van mening dat er bij een optimist uitstel gedrag is. En nu snap ik waarom die 2 spreekwoorden (zie mijn vorige stuk...) precies onder elkaar staan in het spreekwoordenboek. Een pessimist zal denken : "van uitstel komt afstel", terwijl een optimist anderen zal overtuigen met de stelling "uitstel is nog geen afstel".
Tijd is een kwestie van prioriteit. In hoeverre heb je het echt druk? En wat nu als je de boel anders aan pakt? Heb je het wel druk? Of kan je het anders in plannen? Heb je daar niet een gaatje over? En hoe belangrijk is boodschappen doen en GTST kijken? Of het zinloos staren in een leerboek?
Voorheen maakte ik mij druk als ik in het vooruitzicht een tentamen had. Dan sloot ik mij een aantal dagen thuis op en gunde mijzelf geen ontspanning, immers: first businness, than pleasure. Helaas werkte dat niet echt. Van de 6 opgesloten dagen begon ik pas de avond ervoor pas productief te leren. In die andere 5 dagen had ik gerust leuke dingen kunnen doen. Maar dat deed ik niet.
Nu, eindelijk, na zeg maar 4 jaar, was gisteren een doorbraak. Ik was naar de kapper gegaan en mijn haar zat dus goed. Do belde me. "Heb je vanavond wat te doen?" "Nuja, theoretisch moet ik vanavond leren, heb overmorgen een tentamen." Ik bedenk me. Mijn haar zit goed, het is toch zonde om met zo'n kapsel binnen te gaan zitten pogen te leren? "Maar eigenlijk heb ik wel zin om vanavond iets leuks te doen...wat zijn jouw plannen? Of ik zin heb om mee te gaan naar Veldhuis en Kemper?"
En zo geschiedde...
Samen met Do, Melissa, Lot, Pepijn en Roos naar de La Mar Theater gegaan om naar De geur van Veldhuis en Kemper te kijken en te lachen. Daarna nog een drankje gehaald bij Weber en pas rond kwart voor 4 in bedje beland...
Het was een erg leuke en gezellige avond en ik was blij dat ik de keuze had gemaakt om te genieten.
Vanmorgen rond een uur of 11/12 opgestaan, gegeten en gebeld naar PwC, heb daar een gesprek in verband met een Business Course in Dublin.
Inmiddels is het 14 uur en over een uur zal ik richting PwC moeten gaan voor dat gesprek om 16 uur. Zometeen zal ik nog even een bordje pasta eten en douchen. Als het goed is ben ik dan rond een uur of 18 weer thuis. Daarna ga ik eten maken en even tv kijken tot half 9.
Nuja, dan heb ik 's avonds nog wel tijd voor dat tentamen.
Of niet.
donderdag, oktober 06, 2005
Elke woensdag naar De Boerderij
De zon en maan straalde. De sterren fonkelden. Het was nacht en dag, afwisselend, tegelijk.
Daar stonden ze dan. Verzameld, midden in de weiland, op de heilige grond. Als vluchtingen wachtend op een betere wereld. De realiteit van abbatoirs ontwijkend. Aftastend, zoekend naar geluk, hopend op een spetterende tijd, waarbij ze vrolijk konden dartelen in de wei. Maar nu sliepen de meeste schaapjes nog, staand weliswaar.
Na een half uur begon de herder een ander wijsje te fluiten, wat iets los maakte bij de schaapjes en de meesten van hen veranderden in jonge lammetjes. Ze huppelden in een euforie op de klanken van de panfluit. Ze werden dorstig en zochten hun toevlucht bij de boer, die hen van water, gerst, hop en mout voorzag.
Herman was ook aanwezig, lichtelijk geïnfecteerd door de BSE. Hij was heel vrolijk, misschien wel ietwat te vrolijk. Het vervelende van BSE is alleen dat het zo besmettelijk is. Aan het eind van de avond waren meerderen aan BSE onderhevig.
Toch blijft De Boerderij een leuk tijdverdijf, een smeltkroes van culturen in het paradijs: lammetjes, schaapjes, koeien, paarden, stieren, zelfs nog wat oude bokken. Elke woensdag voor slechts 6 euro.
Als je gaat, vergeet dan niet wat oud brood mee te nemen. Dat schijnen ze lekker te vinden.
Daar stonden ze dan. Verzameld, midden in de weiland, op de heilige grond. Als vluchtingen wachtend op een betere wereld. De realiteit van abbatoirs ontwijkend. Aftastend, zoekend naar geluk, hopend op een spetterende tijd, waarbij ze vrolijk konden dartelen in de wei. Maar nu sliepen de meeste schaapjes nog, staand weliswaar.
Na een half uur begon de herder een ander wijsje te fluiten, wat iets los maakte bij de schaapjes en de meesten van hen veranderden in jonge lammetjes. Ze huppelden in een euforie op de klanken van de panfluit. Ze werden dorstig en zochten hun toevlucht bij de boer, die hen van water, gerst, hop en mout voorzag.
Herman was ook aanwezig, lichtelijk geïnfecteerd door de BSE. Hij was heel vrolijk, misschien wel ietwat te vrolijk. Het vervelende van BSE is alleen dat het zo besmettelijk is. Aan het eind van de avond waren meerderen aan BSE onderhevig.
Toch blijft De Boerderij een leuk tijdverdijf, een smeltkroes van culturen in het paradijs: lammetjes, schaapjes, koeien, paarden, stieren, zelfs nog wat oude bokken. Elke woensdag voor slechts 6 euro.
Als je gaat, vergeet dan niet wat oud brood mee te nemen. Dat schijnen ze lekker te vinden.
dinsdag, oktober 04, 2005
YOU'VE GOT MAIL
Ik kom thuis of, voor de puberalen onder ons, ik ben thuis aangekomen. Goed, voor de flauwen onder ons, het komt er in ieder geval op neer dat ik mij thuis bevind. Het eerste wat ik doe, na mijn jas en tas ergens neergelegd te hebben, is mijn mail checken achter de PC. Hotmail, G-mail, mail van school, mail van Pigmentum, mail op diverse andere sites, teveel om op te noemen...
De mooiste vorm van mail blijft de nostalgie van de post. Dat is zo'n vierkant dun velletje, meestal van natuurlijk materiaal gemaakt, gehuld in een envelop, een soort van opbergrechthoek. Het allermooiste is natuurlijk de onperfectie van de letters die met inkt zijn geschreven. Gedrukt is zo onpersoonlijk, maar weliswaar nog altijd persoonlijker dan een e-mail.
Nu is het zo, dat ze bij mij aan het verbouwen zijn, nieuwe postbakjes. 2 Weken geleden hiervan de sleutel gekregen en vorige week zouden deze bakjes in gebruik genomen worden. Helaas kon ik de sleutel niet vinden, ik had het waarschijnlijk op een te speciale plek neergelegd. Vandaag heb ik m eindelijk gevonden. Met smart wilde ik mijn postbak checken...maar was deze smart wel terecht?
Saldo van 1 week post:
waarvan ongericht:
-3 verschillende pizzeria folders
-reclame van een ambachtelijke meubelstoffeerderij
-AH bonus krantje die geldig was t/m eergisteren
-De buidel (diverse folders in een eh buidel)
-2 verschillende geplastificeerde bundels reclamefolders
-reclame van Scheidegger
-folder over cremeren of begraven
-een of ander bonboekje
-reclame van fitnessfirst
-het Parool
waarvan gericht:
-folders van de ddd van de bijenkorf...van afgelopen weekend
-herinnering van de gemeente dienst wonen
-2x post die gericht is aan de vorige bewoner
-catalogus van bedrijf waar ik ooit een fatboy kocht (met overigens leuke, doch dure artikelen)
-de Viva (gewonnen abonnement)
-de Esta (deze keer gratis bij de Viva)
-de Elsevier (proefabonnement)
-1 aan mij gerichte envelop met balpen geschreven...
Zwaarmoedig geworden van de hoeveelheid spam die ik had ontvangen, werd ik toch een beetje blij van de laatste post, de aan mij gerichte envelop met balpen geschreven. Maar helaas. Bij het openen ervan vond ik een kettingbrief. Of ik onderbroeken wil opsturen....
Post in je postbak is dus ook niet alles. Geef mij dan maar een e-mail...wellicht onpersoonlijker, maar het ruimt een stuk sneller op.
De mooiste vorm van mail blijft de nostalgie van de post. Dat is zo'n vierkant dun velletje, meestal van natuurlijk materiaal gemaakt, gehuld in een envelop, een soort van opbergrechthoek. Het allermooiste is natuurlijk de onperfectie van de letters die met inkt zijn geschreven. Gedrukt is zo onpersoonlijk, maar weliswaar nog altijd persoonlijker dan een e-mail.
Nu is het zo, dat ze bij mij aan het verbouwen zijn, nieuwe postbakjes. 2 Weken geleden hiervan de sleutel gekregen en vorige week zouden deze bakjes in gebruik genomen worden. Helaas kon ik de sleutel niet vinden, ik had het waarschijnlijk op een te speciale plek neergelegd. Vandaag heb ik m eindelijk gevonden. Met smart wilde ik mijn postbak checken...maar was deze smart wel terecht?
Saldo van 1 week post:
waarvan ongericht:
-3 verschillende pizzeria folders
-reclame van een ambachtelijke meubelstoffeerderij
-AH bonus krantje die geldig was t/m eergisteren
-De buidel (diverse folders in een eh buidel)
-2 verschillende geplastificeerde bundels reclamefolders
-reclame van Scheidegger
-folder over cremeren of begraven
-een of ander bonboekje
-reclame van fitnessfirst
-het Parool
waarvan gericht:
-folders van de ddd van de bijenkorf...van afgelopen weekend
-herinnering van de gemeente dienst wonen
-2x post die gericht is aan de vorige bewoner
-catalogus van bedrijf waar ik ooit een fatboy kocht (met overigens leuke, doch dure artikelen)
-de Viva (gewonnen abonnement)
-de Esta (deze keer gratis bij de Viva)
-de Elsevier (proefabonnement)
-1 aan mij gerichte envelop met balpen geschreven...
Zwaarmoedig geworden van de hoeveelheid spam die ik had ontvangen, werd ik toch een beetje blij van de laatste post, de aan mij gerichte envelop met balpen geschreven. Maar helaas. Bij het openen ervan vond ik een kettingbrief. Of ik onderbroeken wil opsturen....
Post in je postbak is dus ook niet alles. Geef mij dan maar een e-mail...wellicht onpersoonlijker, maar het ruimt een stuk sneller op.
maandag, oktober 03, 2005
Time flies when you're having fun II
Vandaag
Mijn telefoon gaat. Ik wil hem opnemen, maar het is al te laat. Ik kijk op mijn wekker. Hij geeft 11:09 aan. Dat betekent dat het eigenlijk 11:02 is, aangezien hij 7 minuten voorloopt. Verschrikt word ik wakker. Ik heb me verslapen!
Als ik mij zou haasten zou ik weliswaar om 12.30 op school kunnen zijn, maar het college erna zou uitvallen en de les daarop zou ik niet volgen, omdat ik om 16.30 een meeting heb. Ik besluit me dan maar om te draaien, daar ik vannacht slecht geslapen heb. Te laat naar bed gegaan en vervolgens lekgeprikt door muggen. Maar het is $%^*& al oktober!, waarom zijn er dan nog muggen?!!
Nadat het luchtalarm mij herinnert dat het nu 12 uur is en de 1e maandag van de maand besluit ik uiteindelijk om 12.30 mijn warme nest te verlaten...
14.15 besluit ik mijn site te updaten, maar schrik als de klok 15.45 aangeeft, want moet om 16.30 bij Amstel zijn. Gelukkig kom ik daar nog net op tijd aan..Tot 18.30 slap geouwehoer moeten aanhoren over hoe je iemand moet benaderen op de Studiebeurs. Maar goed. Pak de bus weer richting huis en ben rond half 8 thuis. Zo maar eventjes opfrissen om vanavond langs Ivo te gaan, in Leiden; Leids ontzet. Ben benieuwd. Moet ook nog eten. Denk dat het een BK-tje wordt of dat Schotse restaurant...sla op een hamburger is toch ook groente?
Gisteren
Langzaam wakker worden met slechts moeheid en geen kater! Ik bekijk het kaartje van gister die ik van een jongen kreeg, en zie dat het niet om gratis cornflakes gaat, maar dat het toegang biedt voor 2 personen voor de Supperclub. Dat klinkt een stuk logischer...Daarna mij mentaal voorbereiden op de lange dag die gaat komen. Vandaag ga ik met Jaymi en Ellen aan de slag voor het schrijven van een managementletter. Rond 22 uur vinden we het mooi geweest en ga ik weg bij Ellen. Eenmaal thuis aangekomen besluit ik zelf nog door te gaan met het stuk tot in de late uurtjes...
Zaterdag 1 oktober
Het verbaast mij enigszins dat ik om 7.30 wakker word en nog binnen een kwartier op sta ook. Gelukkig geen kater. Lekker lang douchen om poging tot echt wakker te worden. Het enige waar ik aan denk, is dat ik echt een Red Bull zou moet drinken, omdat ik toch behoorlijk moe ben. Geen caffeïne voor handen hebbend besluit ik maar te denken dat ik helemaal niet moe ben. Wellicht helpt dat ook. Om 8.45 kom ik aan op mijn werk. Ben benieuwd of het druk word vandaag, want tot 12 uur valt er niet veel te doen. Gelukkig of helaas staat er vanaf een uur of 13 zelfs een rij tot ver buiten de deur. Mensen brengen hun hele kledingkast hier naar toe en sommigen zelfs 35 overhemden! Wat zullen ze de rest van de week dan dragen?, vraag ik me af. Rond een uur of 17.45 hebben we onze werkzaamheden kunnen afronden en dat terwijl we al om 17 uur sluiten! Daarna nog even een lekker borreltje gedronken. Rond een uur of 20 thuis. Gaar. Ga eten koken voor mijzelf, douchen en mij aankleden. Wel in mijn tempo. Om 23.30 verlaat ik het pand en ga naar Herengracht waar ik heb afgesproken met Bauke, Derek en Harro. Een drankje, daar heb ik net trek in! Besluit weer dat ik vanavond minimaal 1 cola drink, dat was mij gisteren ook goed bevallen. Rond 1 uur gaan we naar Sinners toe, lekker dansen. Muziek is echt top, goeie dj's (Fedor Limjoco, Fedde Le Grand, Robert Feelgood en Timothy Watt) en zwoele vocalist Miss Chianty. Ze zingt erg lekker, niet veel, maar wel lekker. Ik vraag haar of ze binnenkort ook weer in Amsterdam optreed en zoja waar. Van een jongen achter de draaitafel krijg ik een kaartje. Gratis Kellog's Cornflakes? Snap 't niet helemaal, maar zie de humor er wel van in en stop het kaartje in mijn tas. Als laatste het pand verlaten om vervolgens mij in de stromende moesson nat te laten worden, terwijl ik een poging doe tot fietsen. 6 Uur thuis, niet nat maar doorweekt. Gelukkig voor mijn conditie is er juist op dat moment een stroomstoring, waardoor de lift het niet doet en ik mijzelf teveel trappen omhoog moet slepen (6 hoog).
Vrijdag 30 september
Vandaag mijn eerste inwerkdag bij de stomerij om 9 uur. Weinig reistijd, leuk team en goede sfeer. Eenmaal thuis gekomen lijkt het mij verstandig 's avonds niet meer uit te gaan, alhoewel ik wel behoorlijk trek krijg in een drankje. Ik hou mezelf voor dat ik dat toch beter niet kan doen, aangezien ik de volgende dag om 8.45 weer bij de stomerij moet werken. Rond een uur of 21 belt Harro mij op om te vragen of ik nog uit ga." Theoretisch niet", zeg ik, maar een uur later staan we -Harro, Derek en ik- weer in de kroeg. Besluit die avond om -naast bier- minimaal 1 cola te drinken, omdat ik niet weer in slaap wil vallen. Van bier word ik nu eenmaal suf. Om 3 uur besluiten we naar huis te gaan en rond half 4 lig ik in mijn bedje. Hmm, nuja, kan nog precies 4 uurtjes slaap mee pakken.
Donderdag 29 september
Om 11 uur werken bij een biologische (delicatessen) supermarkt in Oud-Zuid, nabij De Lairessestraat. Wordt de 3e keer dat ik daar werk. Bevalt me goed, leuk team, goede sfeer, en supertijden om te werken. Ben 's avonds beetje gaar en besluit maar een rustige avond te hebben, omdat ik de volgende dag moet werken bij de stomerij die naast die supermarkt zit en het mijn eerste werkdag wordt daar.
Woensdag 28 september
Neem me voor om voortaan toch vroeger naar bed te gaan. Maar goed, half 8 gaat de wekker en kwart voor 9 besluit ik pas om er uit te gaan, douchen, aan te kleden en mijn tas te pakken. Om 10 uur pak ik de trein vanaf Alkmaar richting huis. Heb totaal geen zin en puf meer om te leren voor tentamen voor zometeen, dus besluit in de trein maar aan de Sudoku te gaan. Om 11 uur ben ik thuis, drop ik mijn hutkoffer met schone was, check mijn mail en ga binnen een half uur weer weg richting school om om 12.30 mijn tentamen te verneuken. Rond kwart voor 3 zet ik er een punt achter, ga dan snel nog langs de postkamer om te checken of er iets voor Pig is (helaas een hele hoop), drop die post in de bestuurskamer, rook een sigaret en haal een of ander gratis studentenbox op. Daarna langs de bios om 2 kaartjes te kopen voor de winnaar van de prijspuzzel van de schoolkrant van eh een tijdje geleden. Om een uur of half 5 ga ik naar Uilenstede om mij in te schrijven voor een cursus bij Griffioen, cultuurcentrum van de VU. Lijkt het net of ik ook cultureel kunstzinnig ben, haha. Om 18 uur ben ik thuis en ga nog ff onder de zonnebank, vervolgens nog boodschapjes doen. Om 19 uur ben ik thuis, wil nog eventjes douchen en kom er achter dat ik helemaal geen tijd heb om te eten, omdat ik om 20 uur met wat dispuutgenootjes zou lasergamen (vlabij cs). Als avondeten eet ik maar een ranzige B'tween en een pizzarondje (met de nadruk op "-je"). Kom daar op tijd aan, omdat we gelukkig om 20.30 beginnen. Daarna door naar de Gieter om mij zelf bloot te stellen aan de alcoholische versnaperingen die daar worden tentoongesteld om daar genuttigd te worden. Gelukkig ben ik daar niet vies van, dus drink er enkele. Wil naar Paradiso gaan, maar val zowat in slaap van al het bier, dus besluit rond een uur of half 3 ofzo maar naar huis te gaan. Morgen weer werken.
Dinsdag 27 september
Vandaag staat in het teken van leren. Theoretisch dan. Ga naar mijn tante in schoorl om daar mijn boek open te slaan. Dat lukte. Daar bleef het bij. Totaal geen zin om te leren. Dappere poging gedaan. Morgen weer een dag. Ga toch weer te laat naar bed, omdat ik Sudoku een stuk interessanter vind dan belastinglatenties.
Maandag 26 september
Op het program staat een bedrijvendag. Heb eigenlijk niet veel zin (het duurt van 9 tot half 6), maar het is in plaats van college, dus dat maakt veel goed (alhowel ik als ik college zou hebben kon uitslapen en eerder klaar zou zijn.) We gaan naar Ernst & Young voor wat theoretische presentaties en vervolgens gaan we naar Verkade toe. Erg leuke en interessante rondleiding. Op het eind kregen we nog een zak vol met koekjes mee, dus dat maakte mijn dag ook weer compleet (als een kind zo blij). 'S avonds bij Derek eten, maar moet eerst mijn hutkoffer complementeren met vuile was, want ga vanavond naar mijn moeder toe (heb morgen vrij van college!) om daar de was te laten doen. Pff...na ruim 4/5 borden met Pasta a la pesto gegeten te hebben val ik bijna in slaap van het eten. Rond een uur of half 11 ga ik richting metro om vervolgens de trein te pakken richting Alkmaar...Mijn moeder haalt me op van het station en ik ga richting bed.
Nog niet wetend dat ik het de komende week nog best druk kan krijgen...Maar waarmee vraag ik mij nog steeds af... Week gaat weer sneller voorbij voordat je er erg in hebt...
Mijn telefoon gaat. Ik wil hem opnemen, maar het is al te laat. Ik kijk op mijn wekker. Hij geeft 11:09 aan. Dat betekent dat het eigenlijk 11:02 is, aangezien hij 7 minuten voorloopt. Verschrikt word ik wakker. Ik heb me verslapen!
Als ik mij zou haasten zou ik weliswaar om 12.30 op school kunnen zijn, maar het college erna zou uitvallen en de les daarop zou ik niet volgen, omdat ik om 16.30 een meeting heb. Ik besluit me dan maar om te draaien, daar ik vannacht slecht geslapen heb. Te laat naar bed gegaan en vervolgens lekgeprikt door muggen. Maar het is $%^*& al oktober!, waarom zijn er dan nog muggen?!!
Nadat het luchtalarm mij herinnert dat het nu 12 uur is en de 1e maandag van de maand besluit ik uiteindelijk om 12.30 mijn warme nest te verlaten...
14.15 besluit ik mijn site te updaten, maar schrik als de klok 15.45 aangeeft, want moet om 16.30 bij Amstel zijn. Gelukkig kom ik daar nog net op tijd aan..Tot 18.30 slap geouwehoer moeten aanhoren over hoe je iemand moet benaderen op de Studiebeurs. Maar goed. Pak de bus weer richting huis en ben rond half 8 thuis. Zo maar eventjes opfrissen om vanavond langs Ivo te gaan, in Leiden; Leids ontzet. Ben benieuwd. Moet ook nog eten. Denk dat het een BK-tje wordt of dat Schotse restaurant...sla op een hamburger is toch ook groente?
Gisteren
Langzaam wakker worden met slechts moeheid en geen kater! Ik bekijk het kaartje van gister die ik van een jongen kreeg, en zie dat het niet om gratis cornflakes gaat, maar dat het toegang biedt voor 2 personen voor de Supperclub. Dat klinkt een stuk logischer...Daarna mij mentaal voorbereiden op de lange dag die gaat komen. Vandaag ga ik met Jaymi en Ellen aan de slag voor het schrijven van een managementletter. Rond 22 uur vinden we het mooi geweest en ga ik weg bij Ellen. Eenmaal thuis aangekomen besluit ik zelf nog door te gaan met het stuk tot in de late uurtjes...
Zaterdag 1 oktober
Het verbaast mij enigszins dat ik om 7.30 wakker word en nog binnen een kwartier op sta ook. Gelukkig geen kater. Lekker lang douchen om poging tot echt wakker te worden. Het enige waar ik aan denk, is dat ik echt een Red Bull zou moet drinken, omdat ik toch behoorlijk moe ben. Geen caffeïne voor handen hebbend besluit ik maar te denken dat ik helemaal niet moe ben. Wellicht helpt dat ook. Om 8.45 kom ik aan op mijn werk. Ben benieuwd of het druk word vandaag, want tot 12 uur valt er niet veel te doen. Gelukkig of helaas staat er vanaf een uur of 13 zelfs een rij tot ver buiten de deur. Mensen brengen hun hele kledingkast hier naar toe en sommigen zelfs 35 overhemden! Wat zullen ze de rest van de week dan dragen?, vraag ik me af. Rond een uur of 17.45 hebben we onze werkzaamheden kunnen afronden en dat terwijl we al om 17 uur sluiten! Daarna nog even een lekker borreltje gedronken. Rond een uur of 20 thuis. Gaar. Ga eten koken voor mijzelf, douchen en mij aankleden. Wel in mijn tempo. Om 23.30 verlaat ik het pand en ga naar Herengracht waar ik heb afgesproken met Bauke, Derek en Harro. Een drankje, daar heb ik net trek in! Besluit weer dat ik vanavond minimaal 1 cola drink, dat was mij gisteren ook goed bevallen. Rond 1 uur gaan we naar Sinners toe, lekker dansen. Muziek is echt top, goeie dj's (Fedor Limjoco, Fedde Le Grand, Robert Feelgood en Timothy Watt) en zwoele vocalist Miss Chianty. Ze zingt erg lekker, niet veel, maar wel lekker. Ik vraag haar of ze binnenkort ook weer in Amsterdam optreed en zoja waar. Van een jongen achter de draaitafel krijg ik een kaartje. Gratis Kellog's Cornflakes? Snap 't niet helemaal, maar zie de humor er wel van in en stop het kaartje in mijn tas. Als laatste het pand verlaten om vervolgens mij in de stromende moesson nat te laten worden, terwijl ik een poging doe tot fietsen. 6 Uur thuis, niet nat maar doorweekt. Gelukkig voor mijn conditie is er juist op dat moment een stroomstoring, waardoor de lift het niet doet en ik mijzelf teveel trappen omhoog moet slepen (6 hoog).
Vrijdag 30 september
Vandaag mijn eerste inwerkdag bij de stomerij om 9 uur. Weinig reistijd, leuk team en goede sfeer. Eenmaal thuis gekomen lijkt het mij verstandig 's avonds niet meer uit te gaan, alhoewel ik wel behoorlijk trek krijg in een drankje. Ik hou mezelf voor dat ik dat toch beter niet kan doen, aangezien ik de volgende dag om 8.45 weer bij de stomerij moet werken. Rond een uur of 21 belt Harro mij op om te vragen of ik nog uit ga." Theoretisch niet", zeg ik, maar een uur later staan we -Harro, Derek en ik- weer in de kroeg. Besluit die avond om -naast bier- minimaal 1 cola te drinken, omdat ik niet weer in slaap wil vallen. Van bier word ik nu eenmaal suf. Om 3 uur besluiten we naar huis te gaan en rond half 4 lig ik in mijn bedje. Hmm, nuja, kan nog precies 4 uurtjes slaap mee pakken.
Donderdag 29 september
Om 11 uur werken bij een biologische (delicatessen) supermarkt in Oud-Zuid, nabij De Lairessestraat. Wordt de 3e keer dat ik daar werk. Bevalt me goed, leuk team, goede sfeer, en supertijden om te werken. Ben 's avonds beetje gaar en besluit maar een rustige avond te hebben, omdat ik de volgende dag moet werken bij de stomerij die naast die supermarkt zit en het mijn eerste werkdag wordt daar.
Woensdag 28 september
Neem me voor om voortaan toch vroeger naar bed te gaan. Maar goed, half 8 gaat de wekker en kwart voor 9 besluit ik pas om er uit te gaan, douchen, aan te kleden en mijn tas te pakken. Om 10 uur pak ik de trein vanaf Alkmaar richting huis. Heb totaal geen zin en puf meer om te leren voor tentamen voor zometeen, dus besluit in de trein maar aan de Sudoku te gaan. Om 11 uur ben ik thuis, drop ik mijn hutkoffer met schone was, check mijn mail en ga binnen een half uur weer weg richting school om om 12.30 mijn tentamen te verneuken. Rond kwart voor 3 zet ik er een punt achter, ga dan snel nog langs de postkamer om te checken of er iets voor Pig is (helaas een hele hoop), drop die post in de bestuurskamer, rook een sigaret en haal een of ander gratis studentenbox op. Daarna langs de bios om 2 kaartjes te kopen voor de winnaar van de prijspuzzel van de schoolkrant van eh een tijdje geleden. Om een uur of half 5 ga ik naar Uilenstede om mij in te schrijven voor een cursus bij Griffioen, cultuurcentrum van de VU. Lijkt het net of ik ook cultureel kunstzinnig ben, haha. Om 18 uur ben ik thuis en ga nog ff onder de zonnebank, vervolgens nog boodschapjes doen. Om 19 uur ben ik thuis, wil nog eventjes douchen en kom er achter dat ik helemaal geen tijd heb om te eten, omdat ik om 20 uur met wat dispuutgenootjes zou lasergamen (vlabij cs). Als avondeten eet ik maar een ranzige B'tween en een pizzarondje (met de nadruk op "-je"). Kom daar op tijd aan, omdat we gelukkig om 20.30 beginnen. Daarna door naar de Gieter om mij zelf bloot te stellen aan de alcoholische versnaperingen die daar worden tentoongesteld om daar genuttigd te worden. Gelukkig ben ik daar niet vies van, dus drink er enkele. Wil naar Paradiso gaan, maar val zowat in slaap van al het bier, dus besluit rond een uur of half 3 ofzo maar naar huis te gaan. Morgen weer werken.
Dinsdag 27 september
Vandaag staat in het teken van leren. Theoretisch dan. Ga naar mijn tante in schoorl om daar mijn boek open te slaan. Dat lukte. Daar bleef het bij. Totaal geen zin om te leren. Dappere poging gedaan. Morgen weer een dag. Ga toch weer te laat naar bed, omdat ik Sudoku een stuk interessanter vind dan belastinglatenties.
Maandag 26 september
Op het program staat een bedrijvendag. Heb eigenlijk niet veel zin (het duurt van 9 tot half 6), maar het is in plaats van college, dus dat maakt veel goed (alhowel ik als ik college zou hebben kon uitslapen en eerder klaar zou zijn.) We gaan naar Ernst & Young voor wat theoretische presentaties en vervolgens gaan we naar Verkade toe. Erg leuke en interessante rondleiding. Op het eind kregen we nog een zak vol met koekjes mee, dus dat maakte mijn dag ook weer compleet (als een kind zo blij). 'S avonds bij Derek eten, maar moet eerst mijn hutkoffer complementeren met vuile was, want ga vanavond naar mijn moeder toe (heb morgen vrij van college!) om daar de was te laten doen. Pff...na ruim 4/5 borden met Pasta a la pesto gegeten te hebben val ik bijna in slaap van het eten. Rond een uur of half 11 ga ik richting metro om vervolgens de trein te pakken richting Alkmaar...Mijn moeder haalt me op van het station en ik ga richting bed.
Nog niet wetend dat ik het de komende week nog best druk kan krijgen...Maar waarmee vraag ik mij nog steeds af... Week gaat weer sneller voorbij voordat je er erg in hebt...
vrijdag, september 23, 2005
Een goed Begin...
Altijd mooi om te zien, zo'n rij voor de Escape...
vooral omdat je zelf op de gastenlijst staat en dus mag doorlopen, hihi!
v.l.n.r. Léon, ik, Metten
Rebekka, ik en Ellen
Jaymi, Ellen en ik
Een goed Begin is het halve werk!