vrijdag, september 23, 2005

Een goed Begin...


Altijd mooi om te zien, zo'n rij voor de Escape...
vooral omdat je zelf op de gastenlijst staat en dus mag doorlopen, hihi!

v.l.n.r. Léon, ik, Metten


Rebekka, ik en Ellen


Jaymi, Ellen en ik

Een goed Begin is het halve werk!

donderdag, september 22, 2005

Do not underestimate the power of the shepherd

Jezelf zijn. Je afvragen wie je bent en wat je wilt. Al jaren loop je met die vragen (of niet) rond.

Het liefst zouden we van iedereen willen zien dat je jezelf bent. Dat je je niet voor iemand anders voordoet (uitgezonderd acteurs die een rol spelen). Maar wanneer ben je jezelf?

Ben je jezelf, omdat je dingen doet omdat die bij je passen? Wie bepaalt dan dat dat bij je past? Stel nu dat je iets doet wat jij graag wil doen, maar het is iets wat eigenlijk niet bij je past. Wie bepaalt dat dan dat dat niet bij je past? Is dat niet de omgeving die aan jou kenbaar maakt dat dat niet jouw ding is? Betekent dat dan dat je niet echt jezelf kan zijn, daar jezelf zijn wordt gevormd door de omgeving? Zij bepalen immers wat wel en niet kan?

Ben je jezelf, omdat je je gewend bent aan je gedrag? Dat je bepaalde handelingen op een soort van gelijke wijze uitvoert? Omdat je zo altijd doet? Ben je dan niet gewoon lui en simple minded?
Maar stel nu dat je jezelf bent, omdat je juist dingen op telkens een originele wijze uitvoert. Dat je eigenlijk niet te peilen bent. Stel nu dat je dat altijd doet, zou je dan minder jezelf zijn, omdat je geen eigen zogenaamde kenmerk hebt? Of is het hebben van geen eigen kenmerk cq. het onvoorspelbaar zijn qua handelwijze ook een vorm van jezelf zijn?

Ze zeggen wel eens bijvoorbeeld dat mensen niet kunnen veranderen. "Nee, ik ben nu eenmaal een sloddervos." of "Ik ben gesloten, take it or leave it."Zij hebben dan voor henzelf een grens bepaald; tot hier ga ik en niet verder. En niet omdat het niet bij hen zou passen, maar mijns inziens dat zij niet bereid zijn om zich gedisciplineerd in te zetten om "zichzelf" te verbreden. Optimistische mensen zullen het met me eens zijn dat je bij wijze van veel meer kan dan jezelf denkt. Als je maar gelooft in jezelf (wie dat dan ook moge zijn). Dat zou betekenen dat je dus ook die sloddervos of die gesloten persoon niet hoeft te zijn.

Ofwel het definieren van jezelf zijn is een lastige bezigheid... Doordat het kader wordt gevormd door de omgeving? Dat de meesten denken dat ze zichzelf zijn, doordat ze die dingen doen die ze gewend zijn te doen en zij zich dus niet bereid voelen zich te ontwikkelen? Dus dat de meesten eigenlijk te lui zijn? Dat zelfs de optimisten weten dat je, bij wijze van, alles kan zijn wat je wil. Maar het gros van die mensen zich ook niet bereid voelen om zich te veranderen?

Is jezelf zijn dan net zo iets als een weiland vol met schapen en een hek er omheen? Waarbij het weiland voor jou staat, de schapen voor de eigenschappen/karaktertrekken van jou (cq. invloeden van buitenaf) en het hek als kader, de beperking (de omgeving), gezien moet worden? Dat je zelf bepaalt welke schapen je op jouw weiland laat staan, maar dat dat ook afhankelijk is van de afbakening?
Maar was jij niet de herder die de schaapjes beheert? En als herderzijnde bepaal je toch zelf welke schaapjes je toelaat op je grond? De schaapjes die maar herrie maken en vervelend zijn laat je toch niet toe op je weiland? En als je meerdere schaapjes wil hebben, dan verbreed je je kader, je afbakening toch gewoon? Dat hoeft de omgeving toch niet te bepalen? Het is immers jouw stuk weiland!

Kortom, het vak van herder, een eeuwenoud beroep, moeten we niet onderschatten.

vrijdag, september 16, 2005

Woensdag: noodlanding Paradiso

In het centrum van de heilige grond
kwamen de schaapjes bijeen.
Dartelend,
maar vooral erg dorstig.
Als een herder keek ik over de groep heen.
Alleen de muziek hield de schapen bij elkaar.
Bewegend
en onder invloed van.
Een hoop gemekker,
maar vooral een hoop geblaat.

dinsdag, september 13, 2005

09:00 Metro richting Gein & 01:00 cafe Meander

Daar sta je dan
opgepropt in de menigte
met maar allen één doel
je afvragend
'wat doe ik hier?'
maar tegelijkertijd
'wat doen zij hier?'

Van alle kanten
opgeduwd

van beide kanten gepenetreerd
zwetende oksels in je neus
mensen die op je voeten staan

ramen beslagen
broeiend effect van zweet en massa
warm en klam

's ochtends omdat
het noodzakelijk is

's avonds omdat
je denkt dat dat ontspanning is.

Daar sta je dan
opgepropt in de menigte
met maar allen één doel
je afvragend
'wat doe ik hier?'
maar vooral
'wat doen zij hier?'

vrijdag, september 09, 2005

The choice is yours

Big Mac, een Whopper of een pizzaslice,
VVD, D'66 of PvdA,
HBO, universiteit of voltijd werken.

Meer gaan studeren of meer vrije tijd,
meer gaan werken of meer uitgaan,
meer lenen of meer besparen.

Loslaten of vasthouden,
Verdergaan of stilstaan,
Vergeten of onthouden.

Maar als het dan zoveel
op een multiple choice examen lijkt,
wie heeft dan de antwoorden?

donderdag, september 08, 2005

Spreekwoorden is zilver, eigen interpretatie is goud

Ik meen me te herinneren dat ik ooit in een spreekwoordenboek de volgende uitdrukking las:
"Van uitstel komt afstel". Echter deze uitdrukking werd vervolgd door het gezegde "Uitstel is nog geen afstel". Tsja, dan zet je bij de doelmatigheid van spreekwoorden ook wat vraagtekens...

Spreekwoorden en gezegdes zijn een raar fenomeen. Een soort van trend die is voortgezet. Uitspraken die men had om iets algemeens te verklaren. Maar zijn ze wel duidelijk? En zijn ze ook nuttig?

"Een goed begin is het halve werk" versus "De laatste loodjes wegen het zwaarst". Zou je dan het volgende mogen concluderen: Als je goed begint -een goed begin is stel 10%- met project x, dan zou je met die inspanning 50% van het werk gerealiseerd hebben! Echter de laatste loodjes -dat is vaak 10% van het project- wegen het zwaarst. Mijns inziens komt dat neer op 51% inspanning, want dat is -afgerond op een natuurlijk getal- het minimale zwaarste gedeelte van het 100% project. Ofwel, de eerste 50% van het project kan bewerkstelligd worden met slechts 10%. Het 40% gedeelte van het project met 40% toewijding, echter het laaste deel -de overige 10% kost 51% energie. Dat zou betekenen dat het 100% project neerkomt op 101% inspanning.
Zou dat betekenen dat het altijd ongunstig is om aan iets te beginnen?

Ach, misschien maak ik veel storm in een glas water, maak ik van een mug een olifant...maar toch.. soms schiet een gezegde echt zijn doel voorbij...

dinsdag, september 06, 2005

Maak van je hart geen moordkuil

Wanneer het bloed dan samenkomt
in de boezem van je hart
deuren gaan dan open
zoeken hun weg naar de kamer
in je hart.

Wanneer het bloed dan samenkomt
in de kamer van je hart
deuren gaan dan open
zoeken hun weg verder
van top tot teen.

Dan wordt het stil.
Maar al snel begint 't weer van voren.

Bewijs dat mensen leven.

Maar wanneer het bloed dan samenkomt
in de boezem van je hart
en deuren gaan niet open
dan...

Maar wanneer het bloed dan samenkomt
in de kamer van je hart
en deuren gaan niet open
dan...

Want als geen deur meer opengaat
sterf je dan niet een beetje?

maandag, september 05, 2005

Kuddedier

Fel groene laserstralen in je gezicht, de rook uit de machine wat een mistig effect leverde, de lauwe druppels van onbekend zweet die neerviel op je. Daartussen bewoog ik me, als in een extase van alcohol en sigaretten, dansend op een beat, mij prima vermakend.
En toch vroeg een heel klein stemmetje aan mij wat ik hier deed. Vooral het idee dat ik deze week veel moest gaan doen, een drukke planning had, dat mijn schaarse liquide middelen nog schaarser werden, en dat ik de volgende ochtend om 6.45 op zou moeten staan. Wat deed ik temidden van de hossende menigte? De menigte die graag op mijn voeten wilden dansen, die zich net als een hond uit de sloot hun druppels van zweet over me heen sproeiden, die uit hun mond stonken naar alcohol gecombineerd met een vleugje braaksel.

De gesprekken die je voert met bekenden zijn emotioneler dan je wilde en de gesprekken met onbekenden missen wellicht hun doel door het hoge aantal decibellen op de dansvloer.
-Ja, ik kom uit Zoetermeer.
-He, daar komt Nutricia toch vandaan? Chocomel toch?
-Dat hebben ze hier niet hoor.
-(Vroeg ik daar dan om?) Hoe ben je hier verzeild geraakt?
-Een vriend van mij draait nu.. (mompel mompel overstaanbaar)
Hij kijkt mij lachend aan.
Ik lach terug.
Shit, hij verwacht antwoord terug.
-Ja, hij draait wel lekker!
Nu kijkt hij mij toch wel erg raar aan. Mmm...Wrong answer.

Ik draai me om, besloot maar ergens anders te dansen...

Wat ik daar deed? Gewoon, een beetje drinken, beetje dansen, beetje kletsen en lol hebben... Gewoon, wat de rest ook doet. Niets meer en niets minder.