A Boring Day of Het gedetailleerde verslag van een saaie, doch schijnbaar nuttige dag...

Maandag 22 augustus, 12 uur 's middags, thuis in Amsterdam...
"Wat zal ik eens doen vandaag?", vraag ik mijzelf af... Laat ik maar beginnen met een lijst te maken (pffff)..

TO DO LIST, dd 220805, 12:01

1. De afwas (lees: hele servieskast) (maar ik heb zo'n hekel aan de afwas... )
2. Al mijn tassen uitpakken met schone was en anders spul, en deze opbergen...
3. Stuff op mijn bureau uitmesten/sorteren/ontrafelen/weggooien...
4. Vuilnis verzamelen en weggooien..
5. Bed opmaken..
6. Voorraad inventariseren en nieuwe boodschappenlijst opstellen (alhoewel ik me afvraag of dat wel een echte prioriteit is)...
7. Uitzoeken hoe vaak mijn uitvaartverzekering betaald is, of ik daar nog wel recht op heb en of er niet een goedkopere is...
8. IB-groep lastig vallen met vragen of ik niet stiekem recht heb op aanvullende beurs...
9. Een baantje zoeken met relaxte werktijden..
10. Diverse belangrijke mail te versturen..
11. Beetje doelloos surfen..
12. Penningmeesteres-business voor Pigmentum diversen zaken nog te doen..
13. Sigaretten beneden halen bij het hotel/cafe, want hier zijn ze opperdepop..
14. Diverse dozen nog uit te zoeken met wat administratieve shit...
15. Magnetron van binnen ontsmetten...
16. Weblog updaten...
17. Brood halen bij de warme bakker..
18. Eten...
19. Een boek lezen...
20. Vrienden en bekenden lastig vallen met sms/msn/telefoon/skype/of in levende lijve, hehe...
21. Ramen lappen (ik woon er al een jaar, maar ik heb ze nooit schoongemaakt..zie het nut er ook niet van in moet ik eerlijk zeggen..)
22. Slapen...
23. Potje Kolonisten kaartspel via PC winnen van Raketman ;-)
24. Oud papier verzamelen en weggooien
25. Flessen in de flesbak deponeren..
26. TV kijken...

..

HAS DONE LIST dd 220805

1. 12:22, item 16: Dat gaat makkelijk, zo'n blog updaten..
2. 12:24, item 20: Raketman over de msn lastig vallen...hij wil pitten, maar over een uurtje zullen we Kolonisten online spelen (item 23)...zover is het nog niet...ik laat hem slapen en ondertussen warm ik de oven op, omdat ik moet denken aan item 18.
3. 12:35, item 13: Terwijl ik een champignonbroodje in de reeds voorverwarmde oven gooi, haal ik ff sigaretten beneden..
4. 12:39, item 20: Na mijn sigaretten gehaald te hebben, kan ik mijzelf voor mn kop slaan dat ik niet tegelijkertijd item 25, de lege flessen, heb weggegooid..nuja, als ik zo brood ga halen dan maar..Als bonusitem heb ik wel mijn post gechecked, maar helaas...zelfs geen rekening..Dan zegt Piet mij gedag op de msn en blijf weer eens hangen aan item 20..
5. 12:52, item 18: Het signaal van de oven klinkt...ik haal het broodje eruit, laat het afkoelen en begin te eten, praat ondertussen rustig verder met Piet...jaja, als vrouw zijnde kan je dingen combineren!
6. 12:55, item 26: Piet moet naar zijn werk, dus besluit maar ff lekker TV te kijken, terwijl ik mijn broodje aan t nuttigen ben...
7. 13:26, poging tot item 23?: Het wordt tijd om de strijd aan te gaan...Helaas is de Catan Server offline en besluiten we na een kwartier onze verwoedde pogingen te staken..
8. 13:45, item 2: In het kader van ik-moet-toch-wat en omdat het toch wel handig is, zal ik zometeen, na een sigaret gerookt te hebben, al mijn tassen uit ruimen...
9. 14:40, item 5,11, 20: Jaja, tijdens het uitruimen van mijn tassen heb ik zelfs mijn bed verschoond en opgemaakt. Daarvoor nog even doelloos gesurft terwijl Skype aan staat, ach, je moet toch wat..
10. 14:43, item 21, althans... Aangezien al die andere items mij teveel tijd en energie zouden kosten, besloot ik mijn ramen te lapen gewapend met wat ajax en glassex, voor de eerste keer...tevens de laatste keer..Het probleem is is dat ik ook geen ruitenwisding heb, wat er op neerkomt dat er nu allemaal strepen op mijn ramen staan...Nuja, het idee was er..
11. 14:59, item 6: Voorraad inventariseren..ik zal eens een rondje lopen in mijn giga magazijn..
12. 15:02, poging tot item 23? (potje Kolonisten) werd al gestaakt om 15:07...server was nog steeds down..jammer jammer..
13. 15:07, item 10: Mail te versturen naar 2 uitzendbureaus en naar een kennis...
14. 15:45, item 20: Raketman neemt het gestalk serieus en besluit langs mij te droppen om een ijsje te eten.
15. 15:57, item 9: Bel naar een uitzendbureau, Do stuurt mij telkens mailtjes van baantjes rond en dit baantje lijkt ideaal. De vereisten zijn: Blijf op de stand;- Blijf wakker;- En ga niet weg van de stand... Aangezien punt 1 en 3 het zelfde zijn, blijft alleen punt 2 over als lastig punt. Het zijn wel rare tijden (van 18-00 of van 00-09), maar je mag wel de hele dag uit je neus eten en je huiswerk maken, terwijl je nog betaald wordt ook! Ideaal! Hierover wordt ik nog terug gebeld...
16. 16:34, item 23 in ietwat gewijzigde vorm. Raketman en ik besluiten maar te Hotellen. Uiteraard onder het genot van een lekker roseetje, de zon schijnt immers (buiten)..
17. 18:02, weer item 23 in ietwat gewijzigde vorm. Uiteraard heb ik gewonnen, anders kon ik het geen item 23 noemen...Dan maar een potje Scrabble...
18. 19:22, item 20..Ook met Scrabble Raketman uiteraard dik ingemaakt. Zit hier en daar te msnen en ga vanavond een drankje drinken met diverse mensen...
19. 19:53, 2x bonusitem...Ga maar weer eens douchen en mezelf gereed maken voor vanavond! Over een kwartier komt er iemand langs die een foto gaat maken van mij...hmm, ja, ach, is zij ook weer blij! Alweer een goede daad verricht...
20. 20:48, item 18. Vanavond staat op het menu lasagna en een salade met honing mosterddressing...
21. 21:33, item 20. Na zo'n -ahum- drukke dag, wel verdiend om wat te gaan drinken bij Vertigo samen met Dre, Roel, Drek, Raketman, Frances, Harro en ikzelf natuurlijk...

Conclusie:
Wat gaat zo'n dag toch snel voorbij, maar toch heb ik de volgende items kunnen waarmaken:
2,5,6,9,10,11,13,16,18,20,21,23,26....

Al met al toch nog een (schijnbaar) nuttig dagje...

Niet vanzelfsprekend

Geen zout op mijn ei

geen muziek in de disco

geen suiker in mijn thee

geen jus over de aardappelen

geen tandpasta op mijn tandenborstel

geen mayo bij patatjes

geen gestolen fiets in Amsterdam terwijl je hem niet op slot gedaan had

geen gevulde voorraadkast

geen kater na een lange avond stappen en drinken

geen Smint bij mijn sigaret

zoals een leeg gevoel,

gemis

Van de regen in de drup

Hand in hand
over het knisperende pad
de zon scheen
ideaal.

Niets hadden we mee,
geen pak,
geen plu,
want de zon die scheen toch?

De weg was lang
het weer veranderde
hier en daar wat motregen,
maar de zon brak hoe dan ook altijd door.

Poe poe,
de weg bleef lang
niet dat dat gaf
je had het niet door
samen genietend van het mooie uitzicht.

"Kijk daar!",
riep ik
en ik wees naar de slakken
die uit hun huisje kwamen
en ons pad kruisten,
"Het gaat vast regenen..",
zei ik teleurstellend.

"Ach,
die paar slakken
hebben echt niks te betekenen.
Je reinste flauwekul!"

Ik nam maar aan
wat hij nu zei
misschien verbeeldde ik me teveel.

De weg was lang
het weer veranderde
hier en daar wat motregen,
maar de zon brak hoe dan ook altijd door.

Poe poe, de weg bleef lang
niet dat dat gaf
je had het niet door
samen genietend van het mooie uitzicht.

"Kijk daar!",
riep ik
en ik wees naar de meeuwen
laagvliegend
over het nabij gelegen grasveld,
"Het gaat vast regenen..",
zei ik teleurstellend.

"Ach,
je ziet dingen die er niet zijn.
Je maakt je veels te druk."

Ik nam maar aan
wat hij nu zei
misschien dacht ik wel teveel.

De weg was lang
het weer veranderde
hier en daar wat motregen,
maar de druppels werden groter.
De hemel trok grijs
ijzige wind
gure kou
met bakken uit de lucht..

Rennend
op zoek naar een schuilplaats.
Dan een flits
een donder
als een klap in mijn gezicht.
De weg splitste
ons.
Rennend
op zoek naar een schuilplaats.

Tegen het hek aan
stond mijn fiets,
maar dat trok ik niet meer
was te vermoeid
te uitgeput.

Vanuit het niets
kwam daar de bus
doorweekt stapte ik in.

Ik zetelde mij
bij het raam
keek naar de harde druppels op het glas.

Was ik dan opgelucht?
Was ik blij?
Waar was hij?

Daar in de verte
zag ik hem lopen...
een druppel biggelt over mijn wang...
in zijn rechterhand
hield hij
een paraplu vast.

Had ik beter de fiets kunnen pakken in plaats van met het openbaar vervoer?

De makkelijke weg is niet altijd
een van de makkelijkste wegen.

Onverwachts,
teleurstellend,
afwachtend.

Ook al regent het,
ook al waait het,
ook al kan hij alleen maar in de zwaarste versnelling.

Wil je je bestemming op tijd bereiken,
dan zul je harder moeten trappen.

Juist bij bergopwaarts.

Een realistische droomwereld...een contradictio in terminis?

Alhoewel ik het boekje nog steeds niet heb uitgelezen (ik bleef hangen bij die pagina over de afwas...) vraag ik mij steeds meer af over optimisme...

Ik heb ooit gezien op Discovery dat het "bewezen" is dat optimistische mensen langer leven. Nuja, eigenlijk was de conclusie als volgt: Mensen die heel oud zijn/werden, konden zo'n uitermate hoge leeftijd bereiken doordat ze (onder andere) a) ergens in geloofden en b) ze waren optimistisch.

Gezien het feit dat ik rook en niet sport en toch wel oud wil worden later, moest ik wel positief denken. Ik geloof namelijk niet. Tsja, wel in de evolutie theorie (en de evalutie-theorie uiteraard..) en ik geloof wel dat mijn opa en oma in de hemel zijn (omdat zij nog van de oudere generatie waren dat ze nog werden toegelaten...), maar daar blijft het bij. Ook Sinterklaas heb ik in de loop der jaren afgezworen... In de Paashaas daarentegen heb ik nooit geloofd, omdat het niet realistisch is dat iets wat zo vaak springt eieren rond kan brengen. Dat gaat kapot immers.

Maar goed, nu zou ik ook kunnen stoppen met roken en ik zou kunnen beginnen met sporten, maar dat is wel een hele simpele gedachte...

..

Ervan uitgaande dat een lekker drankje bier zou zijn, zou een optimist zeggen bij het zien van een glas wat halfgevuld is met bier: "het glas is halfvol". De pessimist daarentegen zou mededelen: "het glas is halfleeg".

Alhoewel beiden gelijk hebben, neig ik toch naar de pessimist, nuja eigenlijk de realist. 'Vol' is naar mijn mening namelijk een relatiever begrip dan 'leeg'. Als het glas op is, is deze leeg. Maar stel nu dat het glas voor de helft gevuld is, bijvoorbeeld met Passoa (wat ze vrijwel altijd nooit schenken tot de rand), zou het voor een optimist dan nog steeds halfvol zijn? Immers, het drankje is in die hoedanigheid wel als 'vol-geschonken' te beschouwen. Zou het dan niet pessimistisch, zowaar niet onrealistisch, zijn van de optimist om dit als halfvol te beschouwen?
Ik ben van mening dat een pessimist niet zal denken dat het glas half leeg is, omdat deze realistischer is en weet dat dat 'half lege' glas als 'vol' aangezien moet worden. Pas wanneer deze enkele slokken heeft gehad en er een klein bodempje aanwezig is, zal de pessimist zeggen dat zijn glas 'half leeg' is. Weliswaar niet t.o.v. het glas, maar t.o.v. de drank zelf.

Optimisten zullen verkondigen, dat ik het niet op die manier moet zien. Maar, no avance, zeggen ze dat, omdat ze het niet zo willen zien? Nog steeds van mening zijnde dat ze willen vluchten van de werkelijkheid. Iemand die de boel de boel kan laten, omdat diegene het zelf in de hand heeft? Wat denken ze wel? Dat ze GOD zijn? Zouden ze daarom in hun zelf geloven? (Zou dat dan het effect versterken dat ze een lange levensduur hebben?) Is dat nu een optimist? Is het niet gewoon een (ongedisciplineerde?) romanticus in de 21 eeuw? Mensen die in een droomwereld leven?

..

Ik ben een roker en naar mijn mening een realist. Tuurlijk weet ik dat het slecht is en geen enkel doel treft (behalve dat ik sigarettenfabrikanten, de overheid en de maatschappij (daar het bewezen is dat de kans dat ik als roker eerder uit het leven zal stappen dan een niet-roker bij gelijk blijvende omstandigheden en er dus meer geld voor hen overblijft voor AOW o.i.d.) spek). Ik wil ook wel stoppen, maar nu nog niet. Dat lukt me niet. Ik als realist zijnde weet dat ik verslaafd ben.

In mijn ogen zal een optimist die rookt zeggen dat ze best zonder kan. Dat ze alleen rookt voor de gezelligheid. Dat ze er binnenkort toch wel mee stopt en dat die ene sigaret ook niet veel meer uitmaakt.

Heel soms neig ik ook naar dat soort uitspraken, in het kader van 'positief denken'. Maar dat maakt mij geen optimist. Meer iemand die vlucht naar een droomwereld...

EVAlutie theorie

Het is weer zover...op een of andere mysterieuze wijze krijg ik het niet voor elkaar... Nuja, ik kan het ook positief benaderen: Ik krijg het wel voor elkaar om mijn kamer, na hem opgeruimd te hebben, binnen enkele minuten weer te maken tot een wildernis. Dat is op zich ook best een prestatie!

Komt dit gedrag door puur luiheid is dan de vraag die bij mij oprijst (oprijst? wat een gek woord..heb ik het wel goed gespeld?)..

Maar goed, is het luiheid of laksheid? Is het dat ik nu geen discipline heb? Of is het omdat ik puur vol optimisme zit en dus mag uitstellen? Of is het omdat mijn prioriteiten ergens anders liggen? Zou het derhalve een weloverwogen keuze van mij geweest zijn? Of heb ik geen keuze gemaakt en heb ik het gewoon maar laten gebeuren? Maar is dat dan ook geen keuze? Zou ik telkens voor de gemakkelijke weg kiezen? Maar het onschadelijk maken van een Bom is toch veel zwaarder dan het bijhouden van een bomgevoelige plaats? Betekent dat dan dat ik toch eerder kies voor de moeilijkere weg in plaats van die makkelijke route? Ben ik dan zo iemand die duidelijk een stijgende lijn wil zijn? Die duidelijk een prestatie wil zien alvorens zij een voldaan gevoel krijg? Maak ik het mij liever moeilijk? Neem ik liever veel hooi op mijn vork, zodat ik een uitdaging heb? Vergt zo'n uitdaging niet veel discipline? Veel wilskracht om het tot een goed einde te brengen? Kan ik daarmee concluderen dat het niet opruimen van mijn kamer en het hebben van een gigantische vaat staan voor het feit dat ik ontzettend veel wilskracht en discipline heb??

Pff...en ik al die tijd maar denken dat ik lui ben...tsss..het idee alleen al!

Uit onderzoek is gebleken: Studenten hebben het maar zwaar.

Verward werd ik wakker. "Waar ben ik?" Ik keek om me heen. Ik tel 4 mensen in een 2 persoonsbed. "Ohja, Naomi was gister jarig..", denk ik bij mijzelf en tegelijkertijd voel ik een gigantische koppijn opkomen. Met mijn hand strijk ik over een bobbel op mijn hoofd en vraag me gelijk af hoe ik in godsnaam aan zo'n gigantische bult kom. Hij is nog behoorlijk pijnlijk ook. De anderen werden ook wakker. Ik moet eerlijk zeggen dat ik eigenlijk niet meer zeker weet of ik nu als eerste wakker werd, maar ach, het geeft in ieder geval de suggestie alsof ik niet zo'n slaapkop ben.
Kuch.

Gisteren was Naomi jarig. Dat doet ze elk jaar. Voor het gemak ook nog eens op dezelfde dag. Wel voorspelbaar, maar toch ook wel makkelijk.
Die dag was ik te brak. Te brak nog van de vorige dag en de dag daarvoor. Kreeg geen hap door mijn keel. Gelukkig is rosé vloeibaar en gleed het goed mijn keel door, zodat mijn maag toch nog gevuld werd. Niet dat dat veel uitmaakte...

Het was kermis in Hoorn en met een select groepje liepen we daar te struinen. Er werd bier gehaald. Onder andere. Meerdere malen.

"Ik moet plassen! Maar ik heb geen zin om op te staan..." Het water was ook al op. Dat zou betekenen dat ik toch echt degene ben die op zou moeten staan om te plassen en water te gaan halen. Ik schrok. "Mijn lenzen!! Mijn lenzen zijn eruit! Hoe kan dat nou?", schreeuwde ik verward. Ik wil uit bed stappen, maar op dat zelfde ogenblik zie ik dat ik half naakt ben en vraag mijzelf ook af waarom ik niet gekleed ben in een of ander shirt. Snel trek ik maar mijn shirtje aan, ga plassen, vul de kan met water en ga naar de badkamer. Mijn lenzen had ik -kennelijk- keurig in een houdertje gedaan. Trots liep ik weer de slaapkamer binnen.

We gingen een kroeg in. Alhoewel ik wist dat we ons in Hoorn bevonden, was ik er toch op een of andere manier heilig van overtuigd dat we in Schagen zaten. Sterker nog, ik wou de neef van Alex nog smsen of hij ook in town was...Het enige wat ik me herinner is dat ik op het ene moment aan de bar stond en het andere moment stond ik bij het toilet en ging bruut over mn nek. Een hele grote rode plas van rosé, rode wodka, passoa met een vleugje bier, blue Curaçao en ik weet niet wat voor bende. Wel netjes keurig in de pot. Dat dan weer wel. Dit was uiterst merkwaardig. Ik zag geen wortel! Bleek die onworteltheorie dus toch te kloppen? Ik weet niet hoelang ik daar stond. Wel dat mijn maag leeg was, want er kwam echt niets meer uit. Met een voldaan gevoel verliet ik het toilet.

Lyn stapte uit bed en ging naar huis. "Scriptie..." De rest draaiden zich nog even om. Op een mysterieus moment besloten Naomi, Piet en ik dat we maar moesten eten en nadat we hadden gedouched liepen we weer het centrum in voor een lekkere bagel.

Mijn spijkerjackie heb ik verloren in de kroeg. En ik weet nog steeds niet hoe ik aan die gigantische bult kom.

Student zijn is zwaar.

De Bom deel V (vervolg van het...nuja, begin gewoon bij deel I etc)

(het vervolg van de vorige delen)
"Kennen...kennen...Daar hebben we NU geen tijd voor! We moeten snel zijn en de bom onschadelijk maken!", zei de jongeman geërgerd. Maar het meisje luisterde niet. Ze keek naar de schim die in de deuropening stond. Hij deed een stap naar voren. Zowel de jongen als het meisje staarden naar het kleine dunne wezentje. Op dat zelfde ogenblik rukte Wammes zich los en maakte hij zich uit de voeten. "Hé, kom terug! Ik was nog niet klaar met je!", riep de jongen hem na, maar het was al te laat.
''E.J.? Ben jij dat?", vroeg de man die nog steeds in zijn witte imkerpak stond. "Je bent precies op tijd!"
Het donkerharige meisje keek van de jongen op naar het rare wezentje, welke een bril droeg en weer terug naar de jongen. "Ken je hem?", vroeg ze verbaasd.
De jongen zweeg, maar onderbrak daarop kort deze stilte en zei: "E.J., zou je ons willen helpen de bom onschadelijk te maken?" Waarop E.J. antwoordde: "Het was Wammes he? Ik had het kunnen weten! Sorry, ik kon het niet helpen...ik had echt mijn best gedaan, maar het lukte mij niet in mn eentje..het spijt me.."
"Het geeft niet."
Het meisje stond daar maar. Ze snapte het niet. Het drong niet tot haar door.
...
Ze stroopten de mouwen op en ze gingen aan de slag.
Dit zou wel eens een zware nacht kunnen worden...

De Bom deel IV (het vervolg van het vervolg van het vervolg)

(het vervolg van deel III)
"Een Wammes, " verbeterde de jongeman haar, " is een last. Hij is lui, hij rookt, hij sport niet en doet niet anders dan de hele dag TV kijken, internetten of slapen.. "
"Maar," zei ze terwijl ze ze een rode blos op haar wangen kreeg," dat doe ik ook vaak...Is dat verkeerd?"
De jongen werd langzaam paars. " Jij-jij..doet wat??"
Ze durfde niet te kijken naar hem en boog haar hoofd. Vanuit haar ooghoeken merkte ze op dat zijn paarse kleur nu langzaam blauw werd en veranderde in groen. Hij groeide en groeide en al gauw barstte hij bijna uit zijn kleren. Nu durfde ze al helemaal niet te kijken. Ze beet op haar lippen.
"Besef jij wel dat JIJ degene bent die de Bom heeft laten plaatsen?!", schreeuwde hij woest.
"Ik-ik snap het niet....Ik ben onschuldig...ik ben toch slachtoffer??", piepte ze.
"Begrijp je het dan NOG niet?? Een Wammes overheerst!! JIJ", en hij wees met een afkeurende blik naar haar,"JIJ hebt hem hier naar toe gehaald! "
"Ik- eh..maar hoe..". Ze vermande zichzelf en keek hem recht in de ogen aan. "Ik heb HEM nooit binnengelaten!"
Het viel haar op dat de jongeman wat rustiger werd en zijn normale kleur en grootte aannam. "Een Wammes komt naar JOU toe, zonder dat je het merkt. En deze Wammes hier," terwijl hij hem nog steeds in de hand hield," heeft de Bom geplaatst. Is het niet?"
Wammes werd door elkaar geschud.
"IS HET NIET?"
Het kleine dikke wezentje knikte zijn hoofd en hefte zijn kop omhoog en keek naar haar.
"Ma-maar...ik ken jou!", stamelde ze.

De Bom deel III (maar lees eerst deel I en II, dit is slechts het vervolg van het vervolg)

(vervolg van het vervolg)
Met een ontzettend kabaal viel er een grote doos op hem neer. Gelukkig was het geen zware doos. "We zullen de boel grondig aan moeten pakken," zei hij terwijl hij met zijn hand over zijn hoofd aaide op zoek naar een nieuwe bult. "Spullen moeten we verplaatsen en zonodig moeten we het hier opnieuw inrichten. We moeten er zeker van zijn dat er niet meer slachtoffers zijn."
Het meisje knikte instemmend en samen gingen ze maar aan de slag. Ze pakten de wat eens een tafel hoorde te zijn en zetten hem aan de andere kant van de kamer. "We moeten eerst de Bom onschadelijk zien te maken, wellicht is het verstandiger de grote spullen niet te verplaatsen en ons eerst te richten op de wat makkelijkere spullen. WE MOETEN HEM VINDEN! WE ZULLEN HEM ONSCHADELIJK MOETEN MAKEN!!!" Het meisje schrok nogal van zijn enthousiasme en liet pardoes wat uit haar handen vallen. En net toen ze datgene op wou pakken wat ze uit haar handen liet vallen zag ze iets bewegen. Langzaam strekte ze haar arm en met haar vinger wees ze naar het gestalte. Ze trilde. " Wa-wa-wat is dat??" De jongeman keek naar de plek waarnaar zij wees. "Dus toch! Als ik het niet dacht!" Hij liep naar het kleine gedaante en pakte hem op aan zijn nekvel. "Als ik het niet dacht!,"mompelde hij en hij schudde zijn hoofd.
"Wat is dat dan? Ik begrijp het niet?"
"Dat, lieve schat," zijn adem rustte een moment," dat is een Wammes."
"Een wamme-hoe...?"

Bom deel II (lees eerst deel I, dit is slechts het vervolg)

(vervolg van Bom deel 1)
En weer werd ze versuft wakker...opgeschrikt door een schel geluid. Het denderde door in haar hoofd. Ze stond op, schudde weemoedig haar hoofd en liep naar de deur. Enkele minuten later arriveerde de Opruimings Explosieven Dienst. "Goedemiddag", zei de jongeman, " er schijnt hier een bom ontploft te zijn.." "Ja, dat klopt," vertelde het meisje, "ik eh...denk dat ik de enige ben, die eh..nog in leven is...maar ik weet het niet zeker..." Het meisje huilde, de tranen biggelden over haar wangen. "De afgelopen paar dagen waren een hel! Ik had het idee dat niemand wist waar ik was! Misschien vroegen ze zich wel af of ik uberhaupt nog leefde!!"
De jongeman deed een stap naar voren en keek verbaasd naar binnen. "Dat je het hier heb kunnen uithouden! Wat een ramp moet dat geweest zijn..."
"We hebben niet veel tijd te verspillen. We zullen eerst zeker moet zijn dat er geen andere slachtoffers, wellicht overlevenden, zijn."
De man deed zijn pak aan, een soort van witte regenjas, nuja, soort van imkerpak en deed zijn gasmasker op. "Zul je voorzichtig zijn?", smeekte het meisje hoopvol.
De jongeman deed een stap vooruit, maar toen.."PAS OP!!!", schreeuwde ze. Maar het was al te laat...

De Bom deel I

Daar lag ze dan in het donker...temidden van de puinhopen...rook overal..."Hoelang was die bom al ontploft? Hoelang ben ik hier al? Zou ik de enige overlevende zijn?"
Ze keek om haar heen. Daar, in de verte, zag ze een straaltje licht. Nuja, straal, het was meer een spleet. Op handen en voeten kroop ze er naar toe, half struikelend over eens wat bruikbare spullen leken te zijn. "Een deur!", dacht ze opgelucht. Met haar laatste krachten trok ze zichzelf omhoog, met haar arm boven haar hoofd en greep naar de klink. Maar dan ineens..
Tuutdiedutwiet...tuutdiedutwiet... "Wat was dat? Was dat een vogel? Waar zou die vogel vandaan komen? Er kunnen hier toch helemaal geen vogels zijn??"gonsde het door haar hoofd. Ze verroerde zich niet en had nog steeds haar hand op de klink, terwijl ze zat op de grond. En toen werd het stil.
Het weggeëbde geluid scheen haar te boeien. Alsof in een trance liet ze de deur los en liep naar waar het geluid vandaan kwam toe. Daar, in de verte, zag ze iets schijnen. Ze liep er snel naar toe, want ze zag dat het licht af nam. Nog een paar meter verwijderd. Te snel gehold. Ze stootte met haar voet tegen iets wat op een tas leek, maar het had net zo goed ook een slachtoffer kunnen wezen. In deze situatie kon ze niets meer onderscheiden. Wel verloor ze haar evenwicht, wankelde en kwam met een plof op de grond.
Daar bleef ze enkele minuten liggen. Ze zou toch niet...?

Waar rook is is vuur

Zoals woeste wateren golven
zo is water
zoveel vrij

machtig
onstuimig
kalm
prachtig
mysterieus
en diepblauw

’t liefst in een aquarium
dichtbij

maar dat gaat niet
zo is water
zoveel vrij

Zoals haardvuur brandt
zo is vuur

Voedt haar
aandachtig
zorgvuldig
met zo nu en dan
een nieuw blok hout

zal ze dansen
met stralende vlammen
fonkelde sterren
in de kern van haar hart

Het water
zette haar hart
in vuur en vlam
en ze brandde van verlangen
nog nooit was zij zo aangewakkerd

Maar wat ze ook probeerden
water en vuur
dat gaat niet samen
dat gaat ten koste van

Zoals haardvuur brandt
zo is vuur

Zoals woeste wateren golven
zo is water
zoveel vrij

WANTED!

Op zich is het wel ff lekker...geen werk...maar na 2 vakanties en wat avondjes stappen raakt ook mijn liquiditeiten op (wanneer niet?)...
Nu was ik in de veronderstelling dat ik ALTIJD een baantje zal vinden, maar 2 x is nu mij het tegendeel bewezen...
Telkens zijn er voor de functies waar ik voor solliciteer 2 sollicitanten...en telkens wordt de ander boven mij verkozen...de ene, omdat ze liever een man hadden (nodig mij dan ook niet uit...) en de andere omdat deze meer beschikbaar is dan ik (omdat ik in het weekend naar Alex ga...)...

Maar goed, mocht één van jullie iets weten...mail dan naar smintbabe@hotmail.com


Al met al zou dat betekenen dat ik nu ACTIEF moet gaan zoeken naar werk...valt dat ook onder sport?