De zon en maan straalde. De sterren fonkelden. Het was nacht en dag, afwisselend, tegelijk.
Daar stonden ze dan. Verzameld, midden in de weiland, op de heilige grond. Als vluchtingen wachtend op een betere wereld. De realiteit van abbatoirs ontwijkend. Aftastend, zoekend naar geluk, hopend op een spetterende tijd, waarbij ze vrolijk konden dartelen in de wei. Maar nu sliepen de meeste schaapjes nog, staand weliswaar.
Na een half uur begon de herder een ander wijsje te fluiten, wat iets los maakte bij de schaapjes en de meesten van hen veranderden in jonge lammetjes. Ze huppelden in een euforie op de klanken van de panfluit. Ze werden dorstig en zochten hun toevlucht bij de boer, die hen van water, gerst, hop en mout voorzag.
Herman was ook aanwezig, lichtelijk geïnfecteerd door de BSE. Hij was heel vrolijk, misschien wel ietwat te vrolijk. Het vervelende van BSE is alleen dat het zo besmettelijk is. Aan het eind van de avond waren meerderen aan BSE onderhevig.
Toch blijft De Boerderij een leuk tijdverdijf, een smeltkroes van culturen in het paradijs: lammetjes, schaapjes, koeien, paarden, stieren, zelfs nog wat oude bokken. Elke woensdag voor slechts 6 euro.
Als je gaat, vergeet dan niet wat oud brood mee te nemen. Dat schijnen ze lekker te vinden.
3 opmerkingen:
het brood wordt opgeslagen in de kelder daar.
wel uitkijken voor de drugsdealers en de cokesnuiverts trouwens!
Tsja ik ben ook maar student, het verse brood eet ik zelf natuurlijk! ;-)
ik snap de metafoor van het oude brood niet helemaal geloof ik....
Een reactie posten