Opgeruimd staat netjes

Op de vraag: "Hoe ruim jij je kamer op?" moet natuurlijk eerst de vraag gesteld worden: "Ruim jij je kamer wel eens op?". Uiteraard beantwoord iedereen -jawel, ook ik- deze laatste vraag bevestigend.

Tijdens het opruimen van mijn kamer vroeg ik mij af, waarom ik zo'n probleemgeval was met opruimen. Waarom het er bij mij nogal eens eh..chaotisch kan doen overkomen. En waarom is het bij anderen wel altijd netjes opgeruimd? Ik bedacht me dat er verschillende opruimtypes op deze aardbol bevonden en dat opruimen dus karaktergebonden is. Maar tot welk "opruimtype" behoor ik dan? En welke opruimtypes zijn er dan nog meer?
Na lang beraad kwam ik tot de volgende lijst:

Het ik-kan-er-niet-tegen-als-het-een-bende-is type:
De woning ziet er over het algemeen vaak zeer opgeruimd uit. In ieder geval op het eerste gezicht. Maar ook op het tweede. Ook is het er altijd erg schoon. Het opruimen wordt vrijwel dagelijks bijgehouden. Kortom: voor menigeen een utopie.

Het karakter van de persoon is als volgt: Deze kan hoofd- en bijzaken goed onderscheiden en beschouwt de woning als rustpunt. Tegen chaos kan hij/zij niet. De persoon zal een net en duidelijk handschrift hebben, is gedisciplineerd en werkt structureel. Spontane wilde avondplannen komen zelden voor, dat zou te chaotisch zijn in zijn/haar planning.

Het ik-heb-wel-wat-beters-te-doen type:
De woning kan er soms wel wat rommelig uitzien. Hooguit staat er een afwas van 1 week. Alles is nog te overzien. Er kunnen papieren stapels van administratie of een berg was in de hoek liggen. De woning is vaak "voor het idee" opgeruimd. Dat betekent in normaal Nederlands dat je er kunt zitten (op een bank of stoel), staan en lopen, zonder dat je een hele grote kans hebt om lichamelijk letsel op te lopen.

Het karakter van deze persoon is als volgt: Hij/zij kan snel opruimen, maar vindt dit zonde van zijn/haar tijd. Kan makkelijk snel dingen weggooien over het algemeen. Er zit niet echt een systeem in, alhoewel de persoon in kwestie zal claimen dat er wel degelijk een systeem in zit. Laten we het erop houden dat er sprake is van een minimaal systeem (papier hoort bij papier). De persoon heeft een normaal handschrift, niet noemenswaardig. Hij/zij kan tegen chaos, maar prefereert toch een normaal toegankelijke woning.

Het alles-of-niets type:
De woning is per maand vaak slechts 5 dagen bewoonbaar.
De woning circa 25 dagen, de onbewoonbare versie: Eerste gedachtes die bij je oprijzen bij het zien van de woning zijn: "Wie heeft er ingebroken?", "Is er hier een bom ontploft?" of "Gaat het niet??". Mensen die zo'n woning betreden kijken hun ogen uit en wisten niet dat zoiets ook kon. Meestal wordt gevraagd aan de gasten of zij een levensverzekering dan wel een All Risk verzekering hebben afgesloten. Mensen die in een rolstoel zitten of slecht ter been zijn kunnen maar beter niet komen, omdat zij niet in staat zijn de hink-stap-sprong of andere acrobatische trucjes uit te voeren.
De woning circa 5 dagen, de bewoonbare versie: De woning ziet er tip top in orde uit. De afvalbakken zijn schoon, de afwas is gedaan, het bureau is netjes, de badkamer is spik en span. Er zijn verschillende opruimmogelijkheden: veel doosjes, kasten, bakjes en laatjes. De woning maakt gebruik van een ongekend systeem, waarin alles vindbaar is. Er is sprake van een groot magazijn aan spullen (eten en kantoorartikelen), wel gesorteerd in soort per kastje. Voor elk artikel is er een aparte plek toegewezen. Zelfs de boeken staan op alfabetische volgorde. Heeft veel weg van een archiveersysteem en is dan ook praktisch ingericht.

Het karakter van de persoon in kwestie is als volgt: Hij/zij heeft veel moeite om los te laten en weg te gooien. Alles wat nog enigszins eventueel bruikbaar zou kunnen zijn wordt bewaard, onder het mom "voor het geval dat". Heeft moeite met het onderscheiden van hoofd-en bijzaken, immers gaat uit van het punt alles zou belangrijk kunnen zijn. Wil teveel dingen, wil overzicht houden op alles en is bijna controlfreak. Zal in zijn/haar vrije tijd graag grafiekjes en tabelletjes maken van alles wat maar mogelijk is. Opruimen is derhalve niet de grootste prioriteit. Houdt van uitdagingen en resultaat zien. Zijn/haar handschrift fluctueert nogal, maar heeft sterk de neiging om onleesbaar te zijn. Kan goed tegen chaos, want daar prikt de persoon doorheen en zal gewoon beginnen met het begin. Het type "alleen goed is goed".


Leuk hoor, zo'n analyse.
Maar in de tussentijd had ik natuurlijk beter mijn kamer op kunnen ruimen.