Ben ik echt een computernerd?

Daarna ging ik nog even naar de Gieter. Derek, Metten en Angela waren er ook. Ik dronk nog een biertje, ondertussen probeer ik een smsje te sturen. Dat lukt natuurlijk niet in de kroeg.
Op een bepaald moment besluiten Derek en even later Angela te vertrekken. Met Metten drink ik nog een biertje.

Op het moment dat hij naar het toilet gaat komt er een jongen op me afgelopen. Waarom ik aan het smsen wat. Dat dat niet gezellig zou zijn. Ik leg hem uit, dat dat mijn zaken zijn wat ik doe, maar tevens geef ik aan dat degeen met wie ik nog in de kroeg sta naar het toilet is gegaan...

-Wat staat er in je sms dan?
Fronzend kijk ik hem aan.
-Dat gaat jouw niks aan.
-Ja, maar ik, als buitenstaanderzijnde, kan je het toch vertellen?
-Je bent een wildvreemde voor me. Waarom zou je als buitenstaander de privilege krijgen mijn smsberichten te lezen?
Hij stelt zich voor.
-En nu?
-Denk je dat je nu geen wildvreemde voor me bent omdat ik je naam weet?
Ik probeer mijn sms af te ronden.
-Maar ik heb ooit een keer eerder met je gepraat! Herken je me dan niet?
Ik kijk naar hem van top tot teen. Nee, deze kwam mij niet bekend voor.
-Toen ik met je gesproken had had ik een korte broek aan met een pet op.
Ik bedenk me dat ik zo'n 3 weken geleden met een of andere malloot, die een afgeknipte spijkerbroek met evenlelijke vissershoed op had, had gesproken. Waarom ik ermee sprak, dat is mij nog steeds een raadsel. Waarschijnlijk had ook ik een drankje teveel op.
-Aha! -zeg ik- Was jij dat! Nou, een al te beste indruk had je niet bij mij achter gelaten toen...
In de blik van zijn ogen zie ik spijt, hij baalt.
-Mijn excuses.
-Ach. Het lag niet alleen aan je kleding als je dat dacht...

Dan opeens -vanuit het niets-zegt hij:
-Ik wil je wat aanbieden.
Hij pakt z'n Smint en geeft mij er een.
Alhoewel ik dolgelukkig word en als een kind zo blij, twijfel ik.
Wat is de reden dat hij mij deze aanbiedt? Vind hij het vervelend dat ik rook? Of -in het ergste geval- wil hij wat van me?
Toch neem ik hem aan.

-Wat is de reden dat je mij een Smint aanbiedt? -vraag ik hem-. Ken je me of is er een andere reden?
-Ik ken je via Hyves.
Shit! Ik bekijk hem nogmaals van top tot teen, maar herkennen doe ik hem niet echt.
Hij zit in iedergeval niet in mijn vriendenlijstje.
Nog steeds verbaasd over het feit dat hij mij herkent (zonder zonnebril), vraag ik hem:
-Wat is mijn nickname dan?
Hij geeft het goede antwoord. Hij kent me. Damned, hier had ik niet op gerekend.

Na driemaal een poging van hem om mijn sms te lezen,vraagt hij me weer waarom hij hem niet mag lezen. Dat ik aangeef dat het prive is, doet hem niks. Immers, hij als "wildvreemde" kent de personen toch niet? Ik vertel hem dat ik mijn priveleven niet met Jan en Alleman deel. Aangezien hij hierop niet meer verder pogingen onderneemt, is mijn conclusie dat hij mijn
-gecensureerde- website niet kent.

Dan steekt hij een sigaar op. Hij vertelt me dat dat gezonder is dan sigaretten. Ik lach en vertel hem dat dat net zo hypocriet is als een Big Mac menu bestellen met een Cola Light. Hij is het niet met me eens. Dat mag.
Ik was het sowieso ook al niet met hem eens.

Hij zegt me -terwijl hij het eigenlijk niet wil zeggen deelt hij me mee, maar hij denkt dat ik me er niet bewust van ben- dat ik een "plekje" op mijn gezicht heb. Uiteraard wist ik dat al en baalde daar behoorlijk van, maar ja, je kan moeilijk met een papieren zak op je hoofd rondlopen in de kroeg.
Ik vertel hem dat sommige mensen dik zijn, lelijk of gewoon irritant en dat sommige mensen nou eenmaal "plekjes" in hun gezicht krijgen als het hun periode is, dat het bij mij een tijdelijk verschijnsel is. Hij snapt de hint niet.

Geboeid door het onboeiende praat ik met hem verder. Nadat ik naar het toilet gegaan was en ik bemerkt had dat het al twee uur was, vond ik het welletjes. Ik deel hem mee dat ik naar huis ga.

-Wanneer zie ik je weer? Zullen we wat afspreken??
Pffff...wat denkt hij wel. Dat ik mijn agenda bij me heb? Ik vertel hem dat ik het al druk genoeg heb met mijn eigen leven en dat de kans klein is dat hij met mij kan afspreken. Dat ik alleen afspreek met beste of goede vrienden, familieleden, verplichtingen omtrent nevenactiviteiten, studie en werk, of mensen die ik -in welke hoedanigheid dan ook-beter wil leren kennen. Hier viel hij allemaal niet onder.
-Ik ben vrijwel 2x per week in deze tent te vinden. Ik zou zeggen, probeer het dan...

Verbouwereerd kijkt hij mij aan. Waar zou ik de arrogantie vandaan halen om dat te zeggen!
Het doet me niks.

Een uur later zit ik achter mijn laptop met genoeg inspiratie om mijn site te updaten.