(vervolg van het vervolg)
Met een ontzettend kabaal viel er een grote doos op hem neer. Gelukkig was het geen zware doos. "We zullen de boel grondig aan moeten pakken," zei hij terwijl hij met zijn hand over zijn hoofd aaide op zoek naar een nieuwe bult. "Spullen moeten we verplaatsen en zonodig moeten we het hier opnieuw inrichten. We moeten er zeker van zijn dat er niet meer slachtoffers zijn."
Het meisje knikte instemmend en samen gingen ze maar aan de slag. Ze pakten de wat eens een tafel hoorde te zijn en zetten hem aan de andere kant van de kamer. "We moeten eerst de Bom onschadelijk zien te maken, wellicht is het verstandiger de grote spullen niet te verplaatsen en ons eerst te richten op de wat makkelijkere spullen. WE MOETEN HEM VINDEN! WE ZULLEN HEM ONSCHADELIJK MOETEN MAKEN!!!" Het meisje schrok nogal van zijn enthousiasme en liet pardoes wat uit haar handen vallen. En net toen ze datgene op wou pakken wat ze uit haar handen liet vallen zag ze iets bewegen. Langzaam strekte ze haar arm en met haar vinger wees ze naar het gestalte. Ze trilde. " Wa-wa-wat is dat??" De jongeman keek naar de plek waarnaar zij wees. "Dus toch! Als ik het niet dacht!" Hij liep naar het kleine gedaante en pakte hem op aan zijn nekvel. "Als ik het niet dacht!,"mompelde hij en hij schudde zijn hoofd.
"Wat is dat dan? Ik begrijp het niet?"
"Dat, lieve schat," zijn adem rustte een moment," dat is een Wammes."
"Een wamme-hoe...?"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten