Verward werd ik wakker. "Waar ben ik?" Ik keek om me heen. Ik tel 4 mensen in een 2 persoonsbed. "Ohja, Naomi was gister jarig..", denk ik bij mijzelf en tegelijkertijd voel ik een gigantische koppijn opkomen. Met mijn hand strijk ik over een bobbel op mijn hoofd en vraag me gelijk af hoe ik in godsnaam aan zo'n gigantische bult kom. Hij is nog behoorlijk pijnlijk ook. De anderen werden ook wakker. Ik moet eerlijk zeggen dat ik eigenlijk niet meer zeker weet of ik nu als eerste wakker werd, maar ach, het geeft in ieder geval de suggestie alsof ik niet zo'n slaapkop ben.
Kuch.
Gisteren was Naomi jarig. Dat doet ze elk jaar. Voor het gemak ook nog eens op dezelfde dag. Wel voorspelbaar, maar toch ook wel makkelijk.
Die dag was ik te brak. Te brak nog van de vorige dag en de dag daarvoor. Kreeg geen hap door mijn keel. Gelukkig is rosé vloeibaar en gleed het goed mijn keel door, zodat mijn maag toch nog gevuld werd. Niet dat dat veel uitmaakte...
Het was kermis in Hoorn en met een select groepje liepen we daar te struinen. Er werd bier gehaald. Onder andere. Meerdere malen.
"Ik moet plassen! Maar ik heb geen zin om op te staan..." Het water was ook al op. Dat zou betekenen dat ik toch echt degene ben die op zou moeten staan om te plassen en water te gaan halen. Ik schrok. "Mijn lenzen!! Mijn lenzen zijn eruit! Hoe kan dat nou?", schreeuwde ik verward. Ik wil uit bed stappen, maar op dat zelfde ogenblik zie ik dat ik half naakt ben en vraag mijzelf ook af waarom ik niet gekleed ben in een of ander shirt. Snel trek ik maar mijn shirtje aan, ga plassen, vul de kan met water en ga naar de badkamer. Mijn lenzen had ik -kennelijk- keurig in een houdertje gedaan. Trots liep ik weer de slaapkamer binnen.
We gingen een kroeg in. Alhoewel ik wist dat we ons in Hoorn bevonden, was ik er toch op een of andere manier heilig van overtuigd dat we in Schagen zaten. Sterker nog, ik wou de neef van Alex nog smsen of hij ook in town was...Het enige wat ik me herinner is dat ik op het ene moment aan de bar stond en het andere moment stond ik bij het toilet en ging bruut over mn nek. Een hele grote rode plas van rosé, rode wodka, passoa met een vleugje bier, blue Curaçao en ik weet niet wat voor bende. Wel netjes keurig in de pot. Dat dan weer wel. Dit was uiterst merkwaardig. Ik zag geen wortel! Bleek die onworteltheorie dus toch te kloppen? Ik weet niet hoelang ik daar stond. Wel dat mijn maag leeg was, want er kwam echt niets meer uit. Met een voldaan gevoel verliet ik het toilet.
Lyn stapte uit bed en ging naar huis. "Scriptie..." De rest draaiden zich nog even om. Op een mysterieus moment besloten Naomi, Piet en ik dat we maar moesten eten en nadat we hadden gedouched liepen we weer het centrum in voor een lekkere bagel.
Mijn spijkerjackie heb ik verloren in de kroeg. En ik weet nog steeds niet hoe ik aan die gigantische bult kom.
Student zijn is zwaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten