Het was nog voor twaalven, ze had de hele dag nog. Vandaag was het plan er een productief dagje van te maken: afwassen, opruimen, wasjes draaien, leren, administraties bijhouden.
Het was nog voor twaalven, ze had de hele dag nog. Maar ze had geen zin.
Met haar linkerhand schoof ze haar gordijn opzij. Dat was wel een voordeel van een kleine woning. Ze hoefde nu niet 10 meter te lopen naar haar ramen om de gordijnen opzij te schuiven. Wederom merkte ze op dat haar ramen gelapt moesten worden. In de twee jaar dat ze hier woonde kan zij zich herinneren dat zij slechts eenmaal gepoogd had deze ooit schoongemaakt te hebben. Gepoogd is het juist gekozen woord, want verder dan één raam kwam ze niet.
Ze kon zich er niet toe zetten haar luie gat te verplaatsen naar de keuken om daar aan te vangen met de afwas. Of haar bed op te maken. Laat staan om de asbakken te legen.
Zou ze er teveel bij nadenken? Was dat het hele probleem? Of zou ze niet weten waar te beginnen en begon ze daarom gewoon maar niet? Wilde ze eerst nadenken waar ze wilde beginnen alvorens te beginnen? Kostte dat telkens niet bergen veel tijd? Moest ze maar gewoon de handen uit de mouwen steken? Ook al had ze al een T-shirt aan?
Het was nog voor twaalven, ze had de hele dag nog. Ze keek rond in haar kamer en vroeg zich af waar ze mee moest beginnen. Eigenlijk vond ze het wel jammer dat het hele fenomeen ‘huishoudschool’ niet meer bestond. Misschien was het juist wel goed voor haar geweest. Had ze ‘tips & tricks’ kunnen leren en wellicht de filosofie achter het huishouden. Als er een filosofie bestond daarover dan. Zouden er überhaupt Nobelprijzen uitgereikt zijn aan de beste huishoudsters? Waarom wel voor economie, natuurkunde of psychologie? Zagen huisvrouwen zichzelf niet als de hoeksteen van de samenleving? Degenen die achter hun man stonden, als coach en als homemanager? Die ervoor zorgden dat hun mannen konden presteren op hun werk door hen te voorzien van schone sokken en een voedzame maaltijd? Door hen de meest belangrijke basis te bieden?
Ze nam nog maar eens een hijs aan haar sigaret. Een angstig gevoel bekroop haar. Had zij zich nu ruim dertig seconden afgevraagd of ze huisvrouw wilde worden? Snel nam ze nog een trek. Zag ze er niet een uitdaging in om iets te doen in juist datgene wat zij niet beheerste? De sigaret drukte ze uit in de al overvolle asbak. Het Smintje volgde.
Inmiddels was het al over twaalven. Toch had ze de hele dag nog.
Ze stond op en sjokte naar de afwas.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten