donderdag, juli 28, 2005

"Wat een pest, die mist!" "Ach, trekt wel op, die mist..."

Nu kan ik af en toe nog wel eens pessimistisch zijn en aangezien ik eerder een 'naslagwerklezer' dan een 'romanlezer' besloot ik laatst weer eens een nutteloos boek aan te schaffen:
(Eigenlijk ben ik helemaal geen lezer... meer een filmkijker van het boek...maar goed)
"Handboek voor positief denken en leven"...
Ik was heel erg benieuwd welke kronkels de schrijfster van dit boek mij wilde aansmeren... tuurlijk stond het weer vol met allemaal dingen die je zelf ook kon bedenken. Dat je onderbewuste krachtiger is dan je zelf denkt. Dat als je een keer geen zin hebt om te werken, je moet denken dat je wel zin hebt, omdat positieve energie minder vermoeiend is... Nu las ik dat zo en ik dacht bij mezelf: "ik ga me eiguh toch niet voor de gek houwe?"..Deze reactie werd ook in het boek vermeld, maar toch benadrukte zij er op dat je nu eenmaal geen negatieve gedachtes meer mocht houden...alleen maar positieve...

Ik heb ook geen negatieve gedachtes af en toe, gewoon realistische...

..

Alex en ik zijn als peper en zout. We lijken totaal niet op elkaar, maar samen vullen we elkaar goed aan.... Alles wat Alex teveel heeft aan optimisme, heb ik teveel aan pessimisme...

..

Een paragraaf in het boek beschreef een situatie hoe een pessimist en hoe een optimist er tegen aan keek. Heel typisch, want het is precies hoe ik dacht respectievelijk hoe Alex dacht...

Negatief
"Ik ben totaal uitgeput, maar ik kan me nog niet ontspannen, want ik moet de afwas nog doen."

Positief
"Ik trek aan de touwtjes. Ik bepaal wanneer ik de afwas wil doen. Ik ben nu moe, dus is het belangrijker voor me om eerst eens lekker uit te rusten. Ik verdien het. De afwas kan wachten tot straks, morgen of desnoods volgende week."

..

Na London en Egypte is er ook een bom ontploft in mijn kamer...

Direct na mijn tentamens ben ik gelijk op vakantie gegaan naar Rhodos.. Toen ik weer thuis arriveerde ben ik een paar dagen later weer weg gegaan naar Frankrijk..

En nu is het zo'n gigantische teringbende...

..

Alhoewel ik vandaag van plan was in eerste instantie mijn kamer op te ruimen, bedacht ik me...
Zou het niet heel erg negatief gedacht zijn van mij om vandaag op te ruimen? Zou het niet een positieve gedachte zijn om de boel de boel te laten, want morgen is er weer een dag?

..

Toch vraag ik mij het volgende af:
Creëert een pessimist meer discipline dan een optimist?
Is niet een pessimist verstandiger en realistischer in het leven dan een optimist?
Schept een optimist voor zichzelf een vluchtwereld waarin hij kan ontsnappen als hij het leven niet meer aan kan?

Gelukkig hoef ik me daarover vandaag niet druk te maken. Uitstel is voor de optimisten. Ik ga er ook maar eentje worden denk ik, dan heb ik tenminste een excuus.

Geen opmerkingen: