Stoppen met roken of sporten.
Je denkt me te kennen als je dacht dat ik dan maar zou gaan stoppen met roken.
Want sporten zou mij fataal worden.
Dat dacht ik ook.
Vandaag was het dan zover. Ik zou de grote stap wagen: joggen in het Vondelpark. (Ja, u leest het goed!)
DAG 1
De warming up
In mijn kast hangt een witte sportbroek. Nuja sportbroek. Hij is in ieder geval wit. En je zou er mee kunnen sporten. Er zitten elastiekjes aan de onderkant, zodat wanneer je het warm hebt je er een driekwart of korte broek van kan maken. En er zitten zakken in.
Ik trek een sporttopje aan, zodat het net echt lijkt. En dan nog een paar gympjes uit het jaar nul. Nog een trui om mijn middel, voor het geval het koud wordt.
M’n MP3speler (met sportoordopjes!) fix ik door er een nieuwe batterij in te doen en er een paar keer op te slaan. Mijn mobiel doe ik in mijn zak (je weet maar nooit). Een briefje van twintig, Smint, sleutels en mijn OV doe ik in een portemonneetje in mijn zak.
Ik neem een flesje water mee en doe een roze polsbandje om.
Als ik in de spiegel kijk zie ik een toerist die voor het eerst gaat joggen. Oordopjes in. Foute niet afgestemde kleding. Propvolle zakken. Wel een bruine gespierde buik. Je zou bijna denken dat ik conditie had.
Ik ben er klaar voor…
De cooling down
Ze knipoogt naar me en herhaalt het nogmaals “lekker bloot!”. Daarna sjokt zij weer verder in haar zwarte coltrui om andere mensen lastig te vallen.
Ik neem de lift, dat heb ik toch verdiend?
Ik vraag me af of het een goed idee was, maar stiekem weet ik dat ik er aan moet geloven. Morgen maar weer. Nog een lange weg te gaan.
Uitgeput val ik op bed.
Het joggen
Met de lift ga ik naar beneden. Als ik buiten sta geniet ik van de zonnestralen. Ik kijk hoe laat het is. 12:23. De muziek doet me goed. Ik ren de hoek om. Al gauw merk ik dat mijn trui van mijn middel valt. Waarom had ik die in godsnaam om gedaan? Zelfs ik heb het warm!
Ik doe er een dubbele knoop in.
Nog geen drie stappen verder merk ik dat mijn broek begint af te zakken. De portemonnee met inhoud, mijn telefoon en MP3 speler is toch te veel van het goede. Daarop besluit ik mijn mobiel maar in mijn rechterhand vast te houden. In de linker heb ik immers mijn waterflesje vast.
Wanneer ik de straat uitgerend ben, mijn trui alsnog van mijn middel zakt en mijn broek van mijn kont glijdt, besef ik me dat dit niet werkt. Ik ren de hoek om naar links, ga nog een keer naar links en ren mijn flat tegemoet.
Om 12:28 arriveer ik voor mijn deur en zie ik de meest vervelende medebewoonster. Ze zegt iets, maar ik hoor haar niet vanwege de muziek. De dopjes haal ik uit mijn oren.
..
TO BE CONTINUED
Geen opmerkingen:
Een reactie posten