Veni, Vidi, Vici

Vanavond zou ik met Do en Diane lekker wat gaan eten..
Thuis echter kwam ik erachter dat ik op mysterieuze wijze één van mijne goede voornemens voor 2005 had bereikt...ik had weer eens weinig liquiditeiten, ofwel te veel uitgegeven. Dit, doordat ik ook een ander goed voornemen had bereikt vorige week door voor € 150 aan schoenen te kopen. Maar goed. Alhoewel er maar € 16 op mijn Rekening A stond, kon ik er toch € 20 vandaan plukken...want ik moet natuurlijk wél uitgaan (in het kader van mijn andere goede voornemen)...

Ik, Eva, jawel u leest het goed, ging fietsen!

Uiteraard was ik weer eens te laat, maar alles kwam goed en we spraken af in De Groene Vlinder...
Ik legde mn peuken (nuja, het waren sigaretten) op tafel en Diane was verbouwereerd dat ik dit keer geen "tampons" had (lees: Barclay), maar Marlboro's.. Na mij verontschuldigd te hebben, bedacht ik me, dat ik ooit voor een surprise een groot pak Marlboro Lights had gemaakt, waarbij het mij toen opviel dat er op zo'n pakje meer stond dan alleen maar het nicotinegehalte, maar ook een waar moraal...veni, vidi, vici..maar dat ie-eraan dood ging dat stond er (toen) nog niet bij..
Na lekker gegeten en gekletst te hebben verlieten we het pand en zouden Do en ik nog even een filmpje pakken. Bij het openmaken van het slot, vertelde Do mij dat ze met de tram was, het stormde namelijk (en dat had ik gemerkt..)... "BUUUUHH!!", dacht ik, "hoe kon ik nu zo dom zijn??!!" Do gaat -ik benijd haar sportiviteit- 99,9% van de keren altijd met de fiets, dus ik dacht -om slim te zijn- om dan ook maar met de fiets te gaan...NEE!! REGEL 10: GA NOOIT ERGENS VANUIT!!!
Nuja, domdomdom van Eva...
Omdat de fiets al los was en Do nog een stukje naar de tram toe moest lopen, besloot ik het slot vast te doen aan mn fiets (zodat ik kon fietsen en het loodzware geval niet hoefde vast te houden..) en een stukje door te fietsen, zodat ik deze bij de tram op slot kon zetten om daar vervolgens samen met Do de tram te nemen. (Ik ben namelijk nog een behoorlijke toerist en was bang dat ik zou verdwalen, aangezien ik nooit in de Munt bioscoop was geweest...Ja, ook dat leest u goed.) En zo geschiedde...(eh...dat ik mn fiets op slot zette...niet dat ik zou verdwalen..)
Totdat....totdat we zagen, bij het weer op slot zetten van de fiets, de tram ons voorbij reed... Gelukkig kent Do mij maar al te goed en besloot zij eerst naar huis te gaan -waar Diane ook haar fiets had gestald- om daar haar fiets op te halen en wij vervolgens eindelijk naar de bioscoop konden gaan al fietsend..Het vinden ervan bleek best een makkie -je hoefde alleen de Vijzelstraat uit te rijden- en wij stalden onze fiets in de fietsenstalling. Dat scheen verplicht te zijn...
Nuja, na twee tickets gekocht te hebben voor The Incredibles, gingen we naar boven met de roltrap (Cooooool..ja, ik was er nog nooit geweest...voor mij was het nieuw) en omdat we per se de beste plekjes wilden hebben, hadden we een plan opgesteld. Do moest namelijk nog even naar het toilet en dan zou ik alvast naar binnen gaan en de beste stoelen er uit pikken...
Maar wat bleek?? De kaartscheurman vertelde me dat de zaal -de voorstelling voor 21.45- nog niet openging. Met geen mogelijkheid mocht ik naar binnen.
"Bah", dacht ik...en ik dwaalde wat rond in de voyer en bedacht dat ik alvast naar Do toe kon gaan naar het toilet om haar daar op te wachten om haar van dit vreselijke nieuws te berichten. Na 5 minuten bij het toilet gestaan te hebben begon ik enigszins argwaan te krijgen en liep toch maar weer naar de kaartscheurman...
Maar wie stond naast hem te discussiëren? Het was Do! Do dacht namelijk dat ik al naar boven was gegaan en die vond het sneu voor mij dat ik daar helemaal in zo'n grote zaal alleen zou zitten..buuuuh...Wij lachen natuurlijk!
Maar de kaartscheurman zuchtte alleen maar..en tussen het zuchten door kon je nog net de kaartjes horen die verscheurd werden..

Omdat de zaal nog steeds niet betreden mocht worden haalden we wat ijs en gingen weer bij onze grote vriend staan. En toen was het moment eindelijk aangebroken...
Alsof het uitverkoop, of beter gezegd de driedwazedolledagen, stormden we naar boven en probeerden we THE BEST SEATS OF ALL te veroveren en..
dat lukte maar al te goed, want wij kwamen aan als eerste en de zaal was uiteindelijk hooguit gevuld met 15 man.. Zelfs Maud en haar vriendje waren er (al kan ik me de naam niet zo goed herinneren van hem).

Maar goed. De film was erg leuk!

Nu weer terug op huis aan....wat een storm... m'n shawl bijna 3 keer afgewaaid...ik trapte en ik trapte...ik moest en zou die Westerstorm overwinnen, want ik, EVA, alias de niet-fietser, zou de wind eens een poepie laten ruiken (figuurlijk dan)....Hij zal mij niet te pakken krijgen!! En ik trapte flink door...en toen mijn tong bijna tussen de trappers kwam...het licht...ik kwam...ik zag...ik overwon..klingkling..en nota bene nog sneller dan tram 1 was ik al thuis..MUUUWAHAHAHA, I DID IT!!