woensdag, maart 22, 2006

Wachtend op station Weesp

Ik kijk naar hem
rustig loopt hij door

wanneer hij bijna bij het einde is
wacht hij eventjes
op zijn compagnon
maar loopt dan weer rustig door

bijna een minuut lang moet ik weer wachten
kijk ik naar hem
terwijl hij rustig doorloopt

totdat hij bijna bij het einde is
dan wacht hij weer
op zijn trage vriend
en begint weer opnieuw te lopen

ik snap het niet
waarom wachtte hij telkens zo lang op zijn metgezel?
zou dat een reden zijn dat hij achter liep?
liep hij überhaupt achter?
hoelang wachtte hij daar wel niet?
haalde hij de schade dan weer later in?
daar leek het anders niet op…
of klopte het wel allemaal?
ik snap het niet

Nog eenmaal besluit ik te kijken
een zwarte en slanke verschijning

ik wrijf in mijn ogen
kijk gebiologeerd

..dertien, veertien…
hij loopt verder
..

..achtendertig, negenendertig…
wat duurt het toch lang
..

..vijfenvijftig, zesenvijftig..
getikt nadert hij het einde
..

..negenenvijftig..
(even wachten)
..
(nog even wachten)
..
(partner loopt ook weer bij) (eindelijk)

hij loopt door
rustig en in gelijke tred

niets heeft hij overgeslagen
niets haalt hij in

tijd blijft een mysterie
ik snap het nog steeds niet…


Nawoord gevolgd door Aha!-Erlebnis:
"De stationsklokken zijn aangesloten op een systeem wat door middel van de atoomklok gelijk wordt gehouden. Logischerwijs is het mechanisch makkelijker om een secondewijzer even stil te zetten dan te versnellen. Om deze klokken dus elke minuut goed te kunnen zetten, moet je dus zorgen dat hij iets te snel rond is, zodat je hem alleen heel even hoeft stil te hangen en te laten wachten op de puls van 1s. voor het heel. Zodra hij die puls heeft, zet hij zichzelf weer in werking en is de wijzer precies op tijd op de hele minuut."

Geen opmerkingen: